Από τον Νίκο Ζαμπάρα
Δύσκολα τώρα θα δοθεί το πρώτο ερωτικό ραντεβού σε κάποιο σινεμαδάκι, υπό το φως των αστεριών και με τις μυρωδιές των λουλουδιών που «σκαρφαλώνουν» στη μάντρα. Κισσοί, μυρωδιές γιασεμιών, ήχοι κυμάτων (ς εκείνα που είναι κοντά στη θάλασσα), φώτα και φωνές από παρακείμενες πολυκατοικίες, συνέθεταν ένα μοναδικό ψηφιδωτό. Παρότι όμως η επιβίωση των θερινών σινεμά έχει περάσει από σαράντα κύματα, αυτά συνεχίζουν ν αντιστέκονται. Όσα έχουν απομείνει, πάνε κόντρα στους πολυχώρους, στα κλιματιστικά, στα Dolby Stereo, αλλά και στην ανάγκη κάποιων σούπερ μάρκετ να βρουν έτοιμους χώρους ν απλώσουν την πραμάτεια τους!
Και φυσικά, έχουν φανατικούς υποστηρικτές. Τακτικούς θαμώνες που νοσταλγούν εκείνα τα παιδικά και εφηβικά χρόνια τους, αλλά που συνεχίζουν ν απολαμβάνουν και τώρα τις μοναδικές βραδιές που μπορεί να τους προσφέρει ο συνδυασμός του έναστρου ουρανού και της ταινίας.
Ρ. Χαραλαμπίδης: «Άλλη αίγλη»
«Παρότι έχουν αλλάξει αρκετά πράγματα από τότε, τα θερινά σινεμά συνεχίζουν να έχουν μια δική τους αίγλη», μας λέει ο Ρένος Χαραλαμπίδης, ο οποίος αναπολεί τα χρόνια εκείνα που πήγαινε τακτικότερα στο θερινό σινεμά. «Τώρα πια δεν μπορώ να πηγαίνω όσο συχνά θέλω. Προσπαθώ, ωστόσο, όποτε μου δίνεται η ευκαιρία, να ξεκλέβω χρόνο και να χάνομαι στις μυρωδιές ενός θερινού σινεμά και ν απολαμβάνω μία ταινία, όπως μπορεί να την προσφέρει ένας ανοικτός χώρος».
Θυμάσαι την πρώτη ταινία που είδες σε θερινό σινεμά;
«Ξεχνιέται τέτοια εμπειρία; Ήταν Ο Καλός, ο Κακός και ο Άσχημος και μάλιστα την είδα και στις δύο παραστάσεις στο σινεμά Αλέκα, στου Ζωγράφου. Διότι τότε μπορούσες να μείνεις μέσα και στη δεύτερη παράσταση!».
Τι είναι αυτό που κάνει ξεχωριστό το θερινό σινεμά;
«Προσφέρει μια άλλη αίγλη. Ακόμη και οι θόρυβοι που προέρχονται από γύρω, δεν σ' επηρεάζουν, αλλά μάλλον μοιάζουν να συνδέονται με την ταινία».
Πήγες, ή θα πας σε κάποια θερινή προβολή;
«Είχα προγραμματίσει να δω το Νεκρό του Τζιμ Τζάρμους, αλλά μετατέθηκε για τον Σεπτέμβρη»
Β. Χατζηβασιλείου: «Σε οδηγεί σε άλλη διάσταση»
«Στο θερινό σινεμά εκείνο που είναι ξεχωριστό δεν είναι η ταινία, αλλά η ατμόσφαιρα και το όλο concept. Το δροσερό αεράκι που σε χτυπά, ο έναστρος ουρανός που σε οδηγεί σε άλλη διάσταση», λέει η Βίκυ Χατζηβασιλείου, που παραμένει «φαν» των θερινών σινεμά. «Μου αρέσει όχι μόνο γι αυτή τη μοναδικότητα που προσφέρει, αλλά κυρίως επειδή αντιστέκεται.
Κι ό,τι αντιστέκεται στο μαζικό, σ' εκείνο που αποσκοπεί στο κέρδος, είναι πολύ σημαντικό».
Τι είναι αυτό που κάνει ξεχωριστό το θερινό σινεμά;
«Η αυθεντικότητα που υπάρχει στα καλοκαιρινά σινεμά είναι απαράμιλλη. Δεν έχουν αυτό το ξένο των πολυχώρων, που νομίζεις ότι σ' εξυπηρετούν, αλλά δεν σ' αφήνουνΝ ν' απολαμβάνεις την ταινία».
Πήγες, ή θα πας σε κάποια θερινή προβολή;
«Πήγαμε με το γιο μου πρόσφατα στον Ορφέα της Χαλκιδικής. Τυχαίνει το σινεμά να έχει τ όνομα του παιδιού μου κι αυτό τον κάνει ακόμη πιο προσιτό. Και προσπαθώ να μυήσω τον Ορφέα μου στις ομορφιές που προσφέρει το θερινό σινεμά».
Ν. Ψαρράς: «Έχω πολλές αναμνήσεις»
«Τα περισσότερα ερωτικά ραντεβού τα κλείναμε το καλοκαιράκι στο σινεμά. Με τις γρανίτες, το ποπ κορν, το τραπεζάκι, τους φίλους και την καλή παρέα» Νοσταλγικές εικόνες ήρθαν στο μυαλό του Νίκου Ψαρρά. Πήγε πίσω στα εφηβικά του χρόνια, στη Θεσσαλονίκη, όπου έζησε τη μαγεία του κινηματογράφου. «Τον αγάπησα πολύ και συνεχίζω να τον αγαπώ. Οι μνήμες που έχω είναι πολλές... Αν και με πικρία βλέπω ότι τα περισσότερα από τα θερινά σινεμά δεν άντεξαν στο χρόνο. Έχουν γίνει σούπερ μάρκετ κι αυτό με λυπεί. Ειδικά όταν βαδίζω στη Θεσσαλονίκη και βλέπω σινεμά στα οποία θυμάμαι ότι έχω περάσει όμορφες παιδικές στιγμές, να έχουν κλείσει και στη θέση τους να έχουν στηθεί πολυκαταστήματα, στενοχωριέμαι».
Τι είναι αυτό που κάνει ξεχωριστό το θερινό σινεμά;
«Το διαφορετικό που μπορεί να σου προσφέρει. Μία ταινία με συνοδεία άλλων ήχων, είναι μοναδική. Δεν μπορεί να έχει ομοιότητες με μία προβολή σ' ένα σινεμά κλειστού χώρου. Η όλη κατάσταση, που υπάρχει είναι αλλιώτικη. Τα τραπεζάκια, η παρέα, το φαγητό που μπορείς να έχεις»
Θυμάσαι την πρώτη ταινία που είδες σε θερινό σινεμά;
«Αν τη θυμάμαι, λέει; Ήταν η Λάμψη του Στανλεϊ Κιούμπρικ. Με είχε πάρει ο μεγάλος μου αδερφός μαζί και για τρεις μέρες δεν κοιμήθηκα. Έβλεπα το Τζακ Νίκολσον να έρχεται να με σκοτώσει! Αξέχαστη εμπειρία, αλλά μ έκανε να αγαπήσω ακόμη περισσότερο τα θερινά σινεμά».
Πήγες, ή θα πας σε κάποια θερινή προβολή;
«Το έχω βάλει στα προσεχώς. Διότι ο φόρτος εργασίας ήταν αρκετός κι έτσι, αμέσως μετά την επιστροφή μου από τις διακοπές, θα επισκεφτώ το Νοσταλγία στην Κηφισιά».
Αll time classics
Υπάρχουν κάποια θερινά σινεμά που παραμένουν all time classics. Όπως το Cine Paris στην Πλάκα ή, το Cine Ψυρρή, αλλά και η Αίγλη στο Ζάππειο. Σταθερές αξίες είναι το Αμόρε στο Πολύγωνο, το ΒΟΞ κι η Ριβιέρα στα Εξάρχεια, το Θησείο στον πεζόδρομο της Αποστόλου Παύλου και ο Ζέφυρος. Στο Κολωνάκι είναι η Αθηναία, ενώ πιο βόρεια, στο Ψυχικό, το CINE Ψυχικό CLASSIQUE, στην Κηφισιά η Μπομπονιέρα και η Χλόη, αλλά και η Νοσταλγία στο Ν. Ηράκλειο. Στα νότια προάστια ο Φλοίσβος, στην παραλία. Ψάξτε το κι άλλο, όμως, αν σας ενδιαφέρει, γιατί δεν είναι αυτές οι μοναδικές καλλιτεχνικές οάσεις της Αθήνας.
