Πριν από 2.300 χρόνια ο φιλόσοφος Μένιππος πέθανε. Ο θεός Ερμής τον πέταξε στη βάρκα, ο Χάρος τον πέρασε απέναντι, όταν όμως ήρθε η ώρα να πληρώσει τον οβολό, ο Μένιππος είπε: «Ουκ αν λάβοις παρά του μη έχοντος» και συνέχισε να ζει εκμεταλλευόμενος το πρώτο ηλίθιο γραφειοκρατικό παραθυράκι της Ιστορίας μας!

Στις μέρες μας τίποτα δεν έχει αλλάξει και ακόμη κι αν πεθάνεις κάποιον, πρέπει να πληρώσεις! Σήμερα τον παπά και το μαρμαρά, κάποτε το βαρκάρη του Αχέροντα. Στο σήμερα (τέλος πάντων) ο Χάρος και ο Ερμής θέλουν να πάρουν σύνταξη και να αποσυρθούν με τους υπόλοιπους αθάνατους στο Μαϊάμι. Μοναδικό τους πρόβλημα είναι εκείνος ο οβολός. Παρά τις σθεναρές αντιρρήσεις του Μενίππου, η συμφωνία επέρχεται: ο Μένιππος πρέπει στη σύγχρονη Ελλάδα να βρει μια νόμιμη δουλειά και να παραδώσει έναν οβολό στον Χάρο. Μια σύγχρονη, άγρια σάτιρα στην υποκριτική μας Ελλάδα, που δεν αφήνει κανέναν τοπικό μας μύθο όρθιο.