Ζούμε σε έναν κόσμο που μοιάζει να κυνηγά συνεχώς την τελειότητα. Τέλεια μαλλιά, τέλειο δέρμα, τέλειο σπίτι, τέλειες σχέσεις, τέλεια φωτογραφία στο Instagram. Όλα δείχνουν τόσο προσεγμένα, τόσο «φτιαγμένα», που πολλές φορές ξεχνάμε να αναπνεύσουμε μέσα σε αυτό το σκηνικό. Ξεχνάμε ότι η ζωή, στην ουσία της, δεν είναι τέλεια. Είναι messy. Και αυτό είναι ό,τι πιο όμορφο μπορεί να μας συμβεί.

Το «messy» δεν σημαίνει πρόχειρο ή ατημέλητο. Σημαίνει αληθινό. Σημαίνει να επιτρέπεις στον εαυτό σου να φανεί, όπως είναι: ευάλωτος, χαοτικός, με τα πάνω και τα κάτω του. Να μην κρύβεις τους μαύρους κύκλους μετά από μια νύχτα με ελάχιστο ύπνο. Να μη ντρέπεσαι που το σπίτι δεν είναι πάντα τακτοποιημένο. Να μην πιέζεσαι να έχεις "όρεξη" κάθε μέρα ή να είσαι ευχάριστη σε όλους, ακόμη και όταν εσύ έχεις ανάγκη να ξεσπάσεις για κάτι που σου συμβαίνει ή σε απασχολεί.

Για χρόνια εκπαιδευτήκαμε ότι το να είσαι «σωστή» είναι να είσαι καθωσπρέπει, να κρατάς τα πράγματα σε τάξη, να μην έχει να λέει....ο κόσμος. Όμως έρχεται μια στιγμή που καταλαβαίνεις ότι η ακαταστασία στο μυαλό -στο σπίτι, στη ζωή- είναι ένδειξη ότι ζεις. Ότι προσπαθείς. Ότι πέφτεις και σηκώνεσαι. Και σε αυτή τη διαδρομή, το messy είναι όχι απλώς αποδεκτό, αλλά cool. Γιατί είναι δικό σου. Είναι αυθεντικό. Είναι αληθινό.

Δεν χρειάζεται να τα έχεις όλα υπό έλεγχο. Δεν χρειάζεται να είσαι τέλεια. Η ζωή δεν είναι ένα καλογραμμένο post, είναι το παρασκήνιο. Είναι εκείνο το βράδυ που πέφτεις στο κρεβάτι εξουθενωμένη αλλά χαμογελάς γιατί έδωσες ό,τι είχες. Είναι οι μέρες που φοράς πιτζάμες μέχρι το μεσημέρι, γιατί απλά το είχες ανάγκη. Είναι η αληθινή σου φωνή, και όχι αυτή που νομίζεις ότι πρέπει να έχεις για να υπηρετήσεις μια εικόνα που έχουν οι άλλοι για σένα.

Και ξέρεις κάτι; Εκεί μέσα, σε όλη αυτή την ακαταστασία, υπάρχει ομορφιά. Ομορφιά που δεν βγαίνει από φίλτρα και πρότυπα, αλλά από το φως που κουβαλάς ακόμα και όταν νιώθεις πως δεν λάμπεις και τόσο.

Άφησε, λοιπόν, λίγο χώρο για το messy. Γιατί τελικά, εκεί κρύβεται η ελευθερία.