«Εάν αποσυνδέσεις την Ελλάδα στο τέλος θα δεις να σου απομένουν μια ελιά, ένα αμπέλι κι ένα καράβι. Που σημαίνει: με άλλα τόσα την ξαναφτιάχνεις.»

«Ένα δειλινό στο Αιγαίο περιλαμβάνει τη χαρά και τη λύπη σε τόσες ίσες δόσεις που δεν μένει στο τέλος παρά η αλήθεια.»

Με αυτά τα τρυφερά αποσπάσματα του Οδυσσέα Ελύτη από το "Μικρό Ναυτίλο" μπήκαμε στο νόημα της έκθεσης φωτογραφιών του συγγραφέα και Φιλέλληνα (όπως ο ίδιος επιθυμούσε να τον αποκαλούν) Ζακ Λακαριέρ στο Μπενάκη. Τα λόγια του μεγάλου Έλληνα ποιητή συνοδεύουν τις 100 ασπρόμαυρες φωτογραφίες του Γάλλου διανοούμενου στην έκθεση-αφιέρωμα «Η Ελλάδα μέσα από τον φακό του Jacques Lacarriere».

Η έκθεση, που πραγματοποιείται με την ευκαιρία των 83 χρόνων από τη γέννησή του, στο πλαίσιο των εκδηλώσεων της γαλλικής ευρωπαϊκής προεδρίας και του Athens Photo Festival, χωρίζεται σε δύο ενότητες: «Δρόμοι του ελληνικού καλοκαιριού» και «...Μοναχοί και Ερημίτες του Άθω».

Διαβάζοντας τα κείμενα και βλέποντας αυτές τις εικόνες σπάνιας ευαισθησίας, είναι να θαυμάζει κανείς το γεγονός ότι ένας Γάλλος μπορεί να έχει αγαπήσει και να έχει καταλάβει τόσο βαθιά και ειλικρινά το φως και τη σκιά, τα χρώματα και τη γεωμετρία της Ελλάδας, περισσότερο ακόμα και από έναν Έλληνα δημιουργό...

Ο Γάλλος συγγραφέας Jacques Lacarrière (2 Δεκεμβρίου 1925 - 17 Σεπτεμβρίου 2005) σπούδασε ηθική φιλοσοφία, κλασική φιλολογία και Ινδουιστική φιλοσοφία και φιλολογία. Διακρίθηκε ως κριτικός, δημοσιογράφος και δοκιμιογράφος.

Παθιασμένος λάτρης της αρχαίας Ελλάδας και της μυθολογίας, ήταν περίφημος ελληνιστής, γεγονός που απέδειξε ακόμα και μετά το θάνατό του, αφού το σώμα του αποτεφρώθηκε και οι στάχτες του διασκορπίστηκαν στα ανοικτά των Σπετσών.

Βρήκε απήχηση στο ευρύ αναγνωστικό κοινό με το δοκίμιό του "L'été grec" ("Ελληνικό καλοκαίρι"), όπως και με τα κλασικά έργα "Maria of Egypt" και "Dictionnaire amoureux de la Grèce" (μτφ: Ερωτικό λεξικό της Ελλάδας). Έζησε πολλά χρόνια στην Ελλάδα και γνώρισε από κοντά σημαντικούς Έλληνες ποιητές, όπως τον Σεφέρη, τον Ρίτσο και τον Ελύτη.

Για το σύνολο του έργου του έλαβε το "Μεγάλο Βραβείο της Γαλλικής Ακαδημίας" το 1991.
Την αγάπη και τις παρατηρήσεις του πάνω στην Ελλάδα αποτύπωσε με μια φωτογραφική μηχανή «Λάικα», σε ασπρόμαυρες και έγχρωμες φωτογραφίες, σε όλη τη διάρκεια της περιπλάνησής του στη χώρα, από το 1947, όταν πρωτοήρθε με το ρόλο του Ξέρξη, σε γαλλική παράσταση των Περσών, στην Επίδαυρο μέχρι το τέλος της ζωής του. Πολλές από τις φωτογραφίες της έκθεσης παραδέχθηκε στους επιμελητές ότι τις βλέπει για πρώτη φορά κρεμασμένες σε τοίχο, αφού τα αρνητικά τους βρίσκονταν για πολλά χρόνια "χαμένα" στο αρχείο του. Ο Ζακ Λακαριέρ πέθανε στο Παρίσι το 2005.

Η έκθεση στο Νέο Κτήριο του Μουσείου Μπενάκη στην Πειραιώς περιλαμβάνει ενδιαφέρον οπτικοακουστικό υλικό και θα διαρκέσει μέχρι και τις 11 Ιανουαρίου 2009.

Τσατσαράγκου Χριστίνα