Τι θέλει μια ακέφαλη ανδρική φιγούρα με τζιν, πουκάμισο και ριχτό πουλόβερ, που ονομάζεται «Ο,τι θέλει ο λαός», δίπλα σε έναν μαρμάρινο κορμό ναξιακού κούρου; Η ένας «μετανάστης», ακέφαλος κι αυτός, σ' έναν κοζανίτικο οντά;

Με έναν τέτοιο διάλογο, ο οποίος διακινδυνεύει ερωτήματα που συχνά δίνουν απαντήσεις πολιτικές, γιατί πολιτική είναι η τέχνη του Βλάση Κανιάρη, γιορτάζονται τα ογδοηκοστά γενέθλια του καλλιτέχνη, εκπροσώπου της ελληνικής αβάν γκαρντ και καταλυτικής φυσιογνωμίας της εικαστικής γενιάς του '60.

Η έκθεση «Γενέθλιον» βασίζεται σε μια ιδέα του επιμελητή Μάνου Στεφανίδη, σύμφωνα με την οποία το έργο του καλλιτέχνη προτείνεται διαχρονικά, με συμβολική αφετηρία το 1948, σε σχέση με τα μόνιμα εκθέματα του Μουσείου Μπενάκη, τα οποία υποστηρίζουν παράλληλα μια διαχρονική συνέχεια της ελληνικής τέχνης.

Έτσι, φιγούρες, εικόνες και tableaux vivants, που αποτελούνται από ράκη, παλιά αντικείμενα, φθαρμένα ρούχα, γύψους ή σύρματα, αντιπαρατίθενται σε δημιουργίες που ξεκινούν από την πρώιμη χαλκοκρατία, τη γεωμετρική και την αρχαϊκή περίοδο, την κλασική εποχή, και κορυφώνονται στο Βυζάντιο ή τη λαϊκή τέχνη της μεταβυζαντινής, ξενοκρατούμενης Ελλάδας.

Τέλος, ιδιαίτερη έμφαση δίνονται στα σχέδια που φιλοτέχνησε ο Βλάσης Κανιάρης από το 1947 μέχρι τη δεκαετία του ’60. Από ένα corpus χιλιάδων σχεδίων-σημειώσεων έχουν επιλεγεί περί τα 200 που περιλαμβάνουν σπουδαστικά croquis, μακέτες για σπουδαστικές παραστάσεις που δεν ανέβηκαν ποτέ, κινηματογραφικές ταινίες, εξώφυλλα βιβλίων, εικονογράφηση περιοδικών, ποικίλες σημειώσεις κατασκευαστικού χαρακτήρα ή τις πρώτες εγγραφές ενός μελλοντικού έργου.

Η έκθεση «Γενέθλιον - Τα ογδοντάχρονα του Βλάση Κανιάρη» αποτελεί ένα στοίχημα και συγχρόνως ένα παιχνίδι ανάμεσα στην επιστήμη, την ιστορία της τέχνης, τη μουσειολογία και την ιδεολογικοποιημένη εκδοχή της τέχνης.


Ιnfo:
Γενέθλιον - Τα ογδοντάχρονα του Βλάση Κανιάρη
9 Δεκεμβρίου 2008 - 2 Μαρτίου 2009
Μουσείο Μπενάκη, Κεντρικό Κτήριο