Υπάρχει κάτι στα οικογενειακά εορταστικά τραπέζια που μας κάνει να μιλάμε αρκετά. Είτε προέρχεται από το άγχος του να μιλήσεις με μακρινούς συγγενείς, το άγχος του μαγειρέματος και το σερβίρισμα ενός περίτεχνου γεύματος ή απλώς από την παρενέργεια του λίγο υπερβολικού κρασιού, οι εκτενείς συζητήσεις είναι κάτι που φαίνεται να συμβαίνει σε κάθε οικογένεια κατά τη διάρκεια των διακοπών.

5 πράγματα που αυξάνουν την ευτυχία που καλό είναι να κάνεις πριν το τέλος της χρονιάς

Αν και δεν μπορούμε να κάνουμε πολλά ως άτομα για να εμποδίσουμε τους καλοπροαίρετους αγαπημένους μας να λένε το λάθος πράγμα, μπορούμε να εκπαιδεύσουμε τον εαυτό μας σε ορισμένα θέματα από τα οποία πρέπει να απομακρυνθούμε και πώς να χειριστούμε με χάρη μια άβολη συζήτηση. Παρακάτω θα δεις τις φράσεις που δεν πρέπει να πεις ποτέ στο γιορτινό τραπέζι:

"Το πιστεύεις αυτό που έκανε ο [το όνομα ενός πολιτικού κόμματος];"
Αν και η παραδοσιακή εθιμοτυπία υπαγορεύει ότι η πολιτική πρέπει να μένει μακριά από το τραπέζι, δεν είναι ρεαλιστικό στο τρέχον πολιτικό κλίμα —με πολιτικές και νόμους που επηρεάζουν άμεσα πολλές ζωές— να περιμένουμε ότι το θέμα δεν θα τεθεί κατά τη διάρκεια του δείπνου. Εάν αισθάνεσαι άβολα ή προτιμάς να αποφεύγεις αμφιλεγόμενες συζητήσεις, μην είσαι αυτή που θα ξεκινήσει μια τέτοια συζήτηση.

"Το καλύτερο δείπνο που είχα ποτέ ήταν..."
Ακόμα κι αν είσαι η αγαπημένη σους σεφ του οικοδεσπότη στην κουζίνα, είναι αγενές να μπείς στο ρόλο του κριτικού ως καλεσμένη. Δεν είναι η ώρα να προσφέρεις προτάσεις σχετικά με το πώς τα διάφορα πιάτα θα μπορούσαν να είχαν προετοιμαστεί καλύτερα ή να τα συγκρίνεις με γεύματα που είχες στο παρελθόν. Αντίθετα, εστίασε στο πόσο νόστιμο είναι το φαγητό, πόσο υπέροχα φαίνονται όλα και πόσο εκτιμάς τη σκληρή δουλειά που καταβλήθηκε στο γεύμα.

«Άκουσες για…;»
Είναι εύκολο να ξεκινήσουμε το κουτσομπολιό — ειδικά για άλλα μέλη της οικογένειας που δεν είναι παρόντα. Αν διαπιστώσεις ότι η συζήτηση αρχίζει να ακούγεται σαν μεσημεριανή εκπομπή, προσπάθησε να την κατευθύνεις προς πιο θετικές δηλώσεις.

«Φαίνεσαι τόσο…!»
Το να μιλάμε για το βάρος οποιουδήποτε - είτε πολύ είτε πολύ λίγο - είναι βέβαιο ότι θα τον/την φέρει σε άβολη θέση. Αντί να εστιάσεις στο πόσο αδύνατος φαίνεται ο ξάδερφός σου, προσπάθησε να κατευθύνεις τα κομπλιμέντα σου προς τη γενική ευεξία και την ψυχική ηρεμία.

«Πότε θα…»
Το να κρίνουμε την πρόοδο των άλλων μελών της οικογένειας δεν εκτιμάται ποτέ. Προσπάθησε να μην βάλεις ένα μέλος της οικογένειας σε άμυνα ή να το κάνεις να αισθάνεται ότι «υστερεί». Αν εσύ βρεθείς σε αυτήν την αμήχανη θέση, αντιμετώπισε το με καλό χιούμορ, χαμογέλασε, διατήρησε έναν φιλικό τόνο και ενημέρωσε τους ότι όταν έρθει η ώρα, θα είναι οι πρώτοι που θα το μάθουν — μετά άλλαξε το θέμα.

"…Αν είμαστε ακόμη εδώ μέχρι τότε!"
Ο κόσμος φαίνεται να είναι ένα τρομακτικό μέρος, αλλά το εορταστικό τραπέζι δεν είναι ο κατάλληλος χώρος για να πας τη κουβέντα εκεί. Αντί για καταστροφή και δυσαρέσκεια, μίλησε για την ανθρώπινη ανθεκτικότητα, προσπάθησε να παραμείνεις θετική και να επικεντρωθείς στην αγάπη που περιβάλλει το τραπέζι.

«Θυμάσαι τότε που…»
Ανεξάρτητα από το πόσο ξεκαρδιστικό μπορεί να σου φαίνεται, είναι αγενές να βάζεις ένα μέλος της οικογένειας στο επίκεντρο για μια όχι και τόσο κολακευτική ιστορία. Όχι μόνο ανασύρει δυσάρεστες αναμνήσεις για αυτό το άτομο, αλλά φέρνει επίσης όσους συμπάσχουν μαζί του σε μια άβολη θέση.