«Ήθελα πάρα πολύ να κάνω ένα παιδί και να γίνω μητέρα. Όταν ήρθε στη ζωή ο γιος μου έγινα πιο δυνατή, πιο υπεύθυνη και ξεκίνησα να αντιμετωπίζω τη ζωή με περισσότερη σοβαρότητα. Ο γιος μου τώρα είναι στα 13-14. Δεν είμαι αυτό που λένε «φίλη» με τον γιο μου. Ούτε καταλαβαίνω τη «φιλική σχέση» μητέρας και γιου. Είμαι κλασσική μαμά», ανέφερε.

Όσο για την εποχή της δεκαετίας του ’90 με τα μεγάλα δισκογραφικά συμβόλαια, τις πίστες και τα ακριβά βιντεοκλίπ και την κρίση της σημερινής εποχής είπε:

«Δεν μπορώ να πω ότι ήμουν από εκείνους που έκαναν τα φαντασμαγορικά κλιπ, ούτε τα σόου που όλοι θυμόμαστε στα τεράστια μαγαζιά. Οπότε τι είχαμε, τι χάσαμε; Ποτέ δεν με ενδιέφερε τι αμάξι οδηγώ ή πού θα βγω να φάω. Θυμάμαι ότι και τότε δεν μου άρεσε που έβγαιναν και έλεγαν: «Η τάδε φοράει παπούτσια ή ρούχα που κοστίζουν τόσα λεφτά». Οχι μόνο τώρα που είναι η κρίση. Γιατί πάντοτε υπήρχαν φτωχοί άνθρωποι και όλα αυτά ήταν προκλητικά»