Ο Φρανκ Μόουζις είναι ένας μοναχικός συνταξιούχος πράκτορας της CIA που βαριέται τη ζωή του και θέλει να της προσθέσει λίγο αλατοπίπερο. Βέβαια, το τελευταίο πράγμα που αναζητά για να ξεδώσει είναι ορδές φανατικών δολοφόνων στο κατόπι του για κάποιο αμάρτημα του παρελθόντος. Τώρα πρέπει να συγκεντρώσει ξανά την ?παλιοπαρέα?, καθένας από τους οποίους είναι Π.Α.Π.Ε.: Παροπλισμένος Αλλά Πολύ Επικίνδυνος.

Ας το παραδεχτούμε, ακόμη και ο τίτλος φωνάζει "fun" σε αυτό το κωμικό θρίλερ που βασίζεται στο (κατά τι πιο) σκοτεινό graphic novel των Γουόρεν Έλις και Κάλι Χάμερ. Ο Μπρους Γουίλις, που από την εποχή του "Πολύ Σκληρός για να Πεθάνει" παίζει τον ίδιο ρόλο, εδώ δίνει ρέστα γιατί είναι ακριβώς όπως τον αγαπήσαμε - αλλά πολύ πιο συνειδητοποιημένος: εξυπνάκιας, σαρκαστικός και με φοβερή έφεση στον φόνο. Εντάξει, η αλήθεια είναι ότι η πινελιά με τα ρομαντικά μυθιστορήματα που αγαπάει ο πρώην πράκτορας και νυν συνταξιούχος-δήθεν-αναλυτής Φρανκ Μόουζις ίσως είναι λίγο υπερβολική αλλά η λεπτότητα δεν συγκαταλέγεται στις αρετές του σεναρίου.

Οταν ο Φρανκ γίνεται στόχος δολοφόνων, προκειμένου να επιβιώσει μαζεύει τους παλιόφιλους συναδέλφους, οι οποίοι μπορεί να έχουν κάποια χρονάκια παραπάνω στην πλάτη αλλά παραμένουν σε κατασκοπική φόρμα. Ο Μόργκαν Φρίμαν, ο Τζον Μάλκοβιτς και η Ελεν Μίρεν είναι απολαυστικοί ως πρώην κατακάθια και φυσικά στέκονται στο ύψος των προσδοκιών προκειμένου να επιβιώσουν. Οπως αναμένεται, αποκαλύπτουν τα νήματα που συνδέουν τις τελείες -όχι βέβαια πριν το μαντέψει και ο ίδιος ο θεατής. Ο Ρόμπερτ Σβέντκε ("The Time Traveler’s Wife") κατορθώνει σε μεγάλο βαθμό να σώσει ένα φιλμ που βασίζεται περισσότερο στη λάμψη των σταρ του παρά στο ισχνό σενάριο και μας δίνει αυτό που όλο και πιο δύσκολα βρίσκουμε ανόθευτο: απενοχοποιημένη διασκέδαση.

Φαίδρα Βόκαλη