Στις φιλίες, στις οικογενειακές σχέσεις ή στον χώρο εργασίας, η αληθινή καλοσύνη δεν είναι πάντα εύκολο να εντοπιστεί. Κάποιοι έχουν τελειοποιήσει την «ευγένεια» σε βαθμό που λένε τα σωστά πράγματα, την ίδια στιγμή που πίσω από τα λόγια τους κρύβονται επικριτικότητα, παθητική επιθετικότητα ή ανάγκη για έλεγχο. Αν έχεις βρεθεί ποτέ σε μια συζήτηση και έφυγες με άβολη αίσθηση χωρίς να μπορείς να εξηγήσεις το γιατί, ίσως κάποια από τις παρακάτω φράσεις να είναι η αιτία.

1. «Απλώς είμαι ειλικρινής...»

Συχνά συνοδεύει έναν συγκαλυμμένο προσβλητικό σχολιασμό. Η ειλικρίνεια δεν είναι όπλο, και όταν χρησιμοποιείται έτσι, δείχνει πως η «καλοσύνη» είναι απλώς ένα προσωπείο.

2. «Μη θυμώσεις, αλλά...»

Μια φράση που προετοιμάζει το έδαφος για κάτι πικρό ή κακόβουλο, ενώ παράλληλα προσπαθεί να αποποιηθεί την ευθύνη. Η πραγματική καλοσύνη δεν χρειάζεται να βάζει προστατευτικά.

3. «Σιχαίνομαι το δράμα...»

Το λένε συχνά αυτοί που τελικά δημιουργούν το μεγαλύτερο δράμα. Θέλουν να φαίνονται ανώτεροι, ενώ στην πραγματικότητα σπέρνουν εντάσεις και μετά παριστάνουν τα θύματα.

4. «Δε θέλω να κουτσομπολέψω, αλλά...»

Μια «ευγενική» εισαγωγή για να αρχίσουν οι φήμες ή η κριτική. Όταν κάποιος επιμένει ότι δεν κουτσομπολεύει, συνήθως κάνει ακριβώς αυτό.

5. «Έκανα πλάκα!»

Φράση που έρχεται μετά από κάτι προσβλητικό, με σκοπό να «σβήσει» την κακή πρόθεση. Αν μόνο ο ένας γελάει και ο άλλος πονάει, τότε μάλλον δεν ήταν αστείο.

6. «Ηρέμησε την καρδιά σου...»

Ακούγεται ποιητικό, αλλά συχνά είναι υποτιμητικό. Υποβαθμίζει τα συναισθήματα του άλλου με μια τάχα γλυκιά κουβέντα. Η πραγματική καλοσύνη σέβεται και δίνει χώρο στο συναίσθημα.

7. «Ήθελα απλώς να βοηθήσω...»

Αυτή η φράση συχνά ακολουθεί απρόσκλητες συμβουλές. Υπονοεί πως πρέπει να είμαστε ευγνώμονες, ακόμα κι αν δε ζητήσαμε τίποτα. Η αληθινή βοήθεια βασίζεται σε ανάγκες, όχι σε επιβολή.

8. «Δε θέλω να ακουστώ αγενής, αλλά...»

Σαν προκαταβολική συγγνώμη για αυτό που θα ακολουθήσει. Όταν κάποιος είναι πραγματικά ευγενικός, δε χρειάζεται να το τονίσει – το δείχνει με τη συμπεριφορά του.

9. «Εγώ απλώς λέω τη γνώμη μου...»

Μοιάζει με ταπεινότητα, αλλά χρησιμοποιείται για να τελειώσει απότομα μια συζήτηση, συνήθως μετά από κριτική. Αν συνοδεύεται από ψυχρό ύφος, δείχνει ψεύτικο ενδιαφέρον.

10. «Μην το πάρεις προσωπικά...»

Ίσως η πιο χαρακτηριστική φράση ψεύτικης καλοσύνης. Προσπαθεί να ακυρώσει τα συναισθήματά σου προτού καν εμφανιστούν. Είναι χειριστική – επιτρέπει στον άλλο να πει κάτι πληγωτικό, κάνοντας πως νοιάζεται.

Αν ακούς συχνά αυτές τις φράσεις και νιώθεις δυσφορία, άκου το ένστικτό σου. Η αυθεντική καλοσύνη δεν χρειάζεται «μαξιλαράκια» και μισόλογα. Είναι ξεκάθαρη, αληθινή, με σεβασμό και ενσυναίσθηση.