Μάφινς με πορτσίνι αλά Pandespani

11.01.2013
Tα μικρά μάφιν με πορτσίνι δεν τα πιάνει το μάτι σου. Στις περί τα γεύματα και δείπνα συνάξεις, υπάρχουν πάντα οι δίσκοι με τις μπουκιές-teaser: όταν περνάνε από μπροστά σου θέλεις οπωσδήποτε να τις δοκιμάσεις, γιατί η οπτική τους (τα υλικά, το χρώμα, η σύνθεση κ.λπ.) προκαλεί την επιθυμία και την όρεξη. Στο αντίθετό τους βρίσκονται oι δίσκοι που τους βλέπεις και είσαι έτοιμος να πεις “όχι, ευχαριστώ, θα πάρω αργότερα”, εκτός βέβαια, κι αν ανήκεις στην κατηγορία αυτών που τα δοκιμάζουν όλα ή των άλλων (σαν εμένα ενίοτε) που ρωτάνε για το τί εστί γευστικά η δημιουργία που προσφέρεται, όταν η εικόνα της δεν δίνει επαρκείς πληροφορίες. Kαμία από τις δυο περιπτώσεις δεν εξασφαλίζει την τέρψη.

Σε ό,τι το ευκολόπιστο μάτι ορέγεται με την πρώτη, δεν είναι απαραίτητο πως θα συμφωνήσει και ο κριτής-ουρανίσκος. Εξ ου και συχνά συμβαίνει, οι μεν αγνώστου ταυτότητας μπουκιές, να θες να παραμείνουν άγνωστες, όβερ, οι δε …μπουκιές-τιτανικός να αποδεικνύονται γευστικό συνώνυμο του αχταρμά, δεδομένων μάλιστα και των προσδοκιών, να απογοητεύουν διπλά. Συμπέρασμα ένα και μοναδικό περί ορέξεως δεν βγαίνει, πέραν του δεδομένου ότι η γεύση μας αρέσκεται στα εντελώς διαφορετικά, βάζει στο παιχνίδι όλες αισθήσεις αλλά και σολάρει ασυγκράτητα από μόνη της στα πλέον περίεργα και ανατρεπτικά μονοπάτια, όπου οι ροζ σφαίρες δηλώνουν κοκκινιστό, το επιδόρπιο με μάγκο τρώγεται σε μορφή τηγανητών αβγών, τα μακαρόνια καρότου είναι το alter ego της καραβίδας και πάει λέγοντας… Η ικανότητα της μαγειρικής τέχνης στην ποικιλία είναι συναρπαστική, δημοκρατική και άκρως επωφελής για τους λάτρεις κάθε γκουρμεδιάς. Δεν χρειάζεται να ενταχθείς σε κανένα γευστικό κόμμα, μπορείς κάλλιστα να τσιμπολογάς τις τάσεις και τα μανιφέστα της γεύσης και να αξιολογείς το αποτέλεσμα στο πιάτο, με τη σιγουριά πως κάθε φορά –εν δυνάμει- απολαμβάνεις, μαθαίνεις και γίνεσαι ως προς τις γεύσεις τουλάχιστον, πλουσιότερος.

Τα κλωνοποιημένα μάφιν με μανιτάρια πορτσίνι ανήκουν στην πρώτη κατηγορία, αυτή που περνάει μπροστά σου χωρίς εμφανισιακές φιοριτούρες, παρότι η σφιχτή παράταξη των μικρών όγκων έχει κάποια δυναμική. Μόλις δοκιμάσεις όμως ένα τούτσικο μάφιν, αλλάξεις άποψη για το γευστικό ενδιαφέρον της ιδέας και πας κατευθείαν στο δεύτερο και το τρίτο και το τέταρτο, αν δεν σε βλέπουν ή δεν μετράνε στην κυριολεξία τις μπουκιές σου οι άλλοι.

Τη συνταγή, την έκανα και την διόρθωσα αρκετές φορές πριν κάνω περί τα 90 πορτσινο-μαφινάκια για τους φιλους Μιχάλη και Ειρήνη πρόσφατα, και μπορώ να πω πως είναι ωραία και πετυχημένη -τώρα, αν σκεφτείτε πως ενδέχεται να κάνω στη μαφινοπαραγωγή διατριβή, δεν θα πέσετε και πολύ έξω… Οι καστανόχρωμες μπουκιές, που έχουν το χαρακτηριστικό άρωμα και τη γεύση των πορτσίνι, όντας φρέσκες και ει δυνατόν ζεστές, είναι νοστιμότατες. Αν μάλιστα, εξωτερικά διατηρηθεί το τραγανό τους περίβλημα, η αντίθεση με το αφράτο εσωτερικό τους προσθέτει επιπλέον χαρακτήρα και γευστικούς πόντους. Αξίζει επομένως, να τα κάνετε προς το τέλος κάθε προετοιμασίας, ώστε όταν σερβιριστούν τα μάφιν να είναι κατά το δυνατόν ζεστά.

Προετοιμασία: 30 λεπτά περίπου συν το ψήσιμο. Θα χρειαστείτε τα χαρτάκια-βάσεις και μια φόρμα για μικρά κεκάκια (υπάρχει πια και στα σουπερμάρκετ), η οποία βγάζει 24 μάφιν με τη μια. Αν, για λόγους οργάνωσης ή συνωστισμού στο φούρνο, θέλετε να κάνετε τα μάφιν την προηγουμένη, μπορείτε, αλλά καλό θα ήταν να τα ζεστάνετε πριν το σερβίρισμα στους 80-100 βαθμούς C για 10 λεπτά. Συστήνω ωστόσο, να γίνουν την ίδια μέρα. Εύκολη συνταγή.

Yλικά (για 24 μικρά muffins-μπουκιές)
200 ml καλαμποκέλαιο
4 μικρά αβγά
150 ml γάλα
30 γραμ. μανιτάρια πορτσίνι (βασιλομανίταρα)
1-2 κ.σ. από το υγρό των πορτσίνι
200 γραμ. αλεύρι
½ φλ. παρμεζάνα τριμμένη + ¼ φλ. ακόμη χωριστά για το πασπάλισμα
2 κ.σ. πορτσίνι τριμμένα
2 κ.γ. μπέικιν πάουντερ
1 κ.γ. σόδα μαγειρικής
1 πρέζα ζάχαρη
1/2 κ.γ. αλάτι
φρεσκοτριμμένο πιπέρι

Προθερμαίνετε τον φούρνο στους 190 βαθμούς C.

Ετοιμάζετε τα πορτσίνι: Βάζετε τα 20 γραμ. στο grinder ή στο μούλτι και τα κάνετε σκόνη. Τα υπόλοιπα, τα μουσκεύετε σε καυτό νερό, για 20 λεπτά, τα στραγγίζετε και τα ψιλοκόβετε. Κρατάτε 2 κ.σ. από το νερό των πορτσίνι.
Σημείωση: Τα ξερά πορτσίνι που συνήθως αγοράζουμε, πιθανόν να μην είναι τόσο στεγνά ώστε να γίνουν αμέσως σκόνη. Μπορείτε όμως να τα βάλετε στο φούρνο με αέρα (80-100 βαθμούς C) για μισή ώρα, ώστε να στεγνώσουν περισσότερο, πριν τα κάνετε σκόνη.

Κάνετε τα μάφιν: Σε ένα μεγάλο μπολ ρίχνετε όλα τα στερεά υλικά δηλ. το αλεύρι, τα τριμμένα μανιτάρια, το μπέικιν πάουντερ, τη σόδα, το αλάτι, την παρμεζάνα (1/2 φλ.), τη ζάχαρη και το πιπέρι και τα ανακατεύετε με το σύρμα. Σε άλλο μπολ βάζετε όλα τα υγρά υλικά: τα αβγά ελαφρώς χτυπημένα, το λάδι, το γάλα και 2 κ.σ. από το νερό που μούσκεψαν τα μανιτάρια. Ανακατεύετε και προσθέτετε τα ψιλοκομμένα πορτσίνι.

Ρίχνετε σταδιακά τα υγρά υλικά στα στερεά ανακατεύοντας με μεγάλες κυκλικές κινήσεις να ενωθούν και να έχετε ένα πηχτό ρευστό μίγμα. Μην το παραζαλίσετε στο ανακάτεμα, χρειάζεται τόσο όσο.
Αδειάστε με κουτάλι (περίπου 1 κ.σ. ανά μάφιν) το μίγμα στις χάρτινες βάσεις που έχετε τοποθετήσει στις θέσεις της φόρμας και πασπαλίστε με την υπόλοιπη παρμεζάνα. Ψήστε στο προθερμασμένο φούρνο για 18-20 λεπτά.

Βγάλτε τα, αφήστε 2 λεπτά και τοποθετήστε τα σε σχάρα να κρυώσουν περισσότερο (αν τα αφήσετε στη φόρμα θα ιδρώσουν στο χάρτινο μέρος).

Σερβίρισμα: Ζεστά, ειδικά το χειμώνα και όλα μαζί.

Περισσότερες συνταγές αλά Pandepani μπορείς να βρεις εδώ.