Η Πέμη Ζούνη είναι το επόμενο μεγάλο όνομα που μπαίνει σύντομα στη σειρά του Mega, «Η γη της ελιάς», όπου θα υποδυθεί την Αλεξάνδρα, μία δυναμική γυναίκα, η οποία όμως είναι θύμα κακοποίησης του συζύγου της (Χρήστος Χατζηπαναγιώτης) και όπως αποκάλυψε στο Buongiorno όπου ήταν καλεσμένη συμβουλεύτηκε ειδικό για τον ρόλο.
«Με τον Αντρέα Γεωργίου είχαμε συνεργαστεί πριν από 5 χρόνια. Μέτρησε αυτό. Πάντα μετράει, τους βρήκα με πολλή χαρά και τους τεχνικούς και τους ανθρώπους του γραφείου. Είχα πρόσφατο τον Έρωτα φυγά, μάλλον ήθελα να αποφύγω την τηλεόραση. Ήταν όμως ωραία η πρόταση. Τον ρόλο δεν τον ήξερα. Όταν μιλάς με τη Βάνα έχει υπέροχες ιδέες χωρίς να σου δώσει το σενάριο. Ήμουν ασφαλής όμως επειδή είχα συνεργαστεί μαζί τους.
Η Αλεξάνδρα είναι μια γυναίκα δυναμική εξωτερικά, με 2 παιδιά που όμως κακοποιείται. Και αυτό το σύνδρομο του πώς ένας δυναμικός άνθρωπος μπορεί να υπομένει κακοποίηση χωρίς να αντιδρά είναι ωραία μελε΄τη. Απευθύνθηκα και ρώτησα ψυχίατρο. Το έχω ξανακάνει. Με βοηθάει. Υπάρχουν διάφορα σύνδρομα και λόγοι. Μπορεί από μικρός να σου έχει δημιουργηθεί από το οικογενειακό περιβάλλον η σχέση αποδοχής-τιμωρίας. Δηλαδή για να με αποδεχτείς πρέπει να είμαι καλή και για να είμαι καλή πρέπει να με τιμωρήσεις. Αυτός είναι ένας από τους λόγους. Είναι άβυσσος η ψυχή του ανθρώπου».
Η Πέμη Ζούνη μίλησε αρχικά την τηλεόραση όπου έχει κάνει επιλεκτικές δουλειές.
«Η μεγαλύτερη αποχή -συνειδητή εν πολλοίς- ήταν μετά το Κλείσε τα μάτια που έκανα 15 χρόνια να παίξω στην τηλεόραση. Το θέατρο είναι 43 χρόνια συναπτά, χωρίς διακοπή και η τηλεόραση είναι κάποια σίριαλ που αγαπώ. Γιατί είχα την πολυτέλεια να διαλέγω αν με ενδιαφέρει. Την αγαπώ την τηλεόραση, δεν την σνομπάρω. Δεν θα κάνω για να κάνω, δεν νιώθω ότι θα λείψω ή θα με ξεχάσουν, δεν έχω τέτοια αγωνία, θέλω να είμαι εκεί που να είμαι καλά. Το οικονομικό μέτρησε αλλα΄ επειδή το θέατρο πήγαινε καλά είχα την πολυτέλεια να επιλέγω. Έπαιζα σε μια εποχή πριν την κρίση που πληρωνόμασταν πολύ καλά. Έβγαλα αρκετά λεφτά από το θέατρο, δεν έχω κανένα παράπονο».
«Θέλω να είμαι συνεπής στην εξέλιξή μου. Αλλάζουμε οι άνθρωποι. Ο καθένας είναι ο εαυτός του, είτε αλλάζει είτε όχι. Εξελισσόμαστε, μπορεί να σε αλλάξει ένα γεγονός, μία γνωριμία. Είναι αστείο να λες ότι δεν θα "μετακινηθείς". Το ζήτημα είναι τα όρια που βάζεις. Κάθε μέρα μπορεί να σε αλλάξει» είπε.
Μιλώντας για τα εγγόνια της είπε ότι «αυτές οι σχέσεις είναι οι πιο πολύτιμες γιατί σε βελτιώνουν σαν άνθρωπο. Μπαίνεις σε ένα σχήμα αγάπης, δοσίματος, γλύκας. Αλλάζεις επίπεδο ύπαρξης. Τα δικά μας παιδια΄ που είναι πια μεγάλα μας έχουν αφήσει χωρίς την αίσθηση του μωρού και όταν έρχεται ένα μωρό θυμάσαι τι σημαίνει.
«Κατανάλωσα πολλή ενέργεια στη δουλειά, δεν το μετανιώνω. Προσπαθούσα να έχω ισορροπία. Η κόρη μου ήταν αυτόνομη από μικρή, αλλά σε πιάνουν τύψεις για τις ώρες που έχασες. Πάντα έχεις ενοχές – ή εγώ έχω».
«Δεν είμαι συγκρουσιακή, το βγάζω με υπαινιγμούς αν με ενοχλεί κάτι. Ένα δύο προβλήματα που υπήρξαν λύθηκαν με το βλέμμα επί σκηνής. Ήταν έξυπνοι και το έπιασαν. Δεν έχω καταπιεστεί ποτέ από θυμό για κάποιον που δεν μπορώ να το λύσω».