Ιάκωβος Γκόγκουα: «Η ομορφιά είναι σημαντική, αλλά δεν αποτελεί μέσο κατάκτησης κάποιας επιτυχίας...»

24.11.2020
Ιάκωβος Γκόγκουα: «Η ομορφιά είναι σημαντική, αλλά δεν αποτελεί μέσο κατάκτησης κάποιας επιτυχίας...»
Η ξεχωριστή πορεία του στη μουσική και στο χορό, η Eurovision, το BBC, οι «πολύτιμες» συνεργασίες, αλλά και η επιλογή να αφήσει αυτόν τον κόσμο πίσω του και συνειδητά να ασχοληθεί την τελευταία πενταετία με την ιατρική που σπούδασε.

Ο Ιάκωβος Γγκόγκουα σε μία κουβέντα από καρδιάς εξομολογείται αλήθειες της ζωής του στον Γιώργο Μουλά.

Υπήρξες ένας από τους σημαντικότερους νέους χορευτές και τραγουδιστές με μία πολύ «φωτεινή» πορεία με δυνατούς σταθμούς. Ανάμεσά τους, η Eurovision του 2010 που εκπροσώπησες την Ελλάδα με το τραγούδι «Όπα» αλλά και πολλές σημαντικές μουσικές εκδηλώσεις, όπως τα Mad Awards, Τι θυμάσαι ξεχωριστά από εκείνη την περίοδο;

Την περίοδο της συμμετοχής μου σε όλα αυτά τα δρώμενα ήμουν φοιτητής, οπότε για κάθε λόγο είναι μια περίοδος που θυμάμαι με χαρά, χωρίς να τη νοσταλγώ. Τότε, κατάφερα να ασχοληθώ με το αγαπημένο μου χόμπι σε μεγαλύτερο βαθμό από όσο ποτέ θα φανταζόμουν, αλλά και να βιοπορίζομαι από αυτό. Μόνο ευχάριστες αναμνήσεις μπορώ να έχω από τις μέρες αυτές που ήταν ανέμελες αλλά και απόλυτα δημιουργικές. Περνούσα καλά και αυτό φυσικά ήταν κάτι που είχε αντίκτυπο σε συνεργάτες και κοινό, για αυτό και ένιωθα μια τεράστια «αγκαλιά» από όλους.

Αν δεν κάνω λάθος μάλιστα το 2010 το BBC σε έχρισε ως τον πιο όμορφο άντρα της Eurovision. Φαντάζομαι είναι τιμητικό.

Το να σε αναφέρει ένα δίκτυο όπως είναι το BBC, μόνο τιμητικό μπορεί να είναι, σε γενικότερο επίπεδο και όχι μόνο για το περιεχόμενο του σχολίου. Η ομορφιά είναι αδιαμφισβήτητα σημαντική, αλλά δεν είναι το παν και σίγουρα δεν αποτελεί μέσο κατάκτησης κάποιας επιτυχίας. Όπως έχει αναφέρει και ένας σπουδαίος συγγραφέας, στον άνθρωπο όλα πρέπει να είναι ωραία: και το πρόσωπο, και το ντύσιμο, και η ψυχή, και οι σκέψεις.

Συνεργάστηκες με την Ελένη Φουρέιρα, τον Γιώργο Αλκαίο, τον Διονύση Σχοινά. Μίλησέ μου για τους παραπάνω καλλιτέχνες.

Ο Γιώργος Αλκαίος και Διονύσης Σχοινάς ήταν οι δύο καλλιτέχνες που συνεργάστηκα για περισσότερο, οπότε έζησα και πιο πολύ. Κοντά τους έμαθα τι θα πει ομαδικότητα και αντίληψη. Η φοβερή καθοδήγησή τους και η εμπειρία τους, μόνο σε ένα μεγάλο «σχολείο» μπορεί να τους αναδείξει για κάθε καλλιτέχνη που βρίσκεται δίπλα τους. Όσο για την Ελένη Φουρέιρα είναι ένας εκλεκτός, ευγενής άνθρωπος που αγαπά βαθιά τη δημιουργία, έχει πείσμα, θέληση και φυσικά πολύ ταλέντο.

Ενώ έχεις κυκλοφορήσει μια σειρά επιτυχημένων single αποφάσισες συνειδητά να αφήσεις τη μουσική και τον χορό και να ασχοληθείς εξ ολοκλήρου με την ιατρική που είχες σπουδάσει. Πώς προήλθε αυτή η απόφαση;

Δεν ήταν για εμένα απόφαση να ασχοληθώ τελικά με την Ιατρική, αφού πάντα αυτή ήταν η προτεραιότητα αλλά και ο στόχος μου. Ακόμα και την περίοδο της κυκλοφορίας αυτών των τραγουδιών, αν με ρωτούσες, αυτό θα σου έλεγα. Η ανατροπή στις αποφάσεις μου έγινε περισσότερο, όταν άρχισα να κάνω αυτή τη μεγάλη αλλαγή στην πορεία που είχα στο μυαλό μου και να ασχοληθώ με το χορό και το τραγούδι τόσο εντατικά, αφού πάντα τα είχα στο μυαλό μου σαν κάτι πιο ερασιτεχνικό για εμένα.

Σου λείπει το τραγούδι;

Όχι, δεν μου λείπει! Γιατί πολύ απλά, ακόμα το έχω στην καθημερινότητά μου, αφού αγαπώ να τραγουδάω και εξακολουθώ να το κάνω! Αυτό που ίσως να σκεφτόμουν ότι έχει αλλάξει, είναι η απουσία από το stage. Όμως η επικοινωνία που έχασα από αυτό το κομμάτι, εξισορροπήθηκε στη συνέχεια από την επικοινωνία που έχουμε δια ζώσης με τον κόσμο που έρχεται στο ιατρείο μου. Και επειδή είναι ακόμα πιο άμεση, είναι και ακόμα καλύτερη.

Έκανες ουσιαστικά αλλαγή ζωής 180 μοιρών. Υπάρχουν κοινά χαρακτηριστικά ανάμεσα στην ιατρική και στο καλλιτεχνικό επάγγελμα;

Ένα βασικό κοινό σημείο τους είναι ότι, και τα δύο, τα κάνω εγώ, οπότε είναι και ένα αυθεντικό κομμάτι του εαυτού μου. Είναι αυτό που τα κάνει μοναδικά. Είναι δύο μεγάλες αγάπες για εμένα και το καθένα έχει το χώρο, το χρόνο και την προτεραιότητα που του αναλογεί, ανάλογα με κάθε φάση της ζωής μου. Και τα δύο είναι δημιουργία και η δημιουργία είναι χαρά, οπότε και τα δύο έχουν έναν ανεκτίμητο αντίκτυπο στην ψυχή μου και ένα μεγάλο μέρος στην καρδιά μου.

Τι έχει προσφέρει η ιατρική στη ζωή σου;

Είναι σημαντικό το επάγγελμά σου να μην το βλέπεις σαν επάγγελμα ή αγγαρεία, αλλά να ξυπνάς κάθε πρωί με ανυπομονησία για όσα θα δεις, θα μάθεις, θα δημιουργήσεις για ακόμα μια μέρα. Να γυρίζεις πίσω στο χρόνο και να χαίρεσαι με όσα έχεις εξελίξει, καταφέρει και προσφέρει σε άλλους. Πέρα από τις αντικειμενικές και πρακτικές γνώσεις λοιπόν, που μπορεί να προσφέρει το συγκεκριμένο επάγγελμα, είναι και ένα από εκείνα που σε γεμίζει ως άνθρωπο και έχει το στοιχείο της προσφοράς, που έχει σπουδαιότητα για εμένα. Η αξία είναι ανεκτίμητη όταν βλέπεις κάποιον να νιώθει καλύτερα με την εμφάνιση, και κατ΄επέκταση, με τον ίδιο του τον εαυτό.

Τι σου ζητούν συνήθως οι άντρες και οι γυναίκες που έρχονται στο ιατρείο σου;

Πλέον, το κομμάτι της ιατρικής που ασχολούμαι έχει εξελιχθεί πολύ. Οι επιλογές είναι άπειρες και η περιποίηση και η φροντίδα της εμφάνισης έχουν γίνει πια σημαντικά κομμάτια και για τους άντρες εξίσου, σε αντίθεση με ό,τι είχαμε στο μυαλό μας παλαιότερα. Οπότε, δεν υπάρχει κάτι συγκεκριμένο που μου ζητά, ούτε ένας άντρας, ούτε μια γυναίκα. Συνήθως, αυτό που ζητούν είναι η προσωπική μου άποψη, η οποία είναι και πιο στοχευμένη με βάση τις ανάγκες του καθενός.

Πόσο άλλαξε τη ζωή σου ο κορονοϊός;

Μετά από όλους αυτούς τους μήνες, ο κορονοϊός αποτελεί μια νέα και παγκόσμια πραγματικότητα που μπήκε, και ίσως μείνει για πολύ, στην καθημερινότητά μας. Οπότε οφείλουμε να προσαρμοστούμε σε αυτή, με τον τρόπο που ο καθένας μπορεί και σεβόμενοι πάντοτε τις οδηγίες των ειδικών, που είναι και εκείνοι που γνωρίζουν καλύτερα. Στο πρακτικό κομμάτι, λοιπόν, τα νέα μέτρα άλλαξαν πολλά, όμως όλα γίνονται για να μειώσουμε την απειλή στη δημόσια υγεία και ο σκοπός αγιάζει τα μέσα. Δε μπορώ να πω αν είναι ευχάριστες ή δυσάρεστες οι αλλαγές, όλα γίνονται για ένα καλύτερο αύριο στην υγεία και όσο γρηγορότερα το αποδεχτούμε και προσαρμοστούμε σε αυτό, τόσο πιο γρήγορα θα έρθουν καλύτερες μέρες. Όσον αφορά την ψυχολογία μου, όπως και στους περισσότερους ανθρώπους, αυτό που έχει κουράσει είναι η απομακρυσμένη επαφή, η φυσική απουσία των αγαπημένων μας ανθρώπων καθημερινά. Βλέπω ταινίες και οι εποχές της κανονικότητας, όπου συνωστιζόμασταν και αγγίζαμε ο ένας τον άλλο, φαίνονται τόσο μακρινές! Ωστόσο, δε νιώθω μοναξιά, και δε θα έπρεπε να νιώθουμε. Είμαστε όλοι μαζί σε όλο αυτό, και αυτό είναι κάτι που δίνει κάποιο κουράγιο και μας ενώνει πολύ δυνατά.

Τι ονειρεύεσαι να σου φέρει ο χρόνος;

Μέσα στην ανασφάλεια που ζούμε και με τα μαθήματα που έχουμε πάρει όλοι μας το τελευταίο διάστημα, νομίζω ότι φτάνουμε ευκολότερα στην ουσία, τη βλέπουμε πιο ξεκάθαρα. Δεν υπάρχει πλέον κανένα κλισέ αν πω ότι ο χρόνος θέλω να μου φέρει πίσω ό,τι έχω χάσει τους τελευταίους μήνες και αγαπώ: την ανεμελιά της καθημερινής στιγμής, τα ταξίδια που λατρεύω (και για τα οποία, μάλιστα, έχω ξεχωριστό Instagram λογαριασμό), το χαμόγελο και τις αγκαλιές των γύρω μου, την υγεία για όλους μας. Είναι αρκετά και ήρθε ο καιρός να τα εκτιμήσουμε και να τους δώσουμε τη σημασία που τους αναλογεί.