Μάρα Δαρμουσλή, Mαρία Κωνσταντάκη, Νίκος Ορφανός: Μένουν σπίτι και μοιράζονται σκέψεις, συναισθήματα και από ένα μήνυμα

29.03.2020
Μάρα Δαρμουσλή, Mαρία Κωνσταντάκη, Νίκος Ορφανός: Μένουν σπίτι και μοιράζονται σκέψεις, συναισθήματα και από ένα μήνυμα
Καθώς η πανδημία του κορονωϊού εξελίσσεται ακόμη, όλο και περισσότεροι άνθρωποι βιώνουν τα μέτρα της κοινωνικής απομάκρυνσης ή μπαίνουν από μόνοι τους σε καραντίνα για να σταματήσουν τη διάδοση του ιού ο οποίος δεν κάνει εξαιρέσεις. Δεν έχει καμία σημασία ποιος είσαι και από ποια χώρα είσαι. Όλοι δοκιμαζόμαστε το ίδιο. Και οφείλουμε όλοι να σταθούμε το ίδιο υπεύθυνα απέναντι στην "απειλή". Και γι' αυτό #Μένουμε_Σπίτι. Το ίδιο έκαναν και συνεχίζουν να κάνουν οι τρεις ηθοποιοί Μάρα Δαρμουσλή, Mαρία Κωνσταντάκη, Νίκος Ορφανός. Κάθονται στο σπίτι τους, για να προστατεύσουν πρωτίστως τους εαυτούς τους αλλά και τους υπόλοιπους συνανθρώπους τους. Ας δούμε λοιπόν τι είπαν στο WomenOnly και τη Νικολέτα Μακρή για όλα αυτά τα πρωτογνωρα πράγματα που βιώνουμε όλοι. Πώς αισθάνονται που μένουν στο σπίτι; Πώς περνάνε τις ώρες τους; Φοβούνται; Πώς βλέπουν ότι θα εξελιχθεί η κατάσταση με τον κορονοϊό ; Τι κάνουν για καταπολεμήσουν τον εγκλεισμό και να περάσουν την ώρα τους; Πώς βλέπουν την επόμενη μέρα;

Μάρα Δαρμουσλή, ηθοποιός «Καλό είναι να συνεχίσουμε να σκεφτόμαστε και να μην μας γίνεται συνήθεια να δεχόμαστε τα πάντα»

Θα μπορούσα να πω ότι περνάω ωραία μέσα στο σπίτι γιατί από τις πρώτες ημέρες κιόλας της καραντίνας, ο γιος μου, στην προσπάθεια μου να τον αναγκάσω λίγο να αποφύγει τα ηλεκτρονικά στα οποία ούτως ή άλλως θα υποκύψει, ανέλαβε να βγάλει βόλτα τη Στέλλα μας, όπου Στέλλα είναι ένα θηλυκό Bull Terrier. Σε αυτή τη βόλτα μας ο Άγγελος ανακάλυψε μέσα σε ένα κουτί 3 μωρά γατιά τα οποία δυστυχώς τα 2 είχαν πεθάνει και ζούσε το ένα. Οπότε λόγω της κατάστασης που βιώνουμε, κανένας δεν μπορούσε να τα βοηθήσει και έτσι από κοινού πήραμε την απόφαση να δώσουμε μια μάχη και ξαφνικά έγινα μητέρα.

Έχω ξεχάσει πώς είναι να θηλάζεις, να καθαρίζεις κλπ αλλά είναι πραγματικά σαν να έχω ένα μωρό. Ουσιαστικά ασχολούμαι με πράγματα του σπιτιού και προσπαθώ να αναστήσω ένα καταδικασμένο πλάσμα και στο ενδιάμεσο το μόνο που με νοιάζει είναι η υγιεινή, η καθαριότητα και η οικογένεια μου. Κάθε βράδυ παρακολουθώ τις ειδήσεις, περίπου μία ώρα για να μαθαίνω τι γίνεται στον κόσμο αλλά όχι παραπάνω γιατί πραγματικά σε καταβάλλει πολύ η κατάσταση γενικότερα. Δεν μπορώ να πω ότι δεν με φοβίζει και είναι λογικό μέσα στα πλαίσια του αγνώστου. Πριν βγει η ανακοίνωση ότι πρέπει να μείνουμε σπίτι, κάναμε πλάκα μεταξύ σοβαρού και αστείου και λέγαμε ότι θα βγει ο Will Smith με ένα μπαζούκας από τη γωνία και θα μας πει «Don’t worry, it will be ok». Αλλά όλα ανατράπηκαν.

Μπαίνω επίσης στα social media και τα παρακολουθώ με διάθεση χιούμορ αλλά από την άλλη και αυτός ο ξαφνικός βομβαρδισμός επειδή όλοι βαριόμαστε και πρέπει να δείχνουμε στον κόσμο τι κάνουμε και δώστου ακόμα ένα challenge, είναι κάτι κουραστικό. Δυστυχώς, θα χρειαστεί πολύς ακόμα καιρός για να το ξεπεράσουμε αυτό που συμβαίνει, ακόμα και σε επίπεδο προληπτικών μέτρων και πιστεύω ότι θα μας αλλάξει γενικότερα αυτή η κατάσταση.

Αυτό που με τρομάζει που ίσως ακουστεί λίγο αντάρτικο, είναι ότι μέσα σε όλο αυτό δεν φέρνουμε αντίρρηση και δεν πρέπει να αμφισβητούμε πράγματα που αφορούν τη ζωή μας γιατί πραγματικά πρέπει να μείνουμε σπίτι. Δεν πρόκειται για προπαγάνδα όπως κάποιοι λένε, ας σοβαρευτούμε δηλαδή, αυτά τα φέρετρα που βλέπουμε δεν είναι ψεύτικα.

Παρόλα αυτά καλό είναι να συνεχίσουμε να σκεφτόμαστε και να μην μας γίνεται συνήθεια να δεχόμαστε τα πάντα. Καλό είναι σκεφτόμαστε αλλά με ένα μέτρο και μια ισορροπία. Εύχομαι ψυχραιμία και αγάπη, αυτό μόνο!

Mαρία Κωνσταντάκη, ηθοποιός «Όταν θα μπει ο κορονοϊός σε ύφεση θα έχουμε βγει όλοι με ένα μετατραυματικό στρες. Δεν θα είμαστε τόσο ανοιχτοί στην αγκαλιά, στο φιλί»

Η ζωή μου, προ κορονοϊού και μετά δεν έχει μεγάλη διαφορά. Το μόνο που έχει αλλάξει είναι ότι δεν πάω στη δουλειά μου. Ανέκαθεν περνούσα πολλές ώρες στο σπίτι και σε σπίτια φίλων που και αυτό έχει αλλάξει αλλά ευτυχώς υπάρχει το ίντερνετ που μας ενώνει οπότε γενικώς είμαι καλά. Είμαι κάπως ανήσυχη, υπάρχουν μέρες που είμαι πιο πολύ και άλλες που είμαι σε ένα πιο λογικό επίπεδο, είμαι στεναχωρημένη γιατί δυστυχώς παντού υπάρχουν απώλειες ανθρώπων και σκέφτομαι επίσης και τα επακόλουθα αυτής της κατάστασης, το οικονομικό κομμάτι δηλαδή. Αλλά δεν είναι κάτι που μπορώ να ελέγξω. Αυτό που μπορώ όμως να κάνω ως πολίτης, είναι να ακολουθώ τις οδηγίες ώστε να υπάρξει πιο γρήγορη εκτόνωση αυτού του πράγματος.

Για να περάσει η ώρα μου μαγειρεύω, ευτυχώς δεν τρώω τόσο πολύ όπως ακούω από άλλους, κάνω λίγο γυμναστική, διαβάζω πολύ και βλέπω ταινίες. Αυτό το χρονικό διάστημα που είμαστε απομονωμένοι, είναι καλό γιατί σου δίνεται η ευκαιρία να στραφείς λίγο προς τα μέσα σου και να δεις λιγάκι πόσο σε είχε πάρει η μπάλα της καθημερινότητας, με τη δουλειά και το διαρκές τρέξιμο και να βάλεις κάποιες προτεραιότητες στη ζωή σου, να δεις τι πραγματικά είναι τελικά αυτό που αξίζει.

Με τους γονείς μου, μιλάω καθημερινά γιατί τους έχω πολύ άγχος. Αυτό που έχω καταλάβει είναι ότι τα παιδιά έχουν πολύ περισσότερο άγχος από τους γονείς. Οι γονείς μας είναι πιο ψύχραιμοι γιατί έχουν περάσει δυσκολίες σε σχέση με τη νέα γενιά που είναι αμαθής. Είναι η πρώτη φορά που συμβαίνει κάτι τόσο σοβαρό (εύχομαι και η τελευταία) και πάλι γίνεται από τον καναπέ μας. Θέλω να ενημερώνομαι, βλέπω τον κύριο Τσιόδρα σχεδόν κάθε μέρα και θέλω να μαθαίνω τι γίνεται σε παγκόσμιο επίπεδο. Πιστεύω ότι έχουμε μπει σε μια άλλη τάξη πραγμάτων. Είναι παγκόσμιο το φαινόμενο.

Πολλά πράγματα που είχαμε συνηθίσει να έχουμε ως δεδομένα, δεν θα υπάρχουν. Μάλλον ο κορονοϊός ήρθε για να μείνει λόγω της μεγάλης μεταδοτικότητας του και όταν θα μπει σε μια ύφεση θα έχουμε βγει όλοι με ένα μετατραυματικό στρες. Δεν θα είμαστε τόσο ανοιχτοί στην αγκαλιά, στο φιλί.

Nίκος Ορφανός, ηθοποιός «Θα αργήσουν να έρθουν φίλοι. Αλλά δεν πειράζει. Θα τα καταφέρουμε και θα βγούμε δυνατότεροι»

Αυτές τις μέρες μένουμε όλοι σπίτι. Γνωστό το σύνθημα που κάνουμε πράξη καθημερινά. Με μικρά παιδιά είναι κάπως πιο δύσκολο, ειδικά μέχρι τα 6, όλο σου το πρόγραμμα προσαρμόζεται στις δικές τους ανάγκες. Γιατί τώρα που τα σχολεία είναι κλειστά, πρέπει εσύ να είσαι ο μπαμπάς, ο δάσκαλος, ο γυμναστής, ο προπονητής, ο καθηγητής αγγλικών και κυρίως ο εμψυχωτής. Δεν ξέρεις πως γίνεται; Υπάρχει ένας απλούστατος τρόπος: δια του κοψίματος του λαιμού σου. Αλάνθαστη μέθοδος. Επομένως προσπαθούμε να είμαστε σε εγρήγορση.

Ο αναγκαστικός εγκλεισμός προκαλεί εντάσεις, ανθρώπινο είναι, οικογενειακές, συζυγικές, όλες. Τι κάνουμε λοιπόν; Καταρχήν το πνεύμα πρέπει να είναι ενεργό: όχι πολλές ειδήσεις, όχι κάψιμο στα σόσιαλ παρά: μουσική, διάβασμα και καλές ταινίες. Δε συνιστώ σειρές, γιατί οι σειρές στην πλειοψηφία τους είναι γεμάτες ένταση και σκληρότητα. Πριν τον ύπνο ένα καλό μυθιστόρημα να μας ταξιδέψει το μυαλό. Κάνουμε χειροτεχνίες, ανακαλύπτουμε ξανά την ομορφιά της σπιτικής μαγειρικής, κάνουμε γυμναστική όσο μπορούμε και ελαττώνουμε τη ζάχαρη.

Δείτε το σα μικρή θυσία, κι αν δε μπορείς να γυμναστείς με μείωση των γλυκών, θα αισθανθείς καλύτερα. Και λίγη μοναξιά δε βλάπτει. Μείνε λίγο μόνος-η. Με κάτι δικό σου, μια μικρή ασχολία, ότι θες. Αφουγκράσου τον εαυτό σου και ξαναβρές τον. Και δεν έχει σημασία η ακαταστασία. Θα αργήσουν να έρθουν φίλοι. Αλλά δεν πειράζει. Θα τα καταφέρουμε και θα βγούμε δυνατότεροι. Αγάπη και φροντίδα. Μείνετε όλοι υγιείς με χιούμορ και ψυχραιμία. Και μια φωτογραφία στο ανανεωμένο μας σπίτι.