Ελισάβετ Κωνσταντινίδου: «Ό,τι έρχεται πολύ ξαφνικά, χάνεται και ξαφνικά!»

27.10.2018
Ελισάβετ Κωνσταντινίδου: «Ό,τι έρχεται πολύ ξαφνικά, χάνεται και ξαφνικά!»
Ποια είναι η σχέση της με το χρήμα και τον... τζόγο; Έχει ανασφάλειες; Μαγειρεύει; Τι λάθη έκανε την εποχή που όλοι "ζούσαμε σε ένα ροζ συννεφάκι"; Πώς είναι να μεγαλώνεις ένα παιδί χωρίς σύντροφο και τι σκέφτεται για την κόρη της που ακολουθεί στα βήματά της;Η Ελισάβετ Κωνσταντινίδου μιλάει στη Νικολέτα Μακρή και στο Womenonly για την θεατρική παράσταση «Ξύπνα Βασίλη» στην οποία πρωταγωνιστεί αλλά και στα διαχρονικά κοινωνικά ζητήματα που θέτει η ευφυής αυτή κωμωδία του Δημήτρη Ψαθά.

Ποιο είναι το κεντρικό θέμα του έργου; Ο δικός σας ρόλος ποιος είναι;

Yποδύομαι την μητέρα του Βασίλη. Είναι μια διασκευή πάνω στο έργο του Ψαθά «Ξύπνα Βασίλη» την οποία έκανε ο Άρης Μπινιάρης και έχει κάπως οριοθετήσει διαφορετικά τον ρόλο της μάνας. Είναι μια μητέρα αρκετά πιο πιεστική από τη μητέρα της ελληνικής ταινίας, κλασική που πιέζει πολύ– υπάρχουν και σήμερα τέτοιες μητέρες- για να μπει το παιδί της στο δημόσιο, να έχει μια καλή δουλίτσα, να παντρευτεί, να κάνει παιδιά, για να μην έχει ο κόσμος να λέει. Το ενδιαφέρον είναι πώς ο Άρης ήθελε μέσα από αυτό να βγάλει το ζουμί του έργου και να τονίζει τη σχέση εξουσίας-υπαλλήλου, αριστερών-δεξιών και πώς μπορούν να εξελιχθούν τα πράγματα όταν αποκτάς ξαφνικά χρήματα και μπορείς να μεταμορφωθείς σε κάτι άλλο. Κάτι που ισχύει και σήμερα και αυτό άλλωστε είναι που έχει ενδιαφέρον στο έργο.

Υπάρχουν θεατρικά έργα που μεταφέρθηκαν με μεγάλη επιτυχία στον κινηματογράφο. Αυτό ευνοεί την θεατρική αναβίωση στις μέρες μας ή όχι; Καθώς ο θεατής ταυτίζεται με ταινίες που τις έχει δει αρκετές φορές στο παρελθόν…

Νομίζω ότι όντως είναι μια μέθοδος επιτυχημένη να κάνουμε μια ελληνική αγαπημένη ταινία ξανά και να έρθει ο κόσμος να γελάσει για δυο ώρες. Έχει και αυτό έναν λόγο διασκέδασης για ένα όμως πιο απαίδευτο κοινό για έναν που απλώς θέλει να έρθει να περάσει όμαορφα την ώρα του. Αυτό όμως στο οποίο εγώ παίζω είναι κάτι πολύ διαφορετικό. Ο σκηνοθέτης κατάφερε να αναδείξει αρκετά σημεία μέσα από το έργο του Ψαθά. Σαν πρώτο κίνητρο σίγουρα υπάρχει αυτό το ότι πρόκειται για ένα αγαπημένο, λαϊκό έργο το οποίο θα έρθει ο άλλος να το δει αλλά θα το δει με μια άλλη ματιά. Αυτό έχει για εμένα ενδιαφέρον και για αυτό χαίρομαι πολύ που είμαι μέσα σε αυτή τη συνεργασία και την περιπέτεια.

Η αλλαγή της οικονομικής και κοινωνικής θέσης ενός ατόμου συνεπάγεται απαραίτητα και την ιδεολογική του μετατόπιση;

Πώς μπορεί να γίνει αλλιώς; Βάζεις νερό στο κρασί σου. Φαντάζομαι ότι δεν ισχύει για όλους τους ανθρώπους αλλά μιλάμε για ένα πολύ μεγάλο ποσοστό. Αυτό που λέμε ότι το χρήμα αγοράζει τα πάντα τι εννοούμε; Δεν εννοούμε και τη συνείδηση;

Ένας από τους κεντρικούς ρόλους είναι του Βασίλη Βασιλάκη (τον υποδύεται ο Γιώργος Γάλλος)… ο οποίος αναζητά την τύχη του στα λαχεία. Εσείς πιστεύετε στην τύχη;

Αν εννοείς το αναπάντεχο, ναι, θεωρώ ότι αν το πιστεύεις πολύ μπορεί να έρθει. Το έχουμε δει άλλωστε να γίνεται και να αλλάζει η ζωή κάποιου από κάτι αναπάντεχο. Από ένα λαχείο, μια κληρονομιά. Βεβαίως υπάρχουν και οι άνθρωποι που επί χρόνια προσπαθούν να το πετύχουν. Το κυνηγούν πολύ. Βλέπεις παίζουν Λόττο, Τζόκερ. Έχω έναν φίλο που κάθε μέρα παίζει κάτι και σίγουρα έχει κάνει και την ανάλογη διεργασία στο μυαλό του για το πώς θα το διαχειριστεί αν κερδίσει. Συνήθως για εμένα ό,τι έρχεται πολύ ξαφνικά, χάνεται και ξαφνικά.

Εσείς αγοράζετε λαχεία;

Ναι, αγοράζω αν κάθομαι κάπου και περάσει από πάνω μου ο λαχειοπώλης. Ναι έτσι θα πάρω. Βέβαια εγώ θα αγοράσω λαχείο και για ακόμα έναν λόγο. Επειδή η μαμά μου έπαιρνε λαχεία. Στη μνήμη μου έχω το πορτοφόλι της μαμάς μου πάντα μέσα με ένα λαχείο. Και η αλήθεια είναι ότι και εμένα το πορτοφόλι μου έχει όλο και κάποιο λαχείο αλλά μπορεί να είναι το περσινό των Χριστουγέννων. Από συνήθεια λοιπόν και από μια σύνδεση περισσότερο με την μητέρα μου, θα αγοράσω λαχείο. Αλλά μου αρέσουν τα τυχερά παιχνίδια. Μου αρέσει να πάω μια μέρα στο καζίνο και να παίξω αλλά βεβαίως το φιλτράρω και καταλαβαίνω ότι δεν είναι αυτό το ζητούμενο. Δεν είμαι και ο Βασιλάκης! (γέλια)

Ένα από τα στοιχεία του έργου είναι και η εμμονή στην ανέλιξη. Πόσο σχέση μπορεί να έχει με την σημερινή κατάσταση όπου ακόμα και η διασφάλιση της δουλειάς μας είναι επίφοβη; Ειδικά στον δικό σας χώρο όπου η κρίση χτύπησε περισσότερο;

Καταρχάς πώς μπορούμε να προσδιορίσουμε την λέξη ανέλιξη; Ανέλιξη να καταφέρεις στη ζωή σου να μην ψάχνεις, να παρακαλάς και να ρωτάς συνέχεια για δουλειά αλλά να σου προσφέρεται; Θα σου απαντήσω με διαφορετικό τρόπο. Θυμάμαι την πρώτη-πρώτη συνέντευξη που είχα δώσει (ήταν στο Down Town) στην ερώτηση «ποια είναι τα όνειρά σου» είπα ότι θα ήθελα κάποια στιγμή να μου προσφέρουν εργασία και να μην τη ζητάω. Αυτό είχα εγώ στο μυαλό μου σαν ανέλιξη. Θέλω να πω ότι έχει να κάνει με το πώς έχει ο καθένας μέσα του τον όρο ανέλιξη. Άλλος για παράδειγμα μπορεί να θέλει να έχει το δικό του θέατρο, άλλος να είναι κάθε χρόνο στην τηλεόραση. Άρα νομίζω ότι αυτό που θέλει ο καθένας όπως και αν είναι οι εποχές, αν είναι μέσα του προδιαγεγραμμένο θα το πετύχει.

Μιλήσατε για χρήματα. Ποια είναι η σχέση σας με το χρήμα;

Τα χρήματα τα διεκδικώ και τα ξεχνάω. Τα χρησιμοποιώ για να κάνω τη ζωή μου πιο εύκολη όσο μπορώ. Αλλά τόσο όσο. Η αλήθεια είναι ότι θέλω πάντα να έχω χρήματα. Νιώθω ασφάλεια με τα χρήματα.

Σας έχει τύχει να μην έχετε χρήματα για να περάσετε;

Ναι μου έχει τύχει. Βεβαίως. Και δεν θέλω να μου ξανατύχει. Και αν δεν είχαμε ανοίξει τόσο πολύ τις ανάγκες μας τότε – την εποχή πριν την κρίση εννοώ που όλα ήταν εύκολα και ζούσαμε όλοι σε ένα ροζ σύννεφο - πολλοί άνθρωποι θα ήμασταν πολύ καλύτερα. Νομίζαμε ότι οι μισθοί που παίρναμε θα κρατήσουν για πάντα. Μας γελάσανε - αυτό είναι αλήθεια - αλλά και εμείς κάναμε λάθη. Ευτυχώς άνηκα σε αυτούς που έτρεμαν τα δάνεια και δεν ανοίχτηκα πολύ. Ποτέ δεν θέλησα να πάρω ένα ακριβό αυτοκίνητο. Δεν πήρα ποτέ ένα Cayenne.

Πώς νιώθει μια γυναίκα ηθοποιός καθώς μεγαλώνει και βλέπει να περιορίζονται οι ρόλοι τους οποίους μπορεί να ερμηνεύσει;

Σίγουρα οι ρόλοι περιορίζονται. Τα τελευταία χρόνια άμα το σκεφτώ έχω υποδυθεί μόνο μάνες. Τύπου την Λωξάντρα, την Εκάβη στο Τρίτο Στεφάνι στο Κρατικό, την μητέρα του Καζαντζίδη στον Καζαντζίδη. Όλο μάνες. Τώρα κάνω την μητέρα του Βασίλη. Αυτό με προσδιορίζει. Θέλω να πω όμως ότι ο ρόλος μου στην Εκάβη, ο ρόλος αυτός της μητέρας ήταν ένας από του κορυφαίους γιατί περιελάμβανε όλες τις μητέρες. Είχε όλες τις λειάνσεις και τις οξύνσεις μιας μάνας που μετά από αυτόν τον ρόλο έχοντας αυτόν το πλούτο κατακτήσει, με τη βοήθεια του Θανάση Παπαγεωργίου, ανασύρω κομμάτια κάθε φορά για τον επόμενο ρόλο μου.

Σας ενοχλεί αυτό; Εννοώ που μεγαλώνετε και οι ρόλοι παγιώνονται κατά κάποιον τρόπο..

Γιατί να με ενοχλεί; Μακάρι να μεγάλωναν όλοι έτσι όπως μεγαλώνω εγώ. Είμαι πολύ χαρούμενη που μεγαλώνω. Έχω την κόρη μου που έχει βγει στην εργασία αυτή. Ίσα ίσα που σκέφτομαι να κάνω και πίσω για να είναι η κόρη μου μπροστά.

Ποια λάθη δικά σας δεν θα θέλατε να κάνει η κόρη σας στον επαγγελματικό σας χώρο;

Ωραία η ερώτηση που σκέφτηκες αλλά εγώ δεν μπορώ να στην απαντήσω όπως θα ήθελες. Γιατί τώρα πια είμαι πεπεισμένη ότι κάθε άνθρωπος έρχεται για να κάνει τα δικά του λάθη. Γιατί μέσα από τα δικά του λάθη θα μάθει. Οπότε εγώ δεν μπορώ να δώσω καμία συμβουλή. Λάθη θα γίνουν. Ο κάθε άνθρωπος έχει το δικό του μονοπάτι, τη δική του διαδρομή γιατί μέσα από αυτή θα εξελιχθεί οπότε μακάρι μέσα από τα λάθη να εξελιχθεί. Για να υπάρχει τουλάχιστον δηλαδή και ένας λόγος που έγιναν.

Αν γνωρίζω καλά χωρίσατε με τον Ταξιάρχη Χάνο όταν η κόρη σας ήταν μικρή. Ποιες ήταν οι μεγαλύτερες δυσκολίες που αντιμετωπίσατε στο μεγάλωμα της κόρης σας;

Τώρα με πας πίσω σε μια εποχή μακρινή που τότε δεν ήμουν ίδια με τώρα. Νομίζω το μοίρασμα ήταν το πιο δύσκολο κομμάτι που βίωσα. Γιατί όταν είσαι με έναν σύντροφο γίνονται λίγο μοιρασμένα τα πράγματα. Νομίζω ότι δεν άντεχα όλη την ευθύνη του πράγματος πάνω μου.

Έχετε προσωπικές ανασφάλειες;

Όχι νομίζω ότι καλά τα πάω. Δεν μπορώ να πω ότι έχω ανασφάλειες. Είναι ένας κύκλος όπου έτσι και αλλιώς θα γίνει. Θέλουμε δεν θέλουμε. Είναι τόσο ωραία να πηγαίνεις μαλακά με αυτό. Η ψυχή μου σαφώς είναι νεανική. Για παράδειγμα τώρα στο θέατρο που συνεργάζομαι με τα παιδιά τα οποία είναι πολύ νέα ηλικιακά, υπάρχει μια πάρα πολύ καλή σχέση και μια άψογη συνεργασία. Με αυτή την έννοια, μου αρέσει να είμαι νέα. Αλλά διαφορετικά δεν θέλω να βγαίνω και να φοράω μίνι και να κάνω πράγματα που θα έκανα 20 χρόνια πίσω.

Σας ρωτάει ο κόσμος στο δρόμο πότε θα ξανακάνετε τηλεόραση;

Πολύ! Πότε θα σε δούμε και πότε θα σε δούμε με ρωτάνε! Έχω κάνει κάποιες guest εμφανισούλες γιατί η αλήθεια είναι ότι την αγαπώ την τηλεόραση, μου έχει δώσει μεγάλες χαρές αλλά τώρα πια δεν μπορώ να κάνω με συνθήκη και τηλεόραση και θέατρο μαζί. Το έχω κάνει πολλές φορές στο παρελθόν και είναι πολύ βάρβαρο για εμένα.

Πώς είναι η Ελισάβετ Κωνσταντινίδου στην καθημερινή της ζωή; Μαγειρεύετε , κάνετε δουλειές στο σπίτι;

Είμαι μια κανονική γυναίκα. Πάω σουπερ μάρκετ, μαγειρεύω, όλα κανονικά γίνονται.

Η εικόνα που αποπνέετε είναι ότι πάντα φαίνεστε χαρούμενη. Είναι αυτή η πραγματικότητα;

Πάντως αυτό είναι το ζητούμενο μου! Πραγματικά θα ήθελα να είμαι συνέχεια χαρούμενη. Όχι, υπάρχουν και στιγμές αλλά και περίοδοι στη ζωή μου που δεν είναι όλα έτσι φωτεινά. Αλλά επειδή η ανάγκη μου είναι να βρίσκω το φωτεινό σε οτιδήποτε, αν και εσύ είσαι φωτεινός και χαρούμενος το ίδιο θα σου ανταποδοθεί. Η σκέψη μου λοιπόν είναι προς αυτή την κατεύθυνση.

Ποια είναι τα επόμενα επαγγελματικά σας σχέδια;

Τώρα είμαι 100% σε αυτό που κάνω αλλά συζητάω και για κάτι τηλεοπτικό μετά τα Χριστούγεννα ή του χρόνου ίσως.

Ιnfo:

H Eλισάβετ Κωνσταντινίδου πρωταγωνιστεί στην παράσταση «Ξύπνα Βασίλη» του Δημήτρη Ψαθά, σε σκηνοθεσία Άρη Μπινιάρη στη Σκηνή Νίκος Κούρκουλος του Εθνικού Θεάτρου (Αγ. Κωνσταντίνου 22-24, Ομόνοια)

Διανομή (με αλφαβητική σειρά): Γιώργος Γάλλος, Ηρώ Μπέζου, Γιώργος Παπαγεωργίου, Στέφανος Πίττας, Κωνσταντίνος Σεβδαλής, Λυδία Τζανουδάκη, Έλενα Τοπαλίδου, Αινείας Τσαμάτης

Παραστάσεις: Τετάρτη & Κυριακή 18:00, Πέμπτη, Παρασκευή & Σάββατο στις 21:00