Ξεκινήστε σωστά!
Συχνά οι γονείς αναρωτιούνται αν τα παιδιά τους είναι στην κατάλληλη ηλικία για να παρακολουθήσουν ένα παιδικό θέαμα και αν το θέαμα που θα πάνε είναι καλό γι’ αυτά.
« Το παιδί μπορεί να αρχίσει να έχει τέτοιου είδους «εξόδους» κατά τη διάρκεια της προσχολικής ηλικίας, γύρω στα πέντε του χρόνια, εξηγεί η κ. Πέγκυ Στεφανίδου, εκπαιδευτικός θεάτρου με σπουδές παιδοψυχολογίας. Εξαρτάται φυσικά και από το είδος του θεάματος. Θα ήταν πολύ χρήσιμο οι γονείς να ρωτάνε τους υπεύθυνους του θεάτρου για την ηλικία που απευθύνεται το θέαμα, ειδικά όταν πρόκειται για την πρώτη παρόμοια εμπειρία του παιδιού τους .
Αν το παιδί παρακολουθεί συχνά τέτοιου είδους εκδηλώσεις, κριτήριο πρέπει να είναι η ποιότητα της παράστασης, συχνά ανεξάρτητα και από την ηλικία. Θα ωφεληθεί αν παρακολουθήσει μια παράσταση που απευθύνεται σε λίγο μεγαλύτερα παιδιά, όταν αυτή είναι προσεγμένη από όλες τις απόψεις.»
H παρακολούθηση μιας καλής παράστασης ωφελεί πολλαπλά τον παιδικό ψυχισμό. Κοινωνικοποιεί το παιδί μέσα από τη σχέση του με τους ηθοποιούς αλλά και με το κοινό που την παρακολουθεί μαζί του. Ακόμη, μέσα από την παράσταση, θα ανακαλύψει πράγματα που λέγονται ή γίνονται πάνω στη σκηνή και το αφορούν, που ίσως και αυτό τα έχει ζήσει, τα έχει δει να συμβαίνουν γύρω του και το προβληματίζουν, όπως για παράδειγμα ένας καυγάς με τη μαμά ή με τον καλύτερό του φίλο.
Πως μπορείτε να του «κεντρίσετε» το ενδιαφέρον
Ο καλύτερος τρόπος είναι το παράδειγμά μας. Οι γονείς που αντλούν ευχαρίστηση από το θέατρο, τη συναυλία, θα μπορούν να μεταδώσουν στα παιδιά τους ότι πρόκειται κάτι ευχάριστο και δημιουργικό.
Όταν το παιδί βλέπει από μικρό τους γονείς του να πηγαίνουν στο θέατρο, περιμένει- ερμηνεύοντας το ως ένδειξη ότι μεγάλωσε- να έρθει και η δική του σειρά. Είναι πολύ χρήσιμο οι γονείς να του εξηγήσουν τί είναι το θέατρο και τί ακριβώς γίνεται εκεί, έτσι που να ερεθίσουν την περιέργεια των παιδιών. Πάντα όμως μια καλή παράσταση, αποτελεί το καλύτερο κίνητρο για να δει ένα παιδί την επόμενη.
Μην το κάνετε να αισθανθεί ότι πρόκειται για κάτι υποχρεωτικό και καταναγκαστικό, κάτι που του επιβάλλετε εσείς για τον ελεύθερο χρόνο του. Είναι σημαντικό να ξεκινάμε για μια τέτοια εκδήλωση με κέφι και καλή διάθεση δείχνοντας του ότι πάμε πρώτα, και κυρίως, για να περάσουμε καλά και να ευχαριστηθούμε, όχι για να του «διδάξουμε «κάτι».
Συχνά οι γονείς διστάζουν να πάνε τα παιδιά τους σε τέτοια θεάματα γιατί φοβούνται ότι δε θα «κάθονται» ήσυχα κι ότι δε θα παρακολουθήσουν την παράσταση στο σύνολο της. Ας μην ξεχνάμε όμως ότι τα παιδιά είναι πάντα ανοιχτά σε καινούργιες εμπειρίες και έχουν ανάγκη για καινούργια πράγματα. Η προετοιμασία από τους γονείς, η δική τους πραγματική συμμετοχή σε αυτή την έξοδο και φυσικά μια καλή παράσταση μπορεί να κεντρίσει το ενδιαφέρουν του, ακόμα και να το καθηλώσει. Μόνο αν το παιδί είναι παθολογικά υπερκινητικό, - κάτι που θα πρέπει να διαγνωστεί από ειδικό-, μπορεί να υπάρξει πρόβλημα, το οποίο θα ελεγχθεί σε συνεργασία με τον ειδικό.
Μέσα από αυτή τη διαδικασία βελτιώνεται η σχέση σας μαζί του
Η έξοδος αυτή προσφέρει τις κατάλληλες προϋποθέσεις για να βελτιώσει και να κάνει ουσιαστικότερη τη σχέση του παιδιού με τους γονείς του. Το παιδί εισπράττει θετικά το γεγονός ότι θα κάνουν κάτι μαζί και μάλιστα έξω από το σπίτι, σε καινούργιο περιβάλλον, μαζί με άλλους ανθρώπους. Αυτή η εμπειρία δυναμώνει τη σχέση .
Eίναι καλό οι γονείς να συμμετέχουν πραγματικά, όχι απλά να συνοδεύουν το παιδί. Nα το κάνουν να νοιώσει ότι και εκείνοι ευχαριστιούνται την παράσταση. Kαι μετά το τέλος της, μπορούν να συζητήσουν με τα παιδιά για τις εντυπώσεις, τις σκέψεις, τους προβληματισμούς. Όχι μόνο να ακούσουν, αλλά να μοιραστούν και οι ίδιοι. Πολλές παιδικές σκηνές με αφορμή την παράσταση, εκτός από το πρόγραμμα, διαθέτουν και ειδικά έντυπα με προτάσεις για παιχνίδια και δραστηριότητες. Θα ήταν εξαιρετική εμπειρία, αν η επιστροφή στο σπίτι σήμαινε: «παίζουμε όλοι μαζί» ή καλύτερα «το παιχνίδι συνεχίζεται»...
Μην ξεχνάτε ότι υπάρχουν και «κακές» παραστάσεις. Δεν χρειάζεται να έχετε ενοχές αν η επιλογή σας δεν ήταν καλή, αρκεί να το παραδεχθείτε και να γίνει αφορμή για δημιουργική συζήτηση με τα παιδιά.
Ετσι το παιδί νοιώθει ότι επικοινωνεί σε πολλαπλά επίπεδα με τους γονείς του, η σχέση γίνεται πιο πλούσια, η κουβέντα ξεφεύγει από την καθημερινότητα και το παιδί ενισχύει την αίσθηση εμπιστοσύνης που του είναι τόσο απαραίτητη και ενεργοποιεί τις δικές του επιλογές και απόψεις. Και φυσικά κι οι ίδιοι οι γονείς έχουν πολλά να ωφεληθούν από τέτοιου είδους διάλογους με τα παιδιά τους και να ανακαλύψουν προβληματισμούς, ανησυχίες, κλίσεις και ταλέντα .
Τι πρέπει να αποφύγετε για να περάσετε καλά.
Ο πρώτος στόχος μιας τέτοιας εξόδου είναι να απολαύσετε μαζί με το παιδί σας μια καλοφτιαγμένη και ποιοτική παράσταση. Μην επιλέγετε λοιπόν με χαλαρό κριτήριο. Για παράδειγμα δεν θα επιλέξετε ένα θέαμα επειδή το επέλεξε η υπόλοιπη παρέα γονιών ή επειδή βρήκατε τυχαία μια πρόσκληση για ένα οποιοδήποτε έργο.
H καλή παράσταση εξαρτάται από τους συντελεστές της. Όχι μόνο από το έργο και το συγγραφέα. H σκηνοθεσία, η σκηνογραφία, τα φώτα, η μουσική, τα κουστούμια, οι ηθοποιοί, οι χορευτές όλα πρέπει να συντελούν σε ένα θέαμα που το γεγονός ότι προορίζεται για παιδιά να μην το κάνει απλοϊκό και παιδιάστικο. Δεν είναι τα ελαφρά αστειάκια, οι δυνατές φωνές και τα βροντερά τραγούδια -συχνά παραλλαγές “γνωστών” επιτυχιών- , ή ο τηλεοπτικός λόγος, αυτό που έχει ανάγκη να του προσφέρουμε.
Είναι πολύ σημαντικό οι γονείς να μην σχεδιάζουν την έξοδο σύμφωνα μόνο με το δικό τους πρόγραμμα αλλά σε συνδυασμό με αυτό των παιδιών τους. Συχνά τίθενται διλήμματα του τύπου: Θα πάμε στο θέατρο, έχω πάρει εισιτήρια για σήμερα, ενώ το παιδί θέλει να πάει στο πάρτι των φίλων του ή δεν έχει όρεξη για κάτι τέτοιο την συγκεκριμένη στιγμή. Τέτοιες εντάσεις κάνουν το παιδί αρνητικό απέναντι στο θέατρο αλλά και στις εξόδους του με τους γονείς γενικότερα.
Μην ξεχνάτε λοιπόν ότι και σε αυτή την περίπτωση, είναι σημαντικό να διαλέγουμε και να σχεδιάζουμε μαζί με το παιδί μας.
AΠΟ ΤΗΝ ΚΑΤΕΡΙΝΑ ΜΑΓΓΑΝΑ. Ψυχολογο ψυχοθεραπευτρια
Πρώτη δημοσίευση: Περιοδικό Αρμονία, τεύχος 47
Update: Δεκέμβριος 2016.
