Έχεις ποτέ πιάσει τον εαυτό σου να θες να διορθώσεις τα πάντα γύρω σου; Να ελέγχεις συνεχώς τα σχέδια, τους ανθρώπους, ακόμα και τις λεπτομέρειες που δεν έχουν καν σημασία; Αν ναι, ίσως να έχεις μια… εμμονή με τον έλεγχο. Κοινώς, να είσαι control freak. Δεν σημαίνει ότι κάτι πάει στραβά μαζί σου, αλλά ότι έχεις μάθει να λειτουργείς καλύτερα όταν κρατάς τα νήματα. Το θέμα είναι: σε εξυπηρετεί αυτό ή σε εξαντλεί;
Πάμε να δούμε 10 χαρακτηριστικά σημάδια που δείχνουν ότι ίσως χρειάζεται να… αφήσεις λίγο τον έλεγχο.
1. Δεν εμπιστεύεσαι εύκολα τους άλλους
Πιστεύεις βαθιά μέσα σου πως αν κάτι δεν το κάνεις εσύ, δεν θα γίνει σωστά. Έχεις μια εσωτερική φωνή που λέει "μόνο εγώ ξέρω πώς πρέπει να γίνει αυτό", με αποτέλεσμα να παίρνεις πάνω σου ευθύνες που θα μπορούσαν άνετα να τις αναλάβουν και άλλοι.
Αποτέλεσμα; Κουράζεσαι, αγχώνεσαι, γκρινιάζεις και -ίσως- απογοητεύεσαι όταν οι άλλοι δεν “ανταποκρίνονται” στα δικά σου standards.
2. Έχεις πάντα λίστες και αυστηρό πρόγραμμα
Είσαι ο τύπος που ζει με τη λίστα “to-do”; Δεν φεύγεις από το σπίτι χωρίς το πλάνο της ημέρας; Και αν κάτι πάει εκτός προγράμματος, αρχίζεις να πανικοβάλλεσαι ή να γίνεσαι νευρική;
Η οργάνωση είναι υπέροχο εργαλείο, αλλά όταν γίνεται εμμονή, μπορεί να σε κάνει να νιώθεις διαρκώς υπό πίεση – ακόμα και στις πιο απλές στιγμές.
3. Δυσκολεύεσαι να συνεργαστείς
Όταν είσαι σε μια ομάδα, έχεις την τάση να θες να πάρεις τα ηνία. Δεν εμπιστεύεσαι εύκολα τις αποφάσεις των άλλων και συχνά διορθώνεις, παρεμβαίνεις ή και δυσανασχετείς όταν τα πράγματα δεν γίνονται όπως εσύ θα τα είχες κάνει.
Αυτό μπορεί να φέρει εντάσεις στις σχέσεις σου. Επαγγελματικές, φιλικές ή και προσωπικές , γιατί οι γύρω σου μπορεί να νιώσουν ότι δεν τους δίνεις χώρο να συμμετέχουν ισότιμα.
4. Σχολιάζεις συχνά το πώς κάνουν οι άλλοι τα πράγματα
Είτε είναι το πώς κάποιος διπλώνει τα ρούχα, είτε το πώς οδηγεί, είτε το πώς μαγειρεύει, έχεις την ανάγκη να τους “διορθώσεις”. Δεν το κάνεις απαραίτητα από κακία – αλλά επειδή μέσα σου αισθάνεσαι ότι “υπάρχει σωστός τρόπος” να γίνουν τα πράγματα, κι εσύ τον ξέρεις.
Μόνο που αυτό κουράζει τους γύρω σου. Κανείς δεν θέλει να νιώθει συνεχώς υπό κρίση.
5. Δεν μπορείς να χαλαρώσεις εύκολα
Ακόμα κι όταν όλα φαίνονται ήρεμα γύρω σου, το μυαλό σου συνεχίζει να δουλεύει. Σκέφτεσαι “τι πρέπει να γίνει μετά”, “τι μπορεί να πάει στραβά”, “αν ξέχασες κάτι σημαντικό”.
Ακόμα και στις διακοπές, δυσκολεύεσαι να αποσυνδεθείς από τον ρόλο του οργανωτή. Αν δεν υπάρχει πρόγραμμα ή έλεγχος, νιώθεις άβολα και ανασφαλής.
6. Δυσκολεύεσαι να ζητήσεις βοήθεια
Για σένα, το να ζητήσεις βοήθεια μοιάζει με αδυναμία. Προτιμάς να πάρεις όλα τα βάρη πάνω σου, ακόμα κι αν αυτό σε εξαντλεί, γιατί έτσι νιώθεις ότι έχεις τον πλήρη έλεγχο του αποτελέσματος.
Όμως αυτό σε απομακρύνει από τη χαρά της συνεργασίας και σε αφήνει συχνά να νιώθεις μόνη και υπερφορτωμένη.
7. Σε ενοχλούν οι εκπλήξεις και τα απρόοπτα
Η ιδέα ότι κάτι μπορεί να αλλάξει τελευταία στιγμή σε αναστατώνει. Δεν απολαμβάνεις τις εκπλήξεις, γιατί δεν τις είχες προβλέψει.
Είσαι από τους ανθρώπους που θέλουν να ξέρουν από πριν τι ώρα, πού, με ποιον και πώς. Το αυθόρμητο σε κάνει να αισθάνεσαι πως χάνεις τη γη κάτω από τα πόδια σου.
8. Κολλάς σε μικρολεπτομέρειες
Μπορεί να έχεις ολοκληρώσει κάτι τέλεια, αλλά αν μια λεπτομέρεια δεν είναι ακριβώς όπως την ήθελες, σου χαλάει τη διάθεση.
Ασχολείσαι με μικροπράγματα που για τους άλλους δεν έχουν σημασία αλλά για σένα, κάθε μικρή λεπτομέρεια είναι κρίσιμη. Αυτό, όμως, σε εξουθενώνει ψυχολογικά και χάνεις τη γενική εικόνα.
9. Νιώθεις υπεύθυνη για όλους και για όλα
Αναλαμβάνεις ευθύνες που δεν σου ανήκουν. Θες να βοηθάς, να διορθώνεις, να είσαι “σωστή” και να μην αφήνεις τίποτα στην τύχη του.
Αυτό σε κάνει να νιώθεις διαρκώς πιεσμένη – γιατί, αλήθεια, δεν γίνεται να τα κουμαντάρεις όλα μόνη σου. Ούτε χρειάζεται.
10. Δυσκολεύεσαι να πεις: “Άστο, δεν πειράζει”
Έχεις δυσανεξία στην ατέλεια. Αν κάτι δεν γίνει τέλεια, νιώθεις ότι σε ενοχλεί εσωτερικά. Δεν μπορείς να αγνοήσεις τα “λάθη” των άλλων και σε τρώει να τα διορθώσεις.
Όμως η αλήθεια είναι πως μερικές φορές το “άστο, δεν πειράζει” είναι η μεγαλύτερη ανακούφιση – και για σένα, και για όσους είναι γύρω σου.
Πώς να αρχίσεις να χαλαρώνεις
Αν ένιωσες ότι πολλά από τα παραπάνω σου ταιριάζουν, δεν σημαίνει ότι είσαι “λάθος”. Απλώς ίσως χρειάζεται να δώσεις λίγο χώρο και εμπιστοσύνη στον εαυτό σου και στους άλλους.
Δοκίμασε να αφήνεις μικρά -για αρχή- πράγματα χωρίς έλεγχο.
Μάθε να λες “ναι” στη βοήθεια που σου προσφέρεται.
Κράτα πρόγραμμα, αλλά άφησε και ελεύθερο χρόνο.
Δεν χρειάζεται να είσαι τέλεια. Χρειάζεται να είσαι ήρεμη και παρούσα.
