Όταν ο Κλοντ Ρέινς αποφασίζει το 1933 να γδυθεί τελείως, έχει τη σιγουριά και την αυτοπεποίθηση του ανθρώπου που ξέρει ότι δεν πρόκειται να συλληφθεί για προσβολή της δημόσιας αιδούς. Κι αυτό, γιατί απλούστατα κανείς δε θα έβλεπε τίποτα άλλο από αέρα. Η ταινία ονομάζεται "Ο Αόρατος Άνθρωπος" (The Invisible Man), βασίζεται στο ομώνυμο βιβλίο του Γουέλς και τη σκηνοθεσία υπογράφει ο Τζέημς Γουέηλ.

Το γεγονός, όμως, ότι ένα από τα πρώτα αντρικά γδυσίματα της μεγάλης οθόνης δεν έχει σκανδαλιστικά αποτελέσματα, δε μειώνει σε τίποτα την ένταση της σκηνής, όπου ο μεγαλομανής επιστήμονας Γκρίφιν εκμεταλλεύεται την ιδιότητά του και βγάζει τους επιδέσμους που καλύπτουν το κεφάλι του, αποκαλύπτοντας στην κάμερα το κενό. Κενό, που τον φέρνει σε πλεονεκτική θέση έναντι των αστυνομικών που τον κυνηγούν. Μόλις πετάξει και το τελευταίο ρούχο από πάνω του, θα βγει στο δρόμο για να ανακαλύψει έντρομος ότι το χιόνι δε συμμερίζεται το πλεονέκτημά του και διατηρεί τα ίχνη του, πράγμα που αποβαίνει μοιραίο. (Σ.Σ. Ενώ το όλο τεχνικό αποτέλεσμα ήταν άψογο για τα δεδομένα της εποχής, το γεγονός ότι ο γυμνός Γκρίφιν αφήνει πάνω στο χιόνι ίχνη παπουτσιών, πρέπει να οδήγησε αρκετούς από τους συντελεστές στον αλκοολισμό).

Ο Κέβιν Μπέικον θα κατέφευγε στο ίδιο κόλπο στη σύγχρονη διασκευή της τανίας, "Hollow Man" (2000).