"Άννα Μπολένα" από τη Λυρική Σκηνή

15.10.2008
Η Άννα Μπολένα υπήρξε η όπερα που έκανε διάσημο τον Γκαετάνο Ντονιτσέττι. Το έργο μας ταξιδεύει σε μία από τις πιο αιματοβαμμένες περιόδους της αγγλικής Ιστορίας. Η υπόθεση αφορά την τραγική μοίρα της Άννα Μπολένα, δεύτερης συζύγου του Ερρίκου Η’.
Tι: Άννα Μπολένα, Γκαετάνο Ντονιτσέττι, Σε ημισκηνοθετημένη μορφή
Πότε: 17, 19, 22 Οκτωβρίου 2008
Που: Θέατρο ΟΛΥΜΠΙΑ
Έναρξη: 20:00
Ώρες λειτουργίας ταμείων και τηλεφωνικών πωλήσεων: 9.00 - 21.00
Τηλέφωνα ταμείου: 210 3612461, 210 3643725
Τιμές εισιτηρίων: €68, €58, €48, €38, €28, €20 Φοιτητικό €15
www.nationalopera.gr
Τηλ. 210 3711390, 210 3711 392


Η Άννα Μπολένα υπήρξε η όπερα που έκανε διάσημο τον Γκαετάνο Ντονιτσέττι. Το έργο μας ταξιδεύει σε μία από τις πιο αιματοβαμμένες περιόδους της αγγλικής Ιστορίας.
Η υπόθεση αφορά την τραγική μοίρα της Άννα Μπολένα, δεύτερης συζύγου του Ερρίκου Η’. Παρακινημένος από την επιθυμία του να παντρευτεί την ερωμένη του Τζην Σύμουρ - Τζοβάννα Σεϋμούρ, ο Ερρίκος Η΄ παγιδεύει την Άννα, χρησιμοποιώντας ως δόλωμα τον πρώτο της έρωτα, τον Περσύ. Η Άννα οδηγείται στο θάνατο.

Όταν o Ντονιτσέττι άκουσε κάποτε ότι ο Ροσσίνι συνέθεσε τον Κουρέα της Σεβίλλης μέσα σε διάστημα δύο εβδομάδων, απάντησε: «δεν εκπλήσσομαι, ήταν πάντα τεμπέλης...». Εύλογο, εάν σκεφτεί κανείς ότι ο Ντονιτσέττι έγραψε περισσότερες από 65 όπερες. Συνέθετε με πολύ μεγάλη ταχύτητα, έχοντας την πεποίθηση ότι το κοινό γέμιζε τα θέατρα της εποχής του για να ακούσει πάνω απ’ όλα σπουδαίους τραγουδιστές. Η Άννα Μπολένα ολοκληρώθηκε μέσα σε ένα μήνα και ήταν η 35η όπερα που έγραψε ο συνθέτης. Το συγκεκριμένο έργο σηματοδοτεί την έναρξη της πιο ώριμης δημιουργικής περιόδου του Ντονιτσέττι, ο οποίος ακόμη κι αν ανατρέχει σε παλαιότερα έργα του για να δανειστεί υλικό, δεν το δανείζεται απλώς, αλλά το επεξεργάζεται εκ νέου.

Η ιστορία της Οπερας
H πρώτη παρουσίαση της Άννα Μπολένα έγινε στο θέατρο «Καρκάνο» στις 26 Δεκεμβρίου 1830.
Στη διανομή περιλαμβάνονταν μερικοί από τους διασημότερους τραγουδιστές της εποχής: η Τζουντίτα Πάστα ως Άννα, ο Φιλίππο Γκάλι ως Ενρίκο, η Ελίζα Ορλάντι ως Σεϋμούρ και ο Τζοβάνι Μπατίστα Ρουμπίν ως Περσύ. Το κοινό της πρεμιέρας ασφαλώς θα ξαφνιάστηκε από πολλά σημεία της όπερας, ειδικά σε σχέση με τον τρόπο που ο συνθέτης χειρίζεται τα σύνολα: τα ντουέτι και τα μεγαλύτερα σύνολα.
Ο πλέον βασικός στόχος του Ντονιτσέττι ήταν η επιτυχία, πράγμα το οποίο κατάφερε. Κοινό και κριτικοί εντυπωσιάστηκαν.
Η Άννα Μπολένα, από τότε που πρωτοπαρουσιάστηκε το 1830 και επί περίπου μισόν αιώνα ανέβαινε τακτικά. Στην συνέχεια ξεχάστηκε επί αρκετές δεκαετίες, μέχρι το 1957 οπότε ήρθε και πάλι δυναμικά στο προσκήνιο χάρη σε παραγωγή της Σκάλας του Μιλάνου με πρωταγωνίστρια την Μαρία Κάλλας.

Η όπερα πρωτοπαρουσιάστηκε στην Λυρική Σκηνή, το 1976, σε μια μεγαλειώδη παράσταση σε σκηνοθεσία του Ντίνου Γιαννόπουλου και σκηνικά - κοστούμια του Νίκου Γεωργιάδη, διάσημου σκηνογράφου που ζούσε τότε στο Λονδίνο.
Το 2000 η Ε.Λ.Σ παρουσίασε ξανά το έργο του Ντονιτσέττι, με τα ίδια σκηνικά και κοστούμια και νέα σκηνοθεσία του Βασίλη Νικολαΐδη. Αυτή ήταν και η τελευταία συνεργασία του Νίκου Γεωργιάδη με την Ελλάδα. Πέθανε το 2001.

Τώρα το έργο ανεβαίνει σε «ημισκηνοθετημένη» μορφή. Από την παλιά παραγωγή κρατούνται μόνο τα κοστούμια του Γεωργιάδη, ιστορικής πια αξίας. Δεν υπάρχει σκηνικό παρά μόνο προβολές και η χορωδία με σύγχρονα μαύρα ρούχα τραγουδούν κρατώντας τις παρτιτούρες της, στο διαμορφωμένο σε κερκίδες βάθος της σκηνής. Με τις συνθήκες αυτές, που συνοπτικά ορίζονται ως «ημισκηνοθετημένη» μορφή, αλλάζει και όλη η οπτική της παράστασης.

Ο σκηνοθέτης Βασίλης Νικολαΐδης, ο ίδιος της πιο πρόσφατης αναβίωσης, αντιμετώπισε την Μπολένα, ως έργο δωματίου. Η παράσταση επικεντρώθηκε στα κύρια πρόσωπα και τονίστηκαν με μεγαλύτερη λεπτομέρεια οι σχέσεις τους. Πολλά σημεία του έργου είναι χορογραφημένα, υπογραμμίζοντας έτσι με ένα άλλο τρόπο, πιο ποιητικό, τα διλήμματα των ηρώων, τις φαντασιώσεις τους, την μοίρα τους. Τις χορογραφίες, που προσδίδουν ιδιαίτερο ενδιαφέρον της υπογράφει η Έφη Καρακώστα, που είχε κάνει και την χορογραφία στην παράσταση του 2000. Το έργο διευθύνει ο Γιώργος Πέτρου. Την επιμέλεια του χώρου και των κοστουμιών έχει η Τότα Πρίτσα και τους φωτισμούς η Ελευθερία Ντεκώ.

Άννα Μπολίν, Μπόλεϊν ή Μπιούλεν
H Άννα Μπολίν, Μπόλεϊν ή Μπιούλεν (Ann Boleyn ή Bullen) γεννήθηκε πιθανώς το 1507. Ήταν κόρη του Ροσεφόρ Τόμας Μπολίν. Το 1525 έγινε κυρία επί των τιμών της βασίλισσας Αικατερίνης της Αραγονίας και το 1532 παντρεύτηκε μυστικά τον Ερρίκο Η’ μετά από επίμονες πιέσεις του βασιλιά, που για τον λόγο αυτό χώρισε την Αικατερίνη της Αραγονίας. Το διαζύγιο έγινε αφορμή για το σχίσμα της Εκκλησίας της Αγγλίας από την Παπική Εκκλησία και υπήρξε η έναρξη μεταρρυθμίσεων που οδήγησαν στη συγκρότηση της αυτοκέφαλης εκκλησίας της Αγγλίας το 1534. Μόλις τέσσερα χρόνια αργότερα, μετά τη γέννηση της Ελισάβετ (1533), μελλοντική βασίλισσας της Αγγλίας, ο Ερρίκος ο Η’ κατηγόρησε την Μπολίν για μοιχεία και συνομωσία. Παρά τις διαμαρτυρίες της η βασίλισσα καταδικάστηκε και αποκεφαλίστηκε στον Πύργο του Λονδίνου στις 18 Μαΐου σε ηλικία 29 ετών.

Μουσική διεύθυνση Γιώργος Πέτρου
Σκηνοθεσία Βασίλης Νικολαΐδης
Σκηνικά Τότα Πρίτσα
Κοστούμια Νίκος Γεωργιάδης
Επιμέλεια κοστουμιών Τότα Πρίτσα
Χορογραφία Έφη Καρακώστα
Φωτισμοί Ελευθερία Ντεκώ
Διεύθυνση χορωδίας Νίκος Βασιλείου

Ερρίκος Η΄ Δημήτρης Καβράκος
Άννα Μπολένα Τζένη Δριβάλα
Τζοβάννα Σεϋμούρ Μαίρη-Έλεν Νέζη
Λόρδος Ροσφόρ Κώστας Μαυρογένης
Λόρδος Ρικκάρντο Περσύ Σταμάτης Μπερής
Σμέτον Ελένη Βουδουράκη
Σερ Χάρβυ Κωνσταντίνος Κληρονόμος

Χορευτές του Μπαλέτου της ΕΛΣ
Θάνατος Νίκος Τήλιος
Άννα Μπολένα Βίκυ Τσιρογιάννη
Τζοβάννα Σεϋμούρ Βίκυ Μπούρχα

Ορχήστρα και Χορωδία Εθνικής Λυρικής Σκηνής