Καψούρα με τον άκυρο; Φταίνε οι ορμόνες σου!

02.11.2015
Στο παρελθόν οι γιαγιάδες με μάγια και με ερωτικά φίλτρα προσπαθούσαν να «δέσουν» τον αγαπημένο τους για πάντα. Στη σύγχρονη εποχή οι μύθοι αυτοί σε ένα βαθμό καταρρίφθηκαν, ωστόσο η σύγχρονη επιστήμη ισχυρίζεται πως όντως υπάρχει το… "φάρμακο" του έρωτα.

Από τη Δήμητρα Γκούντρα

Φαίνεται πως δεν είναι μονάχα οι κοινές εμπειρίες και η αγάπη που δένουν τα ζευγάρια αλλά όλα είναι θέμα χημείας! Αρκετοί μάλιστα είναι όσοι ισχυρίζονται πως για όλα ευθύνεται μια ορμόνη, η λεγόμενη ορμόνη της αγάπης ή αλλιώς οξυτοκίνη, όπως είναι γνωστή με την επιστημονική της ονομασία.

Η ορμόνη έχει χρησιμοποιηθεί και για τη δημιουργία διαφόρων σκευασμάτων που διατίθενται στην αγορά και τα οποία υπόσχονται πως θα κάνουν το αγαπημένο σου να μην έχει μάτια για άλλη. Τα σκευάσματα, μάλιστα, δεν κάνουν διακρίσεις σε άντρες και γυναίκες υποσχόμενα να ρίξουν στην αγκαλιά του/της κάθε ενδιαφερόμενου/ης το υποψήφιο… θήραμα με εγγυημένη επιτυχία!

Έχει σχέση με το πως αντιμετωπίζουμε το one night stand;

Η οξυτοκίνη παράγεται από το σώμα μας σε διάφορες καταστάσεις, μεταξύ των οποίων και κατά την ερωτική επαφή, οπότε και παρατηρείται αύξηση των επιπέδων της. Τα χάδια, οι αγκαλιές και η ερωτική πράξη έχουν ως αποτέλεσμα την έκκριση της εν λόγω ορμόνης και τη δημιουργία αισθημάτων ηρεμίας και εγγύτητας στους δύο συντρόφους με τις γυναίκες να είναι περισσότερο… δεκτικές.

Ο τρόπος με τον οποίο δρα η εν λόγω χημική ουσία στον εγκέφαλο κατά τη συνουσία είναι πολύ διαφορετικός στα δύο φύλα. Σε εμάς τις γυναίκες, λέγεται, πως η απελευθέρωση της ορμόνης μας κάνει να δενόμαστε με τον σύντροφό μας, ακόμη και όταν πρόκειται για σεξ της μιας βραδιάς αλλά στην περίπτωση των ανδρών τα πράγματα είναι λιγάκι διαφορετικά.

Σε αυτήν την περίπτωση η δράση της οξυτοκίνης καταστέλλεται από τα επίπεδα τεστοστερόνης, οπότε και το δέσιμο από την πρώτη επαφή δεν είναι τόσο δυνατό. Στην ουσία είναι ο τρόπος της φύσης να πει στα αγοράκια πως αν θέλουν μπορούν να αναζητήσουν αλλού συντροφιά, αφού έχουν ήδη εκπληρώσει τον σκοπό τους. Από την άλλη όταν οι γυναίκες αποφασίσουν να περάσουν μονάχα μια νύχτα με κάποιον, έχουν να παλέψουν με τον ίδιο τους τον οργανισμό και την εξελικτική θεωρία που σε ένα βαθμό εξηγεί το «κόλλημα» μετά από ένα one night stand.

Κατά πόσο επηρεάζει την κρίση μας;

Βέβαια, ευτυχώς για εμάς, τα πράγματα δεν είναι τόσο δραματικά. Σίγουρα, η οξυτοκίνη σε ένα βαθμό προκαλεί ένα δέσιμο, ωστόσο, στην πραγματικότητα πρόκειται για μια πολύ πιο πολύπλοκη χημική διαδικασία που επηρεάζει τη συμπεριφορά και τα αισθήματά μας.

Η ορμόνη μπορεί για παράδειγμα να δημιουργεί κλίμα εμπιστοσύνης και οικειότητας ανάμεσα σε αγνώστους αλλά από την άλλη η αύξηση των επιπέδων της ορμόνης, μπορεί επίσης να λειτουργήσει αποτρεπτικά, φέρνοντας στην επιφάνεια επίπονες αναμνήσεις συντρόφων που ήρθαν και πέρασαν.

Οι μνήμες μας είναι στην ουσία αυτές που μας λένε τι περιμένουμε από μια σχέση και μια έξτρα δόση οξυτοκίνης μας βοηθά να θυμηθούμε τα καλά αλλά και τα κακά! Μπορεί για παράδειγμα να έχει δημιουργηθεί το κατάλληλο περιβάλλον αλλά αν μεσολαβήσουν άλλοι παράγοντες, όπως για παράδειγμα το να μάθεις πως ένας άνδρας υπήρξε αναξιόπιστος στο παρελθόν, τότε η δράση της ορμόνης αυτομάτως ακυρώνεται.

Εκτός δηλαδή από «ορμόνη κολλήματος», μπορεί να γίνει και «ορμόνη απόρριψης» καθώς δημιουργεί τις κατάλληλες συνθήκες για… σκεσκαρτάρισμα.

Το κλειδί είναι στις ορμόνες ή μήπως στο συναίσθημα;

Αυτό που συμβαίνει είναι πως το δέσιμο με κάποιον δεν εξαρτάται μόνο από την ύπαρξη της ορμόνης αλλά βασίζεται επίσης στις εμπειρίες μας.

Σίγουρα, οι επιστημονικές έρευνες έχουν δείξει πως η αύξηση των επιπέδων οξυτοκίνης μπορεί όντως να αυξήσει το δέσιμο ή και τη γεναιοδωρία ακόμη και των ανδρών, αλλά αυτό θα πρέπει να εξετάζεται πάντα σε συνάρτηση με τα συναισθήματα του ίδιου του ατόμου αλλά και του συντρόφου.

Το "φίλτρο του έρωτα" δεν κάνει θαύματα!

Η οξυτοκίνη δηλαδή ή οποιαδήποτε άλλη ορμόνη από μόνη της δεν κάνει θαύματα ούτε μπορεί να αλλάξει τα συναισθήματα των ανθρώπων.

Άλλωστε, καμία έρευνα δεν έχει διεξαχθεί σε ανθρώπους που να μετρά τα επίπεδα οξύτοκύνης και συναισθηματικού δεσίματος στην περίπτωση του περιστασιακού σεξ. Και μπορεί κάποιοι μελετητές να ισχυρίζονται πως οι γυναίκες αυτές, οι εγκέφαλοι των οποίων απελευθερώνουν περισσότερη ωξυτοκίνη τείνουν να κάνουν περισσότερο σεξ, ωστόσο δεν έχει ακόμη καταστεί σαφές αν συμβαίνει το αντίθετο.

Διότι αν για το παραπάνω ευθύνεται καθαρά και μόνο η ορμόνη τότε θα δημιουργούνταν ιδιαίτερα προβλήματα ακόμη και σε καθημερινές δραστηριότητες. Εκτός από το σεξ, οξυτοκίνη απελευθερώνεται στον εγκέφαλο κατά τη γέννα, το θηλασμό ή ακόμη κι όταν περνάς την ώρα σου παίζοντας με το σκυλί σου, ειδικά αν υπάρχει οπτική επαφή. Σκέψου μόνο τι θα γινόταν αν σε όλες τις παραπάνω περιπτώσεις η επιθυμία σου για σεξ γινόταν διακαής!

Με άλλα λόγια, αυτό που θα πρέπει να θυμάσαι είναι πως κανένα σκεύασμα δεν αποτελεί φίλτρο και δεν πρόκειται να σου χαρίσει την ερωτική ευτυχία. Το μόνο που θα μπορούσε να κάνει θα ήταν να λειτουργήσει σαν πλασίμπο, τονώνοντας την αυτοπεποίθηση και την ερωτική σου διάθεση.