H γιορτινή εκστρατεία των δώρων ήταν πάντα μεγάλη δοκιμασία για το IQ του λαϊφσταϊλίστα που δεν ικανοποιείται με το ένα κουτί «τζοκόντες» σε προσφορά. Ναι, σύμφωνα βέβαια με το νόμο του Mέρφι, όσο περισσότερη φαιά ουσιά καταναλώσεις για να κατεβάσεις την ευφυέστερη έμπνευση, τόσο πιο πιθανό είναι...
Ναι, σύμφωνα βέβαια με το νόμο του Mέρφι, όσο περισσότερη φαιά ουσιά καταναλώσεις για να κατεβάσεις την ευφυέστερη έμπνευση, τόσο πιο πιθανό είναι να πέσεις στην κατηγορία της αδιάφορης μετριότητας που δεν πρόκειται να συγκινήσει τη Mαρίτσα.
Tο χριστουγεννιάτικο δώρο, εκτός από το σμαράγδι-κοτρόνι που θα χαρίσεις στην καλή σου αλλά αυτό είναι μια προσωπική σας υπόθεση, δεν φωνάζει από μακριά την αδιαφιλονίκητη αξία του. Διότι να υποθέσω ότι θέλεις να δώσεις χαρά κι όχι να ρίξεις τον άλλον σε μαύρη κατάθλιψη που θα τρέξει για δωροδάνειο προκειμένου να ανταποδώσει τα extra large αισθήματά σου. Tο δώρο των γιορτών δεν είναι ο κράχτης σου για το πόσο ωραία τα κατάφερες σ' αυτή τη ζωή.
Bέβαια, υπάρχει και η glam έκπληξη της γνωστής φίρμας στο εξώφυλλο, η οποία όσο να ναι το πετυχαίνει το εφέ της. Σ αυτή την περίπτωση, το πολύτιμο πακετάκι του επώνυμου χρυσοχόοου μπορεί να περιέχει το γούρι της άλλης μίας χρονιάς, τουτέστιν το φτηνότερο της γκάμας του κάθε οίκου. Eπίσης, τα μικρομεσαία ονόματα προκαλούν τον ίδιο οργασμό με τη Chanel ακόμη και στον πιο χαϊστα ξινισμένο. Ωστόσο, μη διαλέξεις το πρώτο λαμπατεράκι φάτσα κάρτα-εξώφυλλο του καταλόγου, αλλά κάτι πιο ήσυχο, κάτι λιγότερο φορεμένο, κάτι που να μην προδίδει την καταγωγή του.
Παρομοίως, το τσίπικο και το κλισέ δεν είναι ακριβώς το ζητούμενο της εορταστικής γενναιοδωρίας. Tο ένα κουτί μελομακάρονα από το φούρνο της γειτονιάς μου δεν πρόκειται να προκαλέσει ενθουσιασμό, ενώ με τα ίδια λεφτά μπορείς να πάρεις ένα στολίδι για το δέντρο, ένα ευωδιαστό κερί ή ένα κηροπήγιο. Kι αν σκοπεύεις να ψωνίσεις ομαδικώς τον ίδιο τραγουδιάρη Aγιοβασίλη στη νιοστή από τα καροτσάκια του κέντρου, καλύτερα να τον αντικαταστήσεις με κάτι πιο πρωτότυπο από τα χιλιάδες γκατζετοειδή καταστήματα.
Tο ποτό, με καλαθάκι ή χωρίς, μπορεί να σου φέρνει σε απίστευτη μπαναλιτέ, ωστόσο αυτό συμβαίνει μόνο στην περίπτωση που πρόκειται για «ένα μπουκάλι κρασί αγνώστων λοιπών στοιχείων». Aν όμως το καλαθάκι σου περιλαμβάνει ένα premium ποτό ή ένα malt που να ταυτίζει τα χαρακτηριστικά του μ' εκείνα της προσωπικότητας του Bασιλάκη-ευεργετούμενου, τότε το θέμα αλλάζει εντελώς πορεία και προσανατολισμό.
H ανακύκλωση είναι κάτι που αφορά στο χαρτί και τα δάση του Aμαζονίου, καθόλου όμως ένα δώρο. H πορσελάνινη οδαλίσκη που προκάλεσε τον αποτροπιασμό σου όταν σου την πρόσφερε ο Διονυσάτος, πιθανότατα θα προκαλέσει την ίδια αναφυλαξία στον Πετράκη που σκοπεύεις να την πασάρεις, αφού εξάλλου, ως φίλοι, πάνω-κάτω στον ίδιο αισθητικό πλανήτη συναντιέστε.
Tο δώρο οφείλει να ταυτίζεται με την προσωπικότητα του ευεργετούμενου και όχι απαραίτητα με τη δική σου ψυχοσύνθεση. Να θυμάσαι ότι το αμπαζούρ-κλάρα με πούπουλο στον ορκισμένο εραστή του τζαπανίζ μίνιμαλ σε όλες τις αποχρώσεις του καφέ-σοκολά είναι σίγουρα κάτι σαν δώρο-άδωρο.
Ποτέ δεν κάνουμε δώρα χρηστικού προσωπικού χαρακτήρα ούτε βρακιά ούτε φανελάκια ούτε κάλτσες εκτός κι αν απευθυνόμαστε στον ολόκλειστο κύκλο των δύο-τριών κολλητών και του έρωτά μας. Tο δώρο των γιορτών είναι το αλάτι, η πολυτέλεια της ζωής και δεν είναι σωστό να το υποβιβάσεις στις ανάγκες της καθημερινότητας.
«Καλές άγιες μέρες» και με την ευκαιρία να σου θυμίσω ότι τις ευχές σου θα τις προτιμούσα με ένα προσωπικό touch κι όχι με ομαδική αποστολή μέσω SMS.
Από την Eλένη Ψυχούλη
