Ωχ... φεύγουμε διακοπές!

12.08.2009
Υπάρχουν άραγε λόγοι να νιώθουμε μια μικρή ανησυχία λίγο πριν αφήσουμε την εστία μας για να απολαύσουμε τις τυπικά πιο ξέγνοιαστες ημέρες του έτους; Όσα συμβαίνουν συνήθως πριν, μετά και κατά τη διάρκειά τους και μας χαλάνε τη διάθεση είναι δυνατό να αποφευχθούν με καλή θέληση και συνειδητή προσπάθεια. Για να αντικατασταθούν τα επιφωνήματα της

Από την Μαρία Ανδρέου


Υπάρχουν άραγε λόγοι να νιώθουμε μια μικρή ανησυχία λίγο πριν αφήσουμε την εστία μας για να απολαύσουμε τις τυπικά πιο ξέγνοιαστες ημέρες του έτους; Όσα συμβαίνουν συνήθως πριν, μετά και κατά τη διάρκειά τους και μας χαλάνε τη διάθεση είναι δυνατό να αποφευχθούν με καλή θέληση και συνειδητή προσπάθεια. Για να αντικατασταθούν τα επιφωνήματα της απογοήτευσης με εκείνα της απόλαυσης!

Διακοπές! Τις ονειρευόμαστε όλο το χρόνο, τις προγραμματίζουμε το μισό και τις απολαμβάνουμε λίγες ημέρες - όπως άλλωστε όλα τα ωραία πράγματα στη ζωή. Γι’ αυτόν ακριβώς το λόγο θέλουμε να τις περάσουμε ιδανικά. Έτσι, πέφτουμε στη μεγάλη παγίδα της εξιδανίκευσης. Εάν και ρεαλιστές στην καθημερινότητά μας, όσον αφορά την περίοδο της καλοκαιρινής ανάπαυλας, γινόμαστε ιδεαλιστές σε βαθμό φανατισμού μάλιστα: ρομαντικοί αρνητές της ελληνικής πραγματικότητας αλλά και της προσωπικής μας.
Με τα εκ των ων ουκ άνευ της ρουτίνας στην πόλη -το συνωστισμό, τα καυσαέρια, την αναμονή στις ουρές, το στρίμωγμα, την ταλαιπωρία, το κακό σέρβις, τη χαμηλή ποιότητα, την απρέπεια, την αγένεια, τις αγριοφωνάρες, τους καβγάδες, τη φασαρία, τις αναποδιές, τα μικροατυχήματα- έχουμε εξοικειωθεί και συμβιβαστεί, ενώ αρνούμαστε πεισματικά να κάνουμε το ίδιο και στις διακοπές μας.

Εκεί πρέπει όλα να κυλήσουν «ρολόι» και ακριβώς όπως τα ονειρευτήκαμε. Όμως, οι άνθρωποι και οι συνθήκες δεν αλλάζουν ούτε από τη μια μέρα στην άλλη ούτε επειδή το θέλουμε πολύ. Στις διακοπές το μόνο που αλλάζει είναι το φόντο μέσα στο οποίο διαδραματίζονται τα γεγονότα και η απουσία του... αφεντικού από το σκηνικό.
Μέσα στο τσιμεντένιο γκρι, όπως και στο απέραντο γαλάζιο, με παπούτσια ή σαγιονάρες, με ρούχα ή με μαγιό, η πραγματικότητα είναι σχεδόν ίδια, γεγονός που δεν θέλουμε να αποδεχτούμε.

Ξεκινάμε με τη βεβαιότητα ότι στον πλανήτη των διακοπών μας όλα θα είναι κομμένα και ραμμένα στα μέτρα μας -πού πας, ρε Καραμήτρο!- και φτάνουμε στον προορισμό μας απροετοίμαστοι για ό,τι μας περιμένει. Χωρίς τον απαραίτητο εξοπλισμό, την πρόθεση για ανοχή και συμβιβασμό και με ισχυρή την ύπαρξη του εσωτερικού προγραμματισμού να αντιμετωπίσουμε μόνο την ιδεατή πραγματικότητα, είμαστε ανίκανοι να τα βγάλουμε πέρα με την υπαρκτή. Έτσι, καθετί που πάει στραβά -και δυστυχώς οι προσδοκίες μας είναι ανώτερες του αποτελέσματος- δοκιμάζει για τα καλά τα νεύρα και τις αντοχές μας. Παράδειγμα;

*Το ξενοδοχείο, που μοιάζει ελάχιστα με τις φωτογραφίες στο Internet.
* Το δωμάτιο, που δεν έχει θέα στη θάλασσα.
*Το κλιματιστικό, που δεν μπορεί να μας δροσίσει.
*Οι ένοικοι του διπλανού δωματίου, που βάζουν δυνατά την τηλεόραση.
*Το ντους, που τρέχει στάλα στάλα.
*Η παραλία, που είναι γεμάτη κόσμο, βράχια και βρομιά.
*Ο καφές, που τον παραγγείλαμε ζεστό, αλλά μας έρχεται κρύος.
*Τα θαλασσινά, που «μόλις έχουν βγει από τη θάλασσα», αλλά αγοράστηκαν την περασμένη εβδομάδα από το σούπερ μάρκετ.
*Ο σερβιτόρος, που εδώ και μισή ώρα δεν έρχεται να πάρει παραγγελία.
*Ο αγενής του διπλανού τραπεζιού, που επιμένει ότι ο τελευταίος αστακός είναι δικός του.
* Οι κακοτράχαλοι δρόμοι, που στραπατσάρουν το ακατάλληλο για αυτούς αυτοκινητάκι μας.
* Οι φίλοι, που θέλουν να ακολουθούμε το δικό τους πρόγραμμα.
* Τα μπαράκια, με τις πανάκριβες «μπόμπες» και τη μουσική-μαρτύριο για τα αφτιά μας.

Οι καβγάδες της παρέας
Εάν προγραμματίζοντας τις διακοπές μας είμαστε υποψιασμένοι ότι πιθανώς να αντιμετωπίσουμε μία ή περισσότερες από τις παραπάνω καταστάσεις, που όλοι λίγο πολύ τις έχουμε κατά καιρούς υποστεί, είναι βέβαιο ότι:
*Θα είμαστε πιο προσεκτικοί όταν επιλέγουμε τον τόπο της διαμονής μας, το ξενοδοχείο και την παρέα.
*Θα έχουμε λάβει κάποια σχετικά μέτρα ως σχέδιο Β.
*Θα είμαστε πιο ανεκτικοί όταν προκύπτουν αναποδιές, αφού η ψυχολογική προετοιμασία θα περιορίσει τον εκνευρισμό. Γιατί η κύρια αιτία για τους παραθαλάσσιους... καβγάδες, των οποίων όλοι υπήρξαμε άλλοτε πρωταγωνιστές και άλλοτε μάρτυρες, είναι ο εκνευρισμός που μας προκαλεί η διάψευση των προσδοκιών μας.

Οι λόγοι που τσακώνονται τα ζευγάρια στις διακοπές τους δεν αφορούν στην πραγματικότητα ούτε το ροχαλητό που «δεν με άφησε να κοιμηθώ όλο το βράδυ» -πώς κοιμάσαι, κυρία μου, στην πόλη;- ούτε η μονόπλευρη αποχή από το σεξ - πρώτη φορά είναι; Δεν τα βάζουμε με τον καλό μας επειδή νυστάζει και δεν έχει όρεξη για νυχτερινή ζωή, ούτε εκείνος μαζί μας γιατί κάναμε «δέκα ώρες» να βγούμε από το μπάνιο.
Όλα αυτά είναι απλώς οι αφορμές. Στην πραγματικότητα τσακωνόμαστε γιατί στις διακοπές μας έχουμε την απαίτηση να μη μας ενοχλεί κανένας και τίποτα - θέλουμε οι άλλοι να κινούνται στο ρυθμό μας. Στις διακοπές το πολίτευμα είναι δικτατορία και εμείς οι περφεκτιονιστές στυγεροί δικτάτορες.

Τα πάντα πρέπει να είναι και να εξελίσσονται σύμφωνα με το δικό μας σενάριο, τις εντολές ή τις οδηγίες μας. Το σκηνικό, οι ρόλοι, ακόμα και ο καιρός πρέπει να είναι αποκλειστικά δικής μας επιλογής και δεν δεχόμαστε παρεμβάσεις. Επειδή όμως οι επιθυμίες, τα όνειρα και ο ρυθμός κάθε ανθρώπου διαφέρουν, ακόμα και αν αυτός είναι δικός μας άνθρωπος, σύντροφος, παιδί ή φίλος, ερχόμαστε αναπόφευκτα σε σύγκρουση. Ακόμα και αν δεν καβγαδίσουμε και υποχωρήσουμε στη θέλησή του, μέσα μας είναι βέβαιο ότι θα πικραθούμε και θα του το χρεώσουμε.

Για να αποφύγουμε, λοιπόν, τις συγκρούσεις και τις απογοητεύσεις, αρκεί να θυμηθούμε πως η δημοκρατία και όχι η δικτατορία είναι πολιτισμός και να πάρουμε κοινές αποφάσεις πριν ξεκινήσουμε για τις διακοπές μας. Να εκφράσουμε τις επιθυμίες μας, αλλά να ακούσουμε και τις επιθυμίες της άλλης πλευράς. Να αποδεχτούμε ότι αυτά που διασκεδάζουν εμάς δεν διασκεδάζουν υποχρεωτικά όλους. Έτσι, θα ξέρουμε πώς μπορούμε να συνυπάρχουμε και πώς να ενεργήσουμε για να τα καταφέρουμε όταν κάτι τέτοιο φαίνεται δύσκολο. Κλειδί στην υπόθεση είναι να συμφιλιωθούμε με την ιδέα ότι αλλάζοντας τόπο διαμονής δεν αλλάζουμε αυτόματα χαρακτήρα ή συνήθειες και ότι η ανθρώπινη συμπεριφορά δεν διαχωρίζεται σε χειμερινή και θερινή, αλλά είναι... παντός καιρού.

Τα κερασάκια στην τούρτα!
Οι διπλανοί μάς παίρνουν τα αφτιά, μένουμε από αυτοκίνητο πάνω στα κατσάβραχα, παθαίνουμε ηλίαση, πέφτουμε πάνω σε τσούχτρα, πατάμε αχινό, τα κουνούπια και άλλα ιπτάμενα και έρποντα ζωύφια μας κάνουν το δέρμα πουά, οι επιτήδειοι μας πουλάνε φύκια για μεταξωτές κορδέλες, ο μπουφές του πρωινού αδειάζει πριν κατεβούμε στην τραπεζαρία! Ευτυχώς, τίποτα από αυτά δεν είναι τραγικό και, ευτυχώς, μόνο στους γκαντέμηδες συμβαίνουν όλα μαζί.

Επειδή όμως άνθρωποι είμαστε και μια αναποδιά είναι πάντα μέσα στο πρόγραμμα, προκειμένου να αποφύγουμε την υστερική κρίση και να χαλάσουμε τις διακοπές μας, αρκεί να έχουμε προετοιμαστεί κατάλληλα. Πριν φύγετε λοιπόν για διακοπές μην ξεχάσετε να πάρετε μαζί σας:
*
Όλα τα χρήσιμα τηλέφωνα - γιατρού, ασφαλιστή, οδικής βοήθειας κ.λπ.
*Μίνι φαρμακείο με αμμωνία για τις τσούχτρες, τσιμπιδάκι φρυδιών για τα αγκάθια του αχινού, αντικουνουπικές λοσιόν και ταμπλέτες, αλοιφή για τα εγκαύματα, betadine, τραυμαπλάστ και μικρές γάζες για τις εκδορές και τους τραυματισμούς, παυσίπονα για τον πονοκέφαλο, καταπραϋντικές και αντισηπτικές αλοιφές για τους ερεθισμούς τους δέρματος, καρβουνάκια για τη διάρροια και χωνευτικά για τη βαρυστομαχιά.
*Ωτοασπίδες, σε περίπτωση που οι ευγενικές παρακλήσεις προς τους θορυβώδεις συγκάτοικους δεν φέρουν το επιθυμητό αποτέλεσμα
*Ομπρέλα, καπέλο, γυαλιά ηλίου, αντιηλιακό, το οποίο θα ανανεώνετε συχνά, για προστασία από τον ήλιο.
*Ψάθες και πετσέτες για την αμμουδιά, την οποία, εκτός από εσάς, λατρεύουν και τα μικρόβια και οι μύκητες, καθώς και για τις ξαπλώστρες.
*Σαγιονάρες, που δεν πρέπει να βγάζετε από τα πόδια σας παρά μόνο όταν μπαίνετε στη θάλασσα ή την πισίνα, γιατί μικρόβια και μύκητες καραδοκούν στα λιμνάζοντα νερά γύρω από τις ντουσιέρες αλλά και μέσα στις λακκούβες της παραλίας.
*Aντισηπτικά σαπούνια και λοσιόν, ιδιαίτερα για τις ευαίσθητες περιοχές, τα οποία θα χρησιμοποιείτε καθημερινά μετά το μπάνιο.

Όσον αφορά τις υπόλοιπες πιθανές αναποδιές, όπως ο άδειος μπουφές του πρωινού, ακόμα και αν κατεβήκατε στην ώρα σας για να το πάρετε, εκτός από μια ευγενική επισήμανση στους υπεύθυνους του ξενοδοχείου -ο καβγάς θα σας «χαλάσει»-, δοκιμάστε μια απλή και πρακτική λύση: τυρόψωμο ή τυρόπιτα από το διπλανό φούρνο. Και κατά την αναχώρησή σας, όταν εξοφλείτε το λογαριασμό, αρνηθείτε να πληρώσετε τα πρωινά που δεν απολαύσατε ποτέ.

Σε γενικές γραμμές, να θυμάστε ότι εάν δεν θέλετε να σας πιάνουν κορόιδο σε ταβέρνες, καφέ μπαρ και μαγαζιά πρέπει να είστε καλά ενημερωμένοι. Φθάνοντας λοιπόν στον τόπο των διακοπών σας, κάντε το σχετικό ρεπορτάζ: ποια είναι τα καλά φαγάδικα, ποια μαγαζιά πουλάνε αυθεντικά τοπικά προϊόντα, πού είναι το καλύτερο μπακάλικο, μανάβικο ή φούρνος, πόσο στοιχίζει το ταξί κ.λπ.

Αποφύγετε να εμπλακείτε σε καβγάδες που δεν θα σας οδηγήσουν πουθενά.
Τέλος, εάν δεν θέλετε να κάνουν τα ευρώ σας... φτερά, μη φτάνετε στην παραλία χωρίς τις απαραίτητες προμήθειες: νερό, φρούτα, κριτσίνια. Γιατί όταν θα σας πιάσει μαύρη πείνα, γεγονός που θα σας οδηγήσει κατευθείαν στην καντίνα της παραλίας, θα τα πληρώσετε χρυσά!

Συνήθως εμφανίζεται όταν δεν έχουμε κάνει τη σωστή επιλογή παρέας ή όταν δεν έχουμε προνοήσει για το τι θα κάνουμε όταν όλοι οι υπόλοιποι αποφασίσουν να παίξουν μπιρίμπα, ενώ μισούμε τα χαρτιά. Συχνότερα εμφανίζεται όταν πιστεύουμε ότι δύο είναι αρκετοί και προσδοκούμε ότι οι διακοπές με τον καλό/-ή μας θα είναι άλλος ένας μήνας του μέλιτος, κάτι που για τα περισσότερα ζευγάρια με μακροχρόνια σχέση ισχύει -αν όχι μία- περιορισμένες φορές.

Κυρίως, όμως, ανία νιώθουμε εξαιτίας της λάθος επιλογής του προορισμού των διακοπών μας. Άλλες φορές τον επιλέγουμε στην τύχη -πού δεν έχουμε πάει, ας πάμε-, άλλες γιατί είναι της μόδας ή γιατί κάποιος κάπου μας είπε ότι πέρασε πολύ ωραία εκεί. Τις περισσότερες φορές, βέβαια, ακολουθούμε τους φίλους μας.

Σπάνια εξερευνούμε εκ των προτέρων τι έχει να μας προσφέρει η περιοχή που θέλουμε να περάσουμε τις πιο ανέμελες μέρες του χρόνου. Σχεδόν ποτέ δεν αναρωτιόμαστε αν μπορεί να καλύψει τα ενδιαφέροντα και τις ανάγκες μας, αν ανταποκρίνεται στον τρόπο με τον οποίο θέλουμε να ζήσουμε τις λίγες αυτές μέρες. Εάν μας αρέσει το κολύμπι, δεν επιλέγουμε μέρη με λίγες και μέτριες σε ομορφιά και άνεση παραλίες, εάν προτιμάμε την ησυχία, το αραλίκι και το διάβασμα, δεν καταλήγουμε σε κοσμικά θέρετρα ή εάν μας αρέσουν τα νυχτερινά ξεφαντώματα, δεν επισκεπτόμαστε ερημικά νησιά. Με δυο λόγια, οι καλύτερες διακοπές είναι οι «ψαγμένες» διακοπές.

Επιστρέφοντας στο σπίτι και στην καθημερινότητά σας, μην κάνετε το λάθος να πιστεύετε ότι μια μεγάλη αλλαγή προς το καλύτερο σας περιμένει. Όχι γιατί αυτό αποκλείεται, αλλά γιατί είναι καλύτερα να είστε ψυχολογικά προετοιμασμένοι για την πιθανότητα να μη συμβεί. Έχετε επίσης υπόψη ότι η ένταση και η ανακατωσούρα που υπήρχε στο σπίτι σας
πριν ξεκινήσετε είναι πολύ πιθανό να επαναληφθεί, γιατί, όπως τότε τρέχατε για να κλείσετε όλες τις εκκρεμότητές σας ενόψει των διακοπών, τώρα θα τρέχετε γι’ αυτές που δημιουργήθηκαν όσο λείπατε.

Τέλος, σας συμφέρει να συμβιβαστείτε με την ιδέα ότι όσο στριμωχτήκατε οικονομικά προκειμένου να εξασφαλίσετε τα έξοδα των διακοπών σας, άλλο τόσο και περισσότερο θα στριμωχτείτε τώρα, αφού είναι μαθηματικά αποδεδειγμένο πως ξεφύγατε από τον προϋπολογισμό. Όμως, τι αξία έχουν τα λεφτά αν περάσατε όμορφα και γεμίσατε τις μπαταρίες σας; Σας ευχόμαστε λοιπόν «Καλές διακοπές» και σας διαβεβαιώνουμε ότι αν λάβετε υπόψη σας έστω και λίγα από τα παραπάνω, σίγουρα θα είναι πολύ καλύτερες!