Στην Ιθάκη έριξε άγκυρα η εκπομπή του ΣΚΑΪ, Όπου υπάρχει Ελλάδα και για όσους δεν το γνωρίζουν είναι η πατρίδα της ηθοποιού Δώρας Χρυσικού, της Αρετής από τη Γη της ελιάς.
Έχοντας ολοκληρώσει τον κύκλο της στη δημοφιλή σειρά, η ηθοποιός ξενάγησε την κάμερα στο μοναδικής ομορφιάς σπίτι της και στο νησί της, μίλησε για τις παιδικές της αναμνήσεις αλλά και για το μόνο καλοκαίρι που δεν επισκέφθηκε τον τόπο της, το 2021 όταν έδινε τη γενναία μάχη της με τον καρκίνο.
«Έχει θέα το λιμάνι, το Βαθύ της Ιθάκης, ένα από τα ελάχιστα φυσικά λιμάνια. Ερχόμουν στη γιαγιά τρεις μήνες το καλοκαίρι και παίζαμε. Είναι οι φίλοι που έχω από τότε και τους κρατάω. Υπα΄ρχει αυτή η γλυκιά αγάπη των παιδικών φιλιών. Όπου και να πάω, γυρνάω στον τόπο μου. Είναι το σημείο αναφοράς» ανέφερε.
Η ηθοποιός μας έδειξε τη Λούτσα μία από τις όμορφες παραλίες του νησιού, ιδανική για... έρωτες!
«Ήμουν στρατιωτάκι ως παιδί και τα καλοκαίρια εδώ ήταν η μόνη εποχή ανάπαυλας και χαλαρότητας. Πάντα υπήρχε το θέμα με το φαγητό, δεν μπορούσα ποτέ να ξεφύγω ως χορεύτρια, υπήρχε πάντα ο φόβος να μην πάρω κιλά. Η στέρηση της τροφής, η κακουχία του σώματος είναι πολύ σκληρό πράγμα ειδικά σε τέτοιες ηλικίες. Μου δημιουργήθηκε η αίσθηση ότι δεν θα ήθελα ποτέ να δω άνθρωπο να πεινάει. Είναι τρομακτικό και δη όταν έχεις μπει μόνος σου σε αυτό. Το σώμα σου χτυπάει καμπανάκια και το έζησα αυτό ακόμα και με τον καρκίνο. Δεν είχα κανένα από τα συνήθη συμπτώματα, είχα όμως κάποια που δεν μπορούσα να τα συνδέσω. Είχα μαγκώματα στη μέση που πίστευα ότι είναι κα΄τι μυικό ως χορεύτρια με τραυματισμούς. Έχω μάθει να ακούω το σώμα μου γιατί έζησα ένα μεγάλο μέρος της ζωής μου φτάνοντάς το στα όριά του.
Το μόνο καλοκαίρι που δεν ήρθα στην Ιθάκη ήταν εκείνο που έκανα χημειοθεραπεία. Ο λόγος που δεν ήρθα ήταν ότι δεν έκανε να εκτεθώ σε ηλιοφάνεια και δεν είχα το κουράγιο στον δικό μου τον τόπο να αναπαράξω την ίδια ιστορία, να με βγαίνω έξω και να με βλέπουν με την περούκα και να πρέπει να πω στους ανθρώπους που με νοιάζονταν την ίδια ιστορία.
Μετά ήταν άλλο πράγμα, ήταν σαν να ανακαλύπτεις τον τόπο από την αρχή. Είχε πάρει άλλη διάσταση το πρώτο μπάνιο. Ήταν σαν να έβλεπα κάθε σπιθαμή αυτού του τόπου με άλλα μάτια και ήμουν ευγνώμων που μπορώ να τον αντικρίζω» είπε χαρακτηριστικά.
