«Έφυγε» άλλη μια θεά από κοντά μας

15.11.2010
Τίποτα λοιπόν δεν είναι τυχαίο. Όσο αιφνίδιο κι αν είναι. Σε μια εποχή που όλη η Ελλάδα βρίσκεται σε κατάθλιψη και σε μεγάλη κρίση, οικονομική και κοινωνική, μια πολυαγαπημένη σταρ του θεάτρου και του κινηματογράφου μας, η Σμάρω Στεφανίδου, «έφυγε» από κοντά μας και συνεχίζει μια νέα πορεία ζωής στον ουρανό. Γιατί η Σμάρω δεν πίστευε στο θάνατο...

Εμεινε για πάντα «δεσποινίς ετών 39», έτσι όπως πρωταγωνίστησε κοντά στον Βασίλη Λογοθετίδη. Δεν ήταν μόνο μια εξαίρετη ηθοποιός, αλλά και ένα μαγικό γήινο πλάσμα που αγαπούσε όλο τον κόσμο και ζούσε κάθε της δευτερόλεπτο γεμάτη αισιοδοξία και έργα επιτυχίας. Έτσι, όπως σε ινδικό παραμύθι... Και πώς να είναι τυχαίο που η αγαπημένη της κόρη, η Λήδα Σάνταλα, έζησε στην Ινδία και δημιούργησε εδώ ένα μαγικό παραμυθένιο πολυχώρο πολιτισμού, όπου ως χοροθεραπεύτρια και χορεύτρια ινδικού κλασικού χορού διδάσκει και παράλληλα οργανώνει πολιτιστικές εκδηλώσεις...

Η Σμάρω Στεφανίδου φοίτησε στη Δραματική Σχολή του Εθνικού Θεάτρου, παράλληλα με εξαίρετες σπουδές στο Παρίσι, ήταν παντού περιζήτητη και διατηρούσε αδιατάρακτες φιλίες.

Είχα την τύχη να τη γνωρίσω από κοντά στο ξεκίνημα της καριέρας μου. Μου πρόσφερε την αγάπη της και τη φιλία της. Έπαιξε πολλά δικά μου ραδιοφωνικά κείμενα, αλλά εκείνο που μας «έδεσε» ακόμα περισσότερο πρόσφατα ήταν μια εκπομπή στην τηλεόραση με την Μπήλιω Τσουκαλά, όπου η Σμάρω ερμήνευσε αριστουργηματικά ένα ποίημα δικό μου, το «Μια μάνα τραγουδά», που σήμερα γίνεται πιο συγκινητικό και πιο επίκαιρο, γιατί η Σμάρω, που έμενε πάντα νέα, ωραία και γενναία, ήταν σαν να μη μεγάλωσε ποτέ, αλλά ένιωθε και σαν μητέρα όλων μας, τρυφερή και γενναιόδωρη. Το Σεπτέμβριο το έστειλε ηχογραφημένο στο Φεστιβάλ Ορεστιάδος, όπου τη βράβευσαν.

Κώστας Π. Παναγιωτόπουλος

Η Σμάρω λάτρευε αυτό το ποίημά μου και είναι το τελευταίο κείμενο που ερμήνευσε:

«Μια μάνα τραγουδά:

Βλέπω. Μεγαλώνουν τα μάτια σου, παιδί μου.

Για να κοιτάξεις πιο πέρα από μένα.

Βλέπω. Μεγαλώνουν τα πόδια σου, παιδί μου.

Για να μου φύγεις.

Βλέπω. Μεγαλώνουν τα χέρια σου, παιδί μου.

Για να με σπρώξεις.

Βλέπω. Μεγαλώνουν οι σκέψεις σου, παιδί μου.

Για να με ξεχάσεις.

Ξέρω. Εγώ μεγάλωσα τα μάτια σου,

εγώ μεγάλωσα τα πόδια και τα χέρια σου,

εγώ μεγάλωσα τους δρόμους και τις σκέψεις σου,

εγώ σε μεγάλωσα, παιδί μου.

Και δεν με νοιάζει.

Καλά είναι κι έτσι.

Καλά είναι κι έτσι. Παιδί μου.»

Λήδα Σάνταλα

«Η μητέρα μου έφυγε τραγουδώντας»
«Σ’ αγαπώ γιατί είσαι ωραία»... με αυτό το τραγούδι και απόλυτα ήρεμη «πέταξε» στη γειτονιά των αγγέλων η Σμάρω Στεφανίδου, έχοντας δίπλα της τη λατρεμένη της κόρη Λήδα Σάνταλα και καλές τους φίλες, μεταξύ των οποίων την τραγουδίστρια Ελένη Σταυροπούλου.

«Ήταν πολύ ήρεμη. Έφυγε πλήρης. Στην Ινδία το λένε "σεβάσμιος". Τραγουδούσαμε και ήταν η πιο ιερή στιγμή όταν "πέταξε" η ψυχούλα της», μας είπε η Λήδα Σάνταλα. «Στο "Ιπποκράτειο" σεβάστηκαν την επιθυμία μου να υπάρχει μια οικογενειακή ατμόσφαιρα στο θάλαμο για να μην ταλαιπωρηθεί η Σμάρω. Είμαι ευγνώμων στους γιατρούς, όχι μόνο ως επιστήμονες, αλλά γιατί έδειξαν μεγάλη ευαισθησία. Η Σμάρω απέδειξε με τον τρόπο που "έφυγε" ότι η ζωή δικαιώνεται και στον τρόπο που φεύγουμε. Εγώ λέω ότι ήταν ένα υπέροχο ηλιοβασίλεμα και αισθάνομαι ευλογημένη που το βίωσα. Πιστεύω ότι εκείνη το οργάνωσε έτσι για να με προετοιμάσει. Μου είχε και της είχα μεγάλη αδυναμία. Είμαι σίγουρη ότι τη διάλεξε η ψυχή μου για μητέρα μου. Κάποια στιγμή της είπα: "Μανούλα, είμαστε δύο". Και μου απάντησε: "Δεν είμαστε δύο, είμαστε ένα" και χθες που το σκεφτόμουν κατάλαβα ότι είμαστε ή ίδια δύναμη, είμαστε ένα. Είχαμε μια σχέση πνευματική που θα παραμείνει. Η μητέρα μου ήταν περήφανη για μένα. Μου έδινε συνέχεια ευλογίες. Μου είχε φοβερή αδυναμία, εμπιστοσύνη και αγάπη. Και οι δύο είχαμε μια υπερηφάνεια η μία για την άλλη. Τώρα που τα είπαμε στείλτε της μια καλή ευχή για το ταξίδι της και ένα φιλάκι για να έχει δύναμη...».

Στις 13 Αυγούστου 2010, 3 μήνες πριν από το θάνατό της, η Σμάρω Στεφανίδου έκανε διακοπές στην Ακράτα, όπου τη συναντήσαμε μαζί με τον αγαπημένο της φίλο Σπύρο Μπιμπίλα. Μας δέχθηκε με χαρά και αισιοδοξία, όπως βλέπετε σ’ αυτή τη φωτογραφία, που είναι και η τελευταία...

Η Σμάρω γεννήθηκε στις 3 Μαρτίου κάποιου χρόνου, που δεν ήθελε ποτέ να αποκαλύψει. Και παρά το γεγονός ότι είχε περάσει την ένατη δεκαετία, όλοι μας τη βλέπαμε πάντα νέα και ωραία. Δεν έκανε ποτέ γιορτή στα γενέθλιά της τα πραγματικά, αλλά γιόρταζε με πολύ κόσμο την ονομαστική της εορτή το Σεπτέμβριο. Στη φωτογραφία αυτή η Σμάρω μπροστά στην τούρτα περιτριγυρισμένη από τη Ρίκα Διαλυνά, τον Γιάννη Φέρτη, τον Σπύρο Μπιμπίλα, τη Μάρω Κοντού και άλλους αγαπημένους της φίλους και σταρ.