Ο τίτλος που έχω δώσει δεν έχει καμία σχέση με την εκδήλωση, αλλά με την ίδια την καλλιτέχνιδα. Η Κατερίνα Βαφειά, γόνος μίας από τις πιο ισχυρές οικογένειες στο χώρο της ναυτιλίας, μοιράζεται για πρώτη φορά με το κοινό την καλλιτεχνική πλευρά της. Η οικογένεια έχει φιλότεχνες ρίζες, καθώς και η μητέρα της Νινέτα Βαφειά δραστηριοποιείται χρόνια στο χώρο της τέχνης με την γκαλερί «Σελήνη».

Η Κατερίνα, λοιπόν, παρουσιάζει την έκθεση με το βιωματικό τίτλο «QT1LS3DNK», που μπορεί σ’ εμάς να μην είναι κατανοητός, για την ίδια όμως σημαίνει πολλά, στο παλιό εργοστάσιο της Palco, το οποίο μετά τη λήξη της θα γκρεμιστεί. Μια συλλογή από φωτογραφικά έργα με θέμα τις πιο βασικές αναζητήσεις της ανθρώπινης ύπαρξης: τις έννοιες της αρχής και του τέλους, της καθημερινής επιβίωσης και του έρωτα. Επηρεασμένη από καλλιτέχνες που άσκησαν επιρροές στην «εικαστική ενηλικίωσή της», όπως η Vanessa Beecroft και ο Mathew Barney, η καλλιτέχνιδα διαπραγματεύεται «τα όρια» της ανθρώπινης αντοχής επιστρατεύοντας «στερεοτυπικά σύμβολα», όπως το γυναικείο σώμα, το αίμα, το όπλο.

Όπως καταλαβαίνετε, η έκθεση αποτέλεσε μεγάλο κοσμικό γεγονός, αφού το «παρών» έδωσαν εκπρόσωποι από τις γνωστότερες οικογένειες των επιχειρήσεων και του εφοπλιστικού χώρου. Ιδιαίτερο ενδιαφέρον είχαν οι χορεύτριες, οι οποίες «ζωντάνεψαν» από τους πίνακες που τις απεικόνιζαν και με μια καλλιτεχνική χορογραφία απέδωσαν τα αισθήματα που πηγάζουν μέσα από κάθε έργο.