Το να μιλήσεις σε κάποιον που πενθεί είναι δύσκολο και ευαίσθητο, αλλά η καλοσύνη, η ειλικρίνεια και η παρουσία σου είναι αυτό που μετρά περισσότερο. Δεν υπάρχουν «τέλειες» ή σωστές λέξεις. Υπάρχουν όμως τρόποι να δείξεις στήριξη χωρίς να γίνεις επεμβατικός ή άβολα αμήχανος. Δεν χρειάζεται να «παρηγορήσεις». Αρκεί να είσαι παρών. Να ακούς. Να μην προσπαθείς να διορθώσεις τον πόνο, αλλά να τον συμμεριστείς.
Όταν κάποιος πενθεί, η παρουσία μας έχει περισσότερη δύναμη από κάθε λόγο. Η κομβική φράση που προτείνουν οι ψυχολόγοι για να εκφράσεις τη λύπη σου και να σπάσεις τον κύκλο της αμηχανίας είναι «Δεν ξέρω τι να πω… αλλά είμαι εδώ για σένα» που δείχνει ανθρώπινη σύνδεση ειδικά όταν πρόκειται για στενό μας πρόσωπο, φίλο ή συγγενή.
Στην απώλεια, αυτό που «θεραπεύει» δεν είναι η συμβουλή αλλά η παρουσία, η αποδοχή, η αληθινή ακρόαση, η υποστήριξη.
Τι μπορείς να πεις σε κάποιον που πενθεί
Απλά και ανθρώπινα λόγια:
«Λυπάμαι πολύ για την απώλειά σου»
«Δεν υπάρχουν λόγια… είμαι εδώ για σένα»
«Σκέφτομαι εσένα και την οικογένειά σου»
«Αν χρειαστείς κάτι, οτιδήποτε, είμαι εδώ»
Αν γνωρίζεις τον άνθρωπο που έφυγε:
«Τον/την θυμάμαι πάντα με αγάπη...»
«Ήταν τόσο [ευγενικός/ζεστός/δυνατός] άνθρωπος»
Αν δεν ξέρεις τι να πεις, πες «Δεν ξέρω τι να πω, αλλά ήθελα να ξέρεις ότι νοιάζομαι»
Φράσεις που καλό είναι να αποφύγεις
«Ξέρω πώς νιώθεις» (ο πόνος είναι μοναδικός)
«Όλα γίνονται για κάποιο λόγο»
«Τουλάχιστον είχε μια καλή ζωή»
«Είναι καλύτερα εκεί που είναι»
Συμβουλές τύπου: «Πρέπει να είσαι δυνατός/ή» ή «Κοίτα μπροστά».
Αυτά μπορεί να ακουστούν ψυχρά ή μειωτικά, ακόμη κι αν λέγονται με καλές προθέσεις.
Τρόποι στήριξης χωρίς λόγια
Ένα μήνυμα, μια αγκαλιά, ένα φαγητό που στέλνεις.
Να είσαι διαθέσιμος όταν (και αν) θέλει να μιλήσει.
Να τον/την ρωτήσεις πώς πραγματικά αισθάνεται, όταν περάσει ο πρώτος καιρός.
