Από τις Βίκυ Διαμάντη, Σίσσυ Μενεγάτου


Ο αρχιεπίσκοπος της καρδιάς μας, ο μακαριστός Χριστόδουλος, εκοιμήθη τη Δευτέρα το πρωί... Ο χαμός του ήταν μεγάλο πλήγμα για την Ορθοδοξία αλλά και για τον απλό λαό, που τον αγκάλιασε και τον αγάπησε όσο κανέναν άλλο ποιμενάρχη. Πλήθος λαού πέρασε από την Ιερά Μητρόπολη Αθηνών, όπου είχε τεθεί σε λαϊκό προσκύνημα η σορός του, για να του πει το τελευταίο «αντίο». Ένα τελευταίο «αντίο» του λένε μέσα από το ΛΟΙΠΟΝ και δέκα άνθρωποι από το χώρο της σόουμπιζ, οι οποίοι δεν κρύβουν το θαυμασμό τους για το έργο του και για την προσφορά του στην Εκκλησία και την ελληνική κοινωνία, αλλά ούτε και την πίκρα τους για τον πρόωρο χαμό του.

Αλέκος Αλαβάνος
«Ο θάνατος του αρχιεπισκόπου Χριστόδουλου, όπως και κάθε επιφανούς προσώπου, μας θυμίζει την κοινή μοίρα, ανεξάρτητα από θρησκεία, φιλοσοφικές αντιλήψεις, πολιτικές απόψεις. Η γενναιότητα και η καρτερικότητα με τις οποίες προχώρησε προς αυτόν είναι ένα θετικό του μήνυμα προς όλους.

Ο Συνασπισμός Ριζοσπαστικής Αριστεράς απευθύνει τα ειλικρινή του συλλυπητήρια προς την Ιερά Σύνοδο της Εκκλησίας της Ελλάδος και προς όλους τους πιστούς, που σήμερα νιώθουν βαρύ πένθος».

Δόμνα Σαμίου
«Ήταν ένας πολύ σημαντικός ιεράρχης, αλλά, βλέπεις, όλοι θα περάσουμε από αυτή την πόρτα. Το έργο του ήταν πολύ μεγάλο... Αγάπησε πάρα πολύ και τα παιδιά και έφερε την Εκκλησία πιο κοντά στον απλό λαό».

Ζάχος Χατζηφωτίου
«Είχα την τύχη να γνωρίσω και να συνεργαστώ με τον αρχιεπίσκοπο Χριστόδουλο, αφού ερχόταν στο δημαρχείο της Αθήνας και μάλιστα είχε μεγάλη αδυναμία στον τότε δήμαρχο Δημήτρη Αβραμόπουλο.

Ο ίδιος ως προσωπικότητα ήταν μοναδική και ούτε πρόκειται ποτέ να έχουμε ξανά έναν τέτοιον επικεφαλής στην Εκκλησία. Προσωπικότητες όπως ο Χριστόδουλος βγαίνουν κάθε χίλια χρόνια. Ας είναι καλά εκεί που πάει, άλλωστε όλοι εκεί θα πάμε».

Νικήτας Τσακίρογλου
«Είχα την τιμή να τον συναντήσω σε αρκετές εκδηλώσεις. Ενδιαφερόταν πολύ για το θέατρο και αγαπούσε και τους ηθοποιούς. Απ ό,τι γνωρίζω μάλιστα είχε στηρίξει αρκετές παραστάσεις. Του άρεσε να είναι κοντά στις τέχνες και στους ανθρώπους που παράγουν πολιτισμό. Ήταν ένας χαρισματικός άντρας, ο οποίος ανανέωσε το πνεύμα της ορθόδοξης θρησκείας στον ελλαδικό χώρο».

Νίκος Φώσκολος
«Ήταν ένας ποιμενάρχης άξιος του αξιώματός του. Έκανε πολλά για την Εκκλησία και πλησίασε τον άνθρωπο με αγάπη και απλότητα έως την τελευταία στιγμή του. Ας είναι ελαφρύ το χώμα που τον σκεπάζει!».

Νίκος Γαλανός
«Πιστεύω ότι έκανε πολλά και για την Εκκλησία και για τον άνθρωπο. Χάθηκε αρκετά νέος και δεν πρόλαβε να ολοκληρώσει το σημαντικό έργο που είχε ξεκινήσει. Εύχομαι ο διάδοχός του να συνεχίσει με τον ίδιο ζήλο το έργο του».

Λευτέρης Πανταζής
«Είχα την τιμή να τον γνωρίζω και συναντηθήκαμε αρκετές φορές. Η πρώτη μας συνάντηση ήταν σε μια έκθεση με εκκλησιαστικά είδη και η τελευταία στη Θεσσαλονίκη, πριν αρρωστήσει. Πραγματικά με συγκίνησε με τα λόγια του. Μου έδωσε την ευλογία του και μου είπε ότι ξέρει πως κάνω πολλές καλές πράξεις, βοηθώντας αθόρυβα τους συνανθρώπους μας. Αυτό έχει μεγάλη σημασία, Λευτέρη, μου είχε πει. Όχι μόνο ό,τι έχεις τον Θεό στην ψυχή σου, αλλά πως βοηθάς αθόρυβα τους συνανθρώπους μας που έχουν την ανάγκη σου. Ήταν πραγματικά ένας χαρισματικός άνθρωπος, μια ηγετική φυσιογνωμία, μια μεγάλη ψυχή. Ένας άνθρωπος που πραγματικά έκανε επανάσταση φέρνοντας τη νεολαία στην Εκκλησία. Η νεολαία πραγματικά τον πήγε και τον αγαπούσε γιατί ήταν αληθινός και απλός. Ήταν ένας άνθρωπος που όταν τον έβλεπες, άνοιγε η καρδιά σου. Αφήνει μεγάλο κενό. Θα μας λείψει πολύ».

Μάγδα Τσαγκάνη
«Ο άνθρωπος αυτός έβλεπε πενήντα χρόνια μπροστά από την εποχή του. Αγαπούσε πάρα πολύ τη δημοκρατία και όχι την ασυδοσία, γιατί τα τελευταία χρόνια, δυστυχώς, τείνουμε να έχουμε ασυδοσία στην Ελλάδα και όχι δημοκρατία. Λυπήθηκα αφάνταστα, γιατί έφυγε πάρα πολύ νέος και με τέτοιον οδυνηρό τρόπο.

Εγώ είχα στηρίξει την άποψή του για την αναγραφή του θρησκεύματος στις ταυτότητες και μάλιστα είχα ψηφίσει στο Ναό του Αγίου Ανδρέα στη γειτονιά μου. Ο νέος αρχιεπίσκοπος θέλω να συνεχίσει το έργο του. Ο μακαριστός Χριστόδουλος ήταν ο πιο αγαπητός αρχιεπίσκοπος, τον είχα μέσα στην καρδιά μου».

Μιμή Ντενίση
«Μας συνέδεαν πολλά με το μακαριστό αρχιεπίσκοπο. Ήταν ξεχωριστός άνθρωπος, με έντονη και σύνθετη προσωπικότητα. Γι αυτό και πολλές φορές οι απόψεις του δημιουργούσαν εντάσεις. Εγώ τον γνώρισα την περίοδο της εκκλησιαστικής διαμάχης με τον Αντώνη Τρίτση. Όταν ξανασυναντηθήκαμε μετά από χρόνια, μου μίλησε με εξαιρετικά λόγια για τον Αντώνη. Με στήριξε ιδιαίτερα στα ελληνικά έργα. Μάλιστα, όταν ανέβασα την Μπουμπουλίνα, ήρθε στο θέατρο παρά το γεγονός ότι η παράσταση εμπεριείχε αιχμηρές αναφορές για τον κλήρο. Η αλήθεια πρέπει να λέγεται, μου είχε πει και μου είχε χαρίσει έναν σταυρό, που φορούσα κάτω από το κοστούμι, αλλά και ένα γράμμα με λόγια στήριξης για την ελληνικότητα του ρεπερτορίου που είχα επιλέξει εκείνη την περίοδο. Ήταν ένας πολύ ζεστός και αληθινός άνθρωπος με μεγάλα συναισθήματα».

Νίκος Κούνδουρος
Ο Νίκος Κούνδουρος μας απάντησε ψάχνοντας στη μνήμη του με ένα τροπάριο από την Εξόδιο Ακολουθία: «Πάσα του βίου τρυφή διαμένει λύπης αμέτοχος. Ποία δόξα έστηκεν επί γης αμετάκλητος; Πάντα ταύτα σκιάς ασθενέστερον, πάντα ονείρου απατηλότερον, πάντα ταύτα θάνατος διαδέχεται...».

Κάρμεν Ρουγγέρη
«Ήταν ένας χαρισματικός ηγέτης που φορούσε ράσα, ενώ κάλλιστα θα μπορούσε να είναι πολιτικός. Ήξερε να πλησιάζει τους νέους και να ξεσηκώνει τον κόσμο. Μακάρι οι πολιτικοί μας να διέθεταν τη ρητορική του ικανότητα. Ήταν ένας άνθρωπος που όταν ήθελε το χειροκρότημα, πάντα το έπαιρνε. Λυπήθηκα για το χαμό του, γιατί είχε χρόνια μπροστά του να ζήσει και να δημιουργήσει».