Όλα όμως έγιναν στο σωστό timing και η Ευγενία Δημητροπούλου με τον νευροχειρουργό Στέλιο Βλατάκη πολύ γρήγορα αποφάσισαν να προχωρήσουν τη ζωή τους μαζί, υιοθετώντας και την κόρη τους την Εύα που ήρθε να συμπληρώσει την ευτυχία και την οικογένειά τους.
Η αγαπήμένη ηθοποιός βρέθηκε καλεσμένη στην εκπομπή του Μάνου Νιφλή «Στιγμές» ο οποίος της επεφύλαξε και μια μεγάλη έκπληξη. Της έβγαλε στον αέρα τον σύζυγό της, αφήνοντάς την έκπληκτη. Πριν από αυτό όμως μίλησαν για τα παιδικά της χρόνια και την ΄πορεία της από τη Νομική στην υποκριτική.
«Η καταγωγή του μπαμπά μου είναι από ένα χωριό της Αρκαδίας, μέναν στον Πύργο και ο γιατρός της ήταν στη Λαμία, οπότε πήγε εκεί για να γεννήσει… Τρία αδέρφια με δυο γονείς εκπαιδευτικούς Φιλολόγους που αγαπούσαν πολύ αυτό που έκαναν. Πολλές φορές ακούγαμε ότι έχουν τρία παιδιά στο σπίτι και 30 στην τάξη. Μεγαλώσαμε με πολύ αγάπη. Είμστε τρία παιδιά, εγώ είμαι το μεσαίο, το παιδί σάντουιτς, έχω έναν μεγαλύτερο αδερφό και μια μικρότερη αδερφή. Μεγαλώσαμε με πολύ αγάπη στην επαρχία που θεωρώ πως είναι ιδανικά για να μεγαλώνεις παιδιά.
Υπήρχαν κανόνες στο σπίτι και κάπως μας το εμπνέανε… Εγώ ήμουν το παιδί που τα σωματοποιούσα όλα. Ένιωθα ότι πρέπει να είμαι καλή σε όλα. Φυσικά αυτό δεν είναι εφικτό» είπε αρχικά η Ευγενία Δημητροπούλου.
-Ναι, αλλά το συνεχίζεις…
«Εν μέρει ναι…»
-Πόσα χρόνια έμεινες;
«Ως τα 18 μου που έδωσα πανελλήνιες. Ήθελα να φύγω… Όταν ήρθα στην Αθήνα ένιωσα πολύ ωραία και δεν ανήκα στα παιδιά που πήγαιναν πίσω τα Σαββατοκύριακα. Είχα ήδη ως όνειρο το θέατρο αλλά θεωρούσα ότι θα ήταν πολύ δύσκολο έτσι ήθελα να σπιυδάσω κάτι που μου φαινόταν γοητευτικό. Έτσι διάλεξα τη Νομική. Μ’ αρέσουν τα δύσκολα»
-Σκέφτηκες ποτέ να μην ακολουθήσεις την πορεία που πήρες και να ακολουθήσεις κανονικά τη Νομική;
«Ναι το σκέφτηκα. Επειδή αγαπώ τις γλώσσες σκεφτόμουν και το διπλωματικός σώμα. Πέρασα πολύ ωραία φοιτητικά χρόνια και δυσκολεύτηκα λίγο να την τελειώσω γιατί πλέον είχα αρχίσει να ασχολιόμουν ερασιτεχνικά με το θέατρο στη σχολή και άφησα πίσω κάποια μαθήματα. Και με διάλεξαν για τις «Νύφες» μια μέσα στις χιλιάδες… Αλλά ένιωθα καλά. Δεν με ένοιαζε πόσες ώρες ήμουν εκεί»
-Και πώς μπαίνεις στον χώρο;
«Πάλι τυχαία. Κάποια στιγμή κάνει μια ακρόαση ο Μανούσος Μανουσάκης για παιδιά που δεν είναι απαραίτητο να έχουν τελειώσει τη δραματική σχολή…. Μπήκα και ήταν χιλιάδες άνθρωποι και με περνάει οντισιόν και μου δίνει έναν ρόλο… Ταυτόχρονα εγώ με το σύνδρομο της καλής μαθήτριας δίνω εξετάσεις για να μπω στη σχολή. Ενώ την ίδια στιγμή βρίσκομαι να παίρνω έναν ρόλο στο Εθνικό»
-Πότε έρχεται στη ζωή σου αυτός ο άνθρωπος που λέγεται Στέλιος Βλατάκης
«Ήρθε λίγο πριν την καραντίνα. Είναι πρώτος ξάδελφος του επί πολλά χρόνια κολλητού μου φίλου αλλά δεν είχαμε γνωριστεί ποτέ. Γίνεται μια πρώτη γνωριμία στην παράσταση που παίζω τότε και έρχεται η καραντίνα και ξαφνικά έχουμε πάρα πολύ χρόνο να είμαστε μαζί και να γνωριστούμε πολύ καλά»
-Είχες το ένστικτο να καταλάβεις ότι αυτός είναι;
«Ένιωσα ότι είμαστε δύο άνθρωποι που μπορούμε να συνενοηθούμε σε πάρα πολλά βασικά κομμάτια κι ότι είμαστε σε αντίστοιχη φάση ζωής…»
-Το ερωτημα που έθεσα σε σένα πρέπει να το θέσω και στον ίδιον….
«Αν είναι δυνατόν… δεν μου είπε τίποτα….»
«Δεν μου επέτρεψαν»
-Εσύ το ένιωσες όπως το είπε η Ευγενία;
«Ναι συμφωνούμε απόλυτα σε αυτό. Έχει να κάνει πάρα πολύ με το timing. Ξέρουμε κι οι δύο πως αν γνωριζόμασταν υπό άλλες συνθήκες σε άλλες ηλικίες πιθανόν να μην κοιταζόμασταν καν»
-Πώς είναι να ζεις με την Ευγενία;
«Η Ευγενία είναι ένας άνθρωπος πολύ οργανωμένος που σκέφτεται πολύ πριν πάρει μια απόφαση που το πάει βήμα βήμα κι εγώ αυτό το θαυμάζω. Εγώ δεν είμαι έτσι. Και η Ευγενία πολλές φορές είναι εκείνη που μου βάζει το φρένο…»
Ενώ μιλώντας για την κόρη τους την Εύα η Ευγενία Δημητροπούλου αποκάλυψε:
«Νομίζω ότι είναι το μάθημά μου σε αυτή τη ζωή. Γιατί είναι η χαρά της ζωής, του αυθορμητισμού, του "λέω αυτό που νιώθω", "διεκδικώ αυτό που θέλω". Εμένα μου λες, κάτσε εκεί, και εκεί με έβρισκες. Δεν θα έκανα ούτε καν ζημιές. Και η Εύα είναι σε φάση ότι μπορεί να σε δει και να σου πει "Μάνο, θέλω έναν χυμό". Εγώ δεν υπήρχε περίπτωση να το πω αυτό, ούτε νερό να ήθελα. Νομίζω ότι μου μαθαίνει πράγματα, γιατί θεωρώ ότι οφείλουμε σε αυτή τη ζωή να εξελισσόμαστε.
Είναι εξαιρετική. Είμαι πάρα πολύ χαρούμενη. Γιατί είναι ένα κορίτσι που θέλει πάρα πολύ να έχουμε στενή σχέση. Θέλει οριακά να ντυνόμαστε ίδια. Μπορεί να καθόμαστε στο πίσω κάθισμα του αυτοκινήτου και να κάνουμε μαζί παιχνίδια. Να σκεφτόμαστε, να ονειρευόμαστε, να λέμε πράγματα. Να πειράζουμε η μία την άλλη».