Ετεοκλής Παύλου: «Ήμουν ένας ωραίος γκόμενος με κοιλιακούς και σε μια μέρα ξύπνησα ανάπηρος, φτωχός και χρεωμένος»

29.05.2025
Ετεοκλής Παύλου: «Ήμουν ένας ωραίος γκόμενος με κοιλιακούς και σε μια μέρα ξύπνησα ανάπηρος, φτωχός και χρεωμένος»
Ο παρουσιαστής μίλησε για το restart της ζωής του

Πώς θα μπορούσε να λείπει από το podcast της συνεργάτιδάς του στο Breakfast @Star, Λιλής Πυράκη, ο Ετεοκλής Παύλου; Ο παρουσιαστής μίλησε για το δικό του Restart όταν έχασε το πόδι του το 2003 από πυροβολισμό.

«Το τελευταίο μου ριστάρτ το έκανα χθες το βράδυ, ένιωσα ότι δεν ήμουν καλός σύζυγος, γιος. Είμαι εδώ για να τα διορθώσω.

Θα δικαιολογήσω έναν άνθρωπο που δεν έχει χάσει την υγεία του να κάνει λάθος. Ένας άνθρωπος που την έχει χάσει, το έχει ζήσει στο πετσί του και παρόλα αυτά εξακολουθεί να ζει με έναν τρόπο που έχει επιφανειακή προσέγγιση ή είναι λανθασμένος θα τον κρίνω πιο αυστηρά. Θα έπρεπε να είσαι πρώτος που θα μπαίνεις στη ζωή και θα την πιάνεις από τα μαλλιά» ανέφερε.

«Να στο πω με το μυαλό του 23χρονου όπως το ένιωσα τότε; Ήμουν ένας ωραίος γκόμενος, με κοιλιακούς, ψηλός, μελαχρινός, ομορφάντρας, καλό παιδί, μέσα σε όλα και σε μια μέρα ξύπνησα ανάπηρος, φτωχός και χρεωμένος μέχρι τον λαιμό. Μετά το χάος. Το λέω κι ανατριχιάζω: ένιωθα σαν να με είχαν πετάξει 3 η ώρα τη νύχτα στη μέση του ωκεανού, χωρίς σωσίβιο και να μην βλέπεις τίποτα και να πρέπει να κολυμπήσω κι ένα συναίσθημα που δεν το ξεχνάω ποτέ, σωσίβιο η πίστη μου και η οικογένεια.

Έπαθα πανικό, έκλαψα, στενοχωρήθηκα, θύμωσα, έπεσα κάτω και κυριολεκτικά και μεταφορικά. Ήθελα να σηκωθώ και να φύγω και έπεσα κάτω φυσικά. Όταν περάσει ο θυμός αρχίζει και μπαίνει η ανάγκη για ζωή. Η ζωή είναι γλυκιά και ο θάνατος είναι το χειρότερο πράγμα που μπορεί να νιώσεις. Όταν ένιωσα τη ζωή μου να φεύγει και να ξεψυχάω είπα "όχι ρε μαλάκα, πέθανες!". Το θυμάμαι χαρακτηριστικά. Κατάλαβα ότι όλα όσα πάλευα ήταν μάταια. Το μυστικό είναι το πώς το χειρίζεσαι. Προσπαθώ αυτό το πολύ κακό χαρτί που μου ήρθε, να το παίξω καλά. Προσπαθώ να εστιάζω στα σημαντικά της ζωής από τότε και μετά» είπε.

Μιλώντας για τη διαχείριση της ζωής με ένα μέλος είπε:

«Είναι ένα μονοπάτι με πολλή μοναξιά. Δεν μπορεί να σε βοηθήσει κάποιος, όχι επειδή δεν θέλει, αλλά δεν μπορεί. Όλο αυτό έχει πολλή θλίψη, πολλή στενοχώρια, μεγάλο βάρος και αυτό το βάρος μόνο η πίστη μπορεί να στο πάρει. Είμαι πολύ μοναχικός άνθρωπος γιατί όταν έχει πολεμήσει μόνος και το πάρτι μόνος θα το κάνεις. Έχει περάσει τα πιο δύσκολα πράγματα μόνος σου, με ποιον να μοιραστείς τη χαρά; Δεν σκέφτηκα ποτέ να βάλω δέρμα στο πρόσθετο μέλος, γιατί το πόδι μου είναι αυτό που φαίνεται και είναι ένα σιδερένιο πόδι».

«Είμαι ένας άνθρωπος που στο σπίτι κυκλοφορεί χωρίς το πρόσθετο μέλος. Αν γίνει ένας σεισμός θα βγω τελευταίος. Για να πάω στην τουαλέτα, να πιω ένα ποτήρι νερό θέλω ένα τέταρτο. Ξαναξαπλώνω και έχω χάσει τον ύπνο μου. Με φοβίζει ο φόβος» είπε ακόμα εξηγώντας τις δυσκολίες που αντιμετωπίζει ένας άνθρωπος στην κατάστασή του.

Τελευταία τροποποίηση στις 29.05.2025 - 19:16