Το κομμ΄τι του εργασιακού εκφοβισμού είναι ένα θέμα που έχει αγγίξει και την ίδια και στο πρόσφατο παρελθόν, όντως επιτυχημένη πια στον χώρο της τηλεόρασης. Είναι λοιπόν αυτονόητο πως η Ελεονώρα Μελέτη περίμενε πώς και πώς να επιχειρηματολογήσει στο Ευρωκοινοβούλιο για την ανάγκη συγκεκριμένου νομοθετικού πλαισιού που να προστατεύει τους εργαζόμενους από τέτοιου είδους συμπεριφορές είτε προέρχονται από εργοδότες, είτε από στελέχη διοίκησης.
Κι αν κρίνουμε από όσα έγραψε, πολύ το ευχαριστήθηκε και θα το ευχαριστηθεί ακόμα περισσότερο όταν όντως γίνουν κινήσεις προς αυτή την κατεύθυνση.
"Περίμενα αυτή τη στιγμή, από το πρώτο λεπτό που πάτησα στο ευρωκοινοβούλιο.
Πότε θα μιλήσουμε για τον εργασιακό εκφοβισμό. Για όλους αυτούς τους άθλιους, και τις άθλιες, που ορμώμενοι από τα σύνδρομα κατωτερότητας που τους πνίγουν, αδειάζουν την τοξικότητα τους στους συνανθρώπους τους λες κι εκείνοι είναι κάδοι απορριμμάτων.
Εργαζόμενοι που έχουν ανάγκη τη δουλειά τους, που στηρίζουν τα όνειρα τους, υποχρεώνονται να υφίστανται μια καθημερινή κακοποιητικη μεταχείριση και ένα άρρωστο εργασιακό περιβάλλον.
Αν ο τραμπούκος είναι ο εργοδότης, τα πράγματα είναι δύσκολα. Δεν υπάρχει ξεκάθαρο νομικό πλαίσιο στο οποίο να μπορεί να καταφύγει ο εργαζόμενος για να δικαιωθεί.
Αν ο τραμπούκος είναι και αυτός εργαζόμενος, τα πράγματα είναι θλιβερά!
Γιατί αυτό που όλοι γνωρίζουμε είναι ότι ο τραμπούκος συνήθως καλύπτεται από την ίδια την εργοδοσία που τον βαφτίζει «προϊστάμενο» «διευθυντή» «ταλαντούχο», «ικανό» «πετυχημένο» αν και «ιδιότροπο».
Δουλειά του εργαζόμενου είναι αυτό για το οποίο πληρώνεται.
Οχι το να ανέχεται συμπεριφορές που θίγουν την ανθρώπινη αξιοπρέπεια και αρρωσταίνουν το εργασιακό περιβάλλον .
Η ψυχική υγεία έχει έρθει στην αντζεντα.
Η ψυχική υγεία στον χώρο εργασίας δεν εξαρτάται μόνο από τις ευνοϊκές αμοιβές και τα ευέλικτα ωράρια.
Η ψυχική υγεία για έναν εργαζόμενο εξαρτάται από το αν πάει στη δουλειά του και φοβάται, από το αν ακυρώνεται ταπεινωτικά για τις ικανότητες του, από το αν πλήττεται η αυταξία του από τρίτους, από το αν παίζει πάγκο ενώ θέλει να δημιουργήσει, από το αν η γνώμη του και η παρουσία του είναι αόρατα, ή αν στοχοποιούνται για το κάθε τι.
Ο εργασιακός εκφοβισμός πρέπει να οριστεί και να πλαισιωθεί νομοθετικά με ξεκάθαρο τρόπο, και οι νόμοι αυτοί πρέπει να προστατεύουν τον εργαζόμενο και υποχρεώνουν τον τραμπούκο να μαζεύεται στη γωνιά του, όπου και να ανήκει".
