Η γεύση της καλής ζωής

11.11.2008
Οσο κι αν ακούγεται οξύμωρο, ζούμε στην εποχή της αυθεντικότητας. Αυθεντικές γεύσεις έρχονται στο προσκήνιο, η παράδοση επιστρέφει και μετράει τις δυνάμεις της σε κουταλιές και πιρουνιές, οι τοπικές κουζίνες γίνονται διεθνείς.

Oλοι μιλούν για τη μεσογειακή διατροφή, και μέχρι πρότινος ξεχασμένες πρώτες ύλες φιγουράρουν στον χάρτη της παγκόσμιας γαστρονομίας. Συνταγές από το παρελθόν προοιωνίζουν την ποιότητα του μέλλοντος και ταπεινά υλικά αναδεικνύουν το πιο εύγευστο μεγαλείο.

Την ίδια στιγμή, αυθεντικοί άνθρωποι επαναπροσδιορίζουν τα προσωπικά τους οράματα, μέσα από το πρίσμα τής Φύσης αλλά και την ανάγκη έκφρασης μέσα από έναν διαφορετικό τρόπο ζωής που δεν στερείται ούτε μοντερνισμού ούτε καινοτομίας. Αλλωστε, η έννοια του μοντέρνου σήμερα είναι συνυφασμένη με την αυθεντικότητα, την πρωτοτυπία, την καθαρότητα.

Η φαντασία και η δημιουργικότητα έρχονται να ολοκληρώσουν ένα αποτέλεσμα που παραπέμπει ευθέως στη βαθύτερη ουσία της καλής ζωής, στο αληθινό πρόσωπο της πολυτέλειας: Η δυνατότητα να απολαύσουμε αυτήν την αυθεντικότητα σε όλο της το μεγαλείο είναι χειροπιαστή, φτάνει βέβαια να μπορέσουμε να την αναγνωρίσουμε.

Με αυτό το πνεύμα, το νέο τεύχος του Paper εμβαθύνει στην αληθινή γεύση της καλής ζωής. Στα συστατικά που την απαρτίζουν, στις λεπτομέρειες που κάνουν τη διαφορά, στις πληροφορίες που έχουν αξία και

στο «μαγικό» ανθρώπινο άγγιγμα που μπορεί να μεταμορφώσει το ελάχιστο σε μέγιστο, αλλά και να αναβιώσει τις καλύτερες στιγμές της Ιστορίας.

Ολο αυτό είναι ταυτόχρονα κάλεσμα και πρόκληση. Να ξεχωρίσεις το πραγματικά ποιοτικό από την επίφαση της μετριότητας και να αποδεχτείς το ταξίδι εκτός καθιερωμένων διαδρομών. Να αντιληφθείς τους νέους δρόμους που ανοίγονται για παράδειγμα μέσα από τους εύφορους ελληνικούς αμπελώνες ή με ένα εισιτήριο για τον Υπερσιβηρικό και να αφεθείς στην πιο συναρπαστική επίγευση της πραγματικής πολυτέλειας.

Να μη σκοντάψεις σε εφήμερες μόδες, σε προτάσεις αμφιβόλου περιεχομένου και ποιότητας που ενδύονται τον χαρακτήρα του ξεχωριστού αλλά δεν έχουν τίποτα γνήσιο να προσφέρουν. Γιατί η αυθεντικότητα είναι κάπως «περίεργη».

Oταν αντιλαμβάνεται αναγκαιότητες και «επιταγές», αποσύρεται διακριτικά προκειμένου να διατηρήσει τον αυθορμητισμό της. Και αυτό γιατί συνήθως «κρύβεται» και διαφεύγει της προσοχής.

ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ ΣΤΗΝ ΙΔΙΑ ΚΑΤΗΓΟΡΙΑ