Οι Κινέζοι αλλά και οι Αιγύπτιοι ήταν απ τους πρώτους λαούς που χρησιμοποίησαν τα βότανα για την παρασκευή φαρμάκων, ενώ στις μέρες μας η μεσογειακή διατροφή τα ονομάζει «βότανα της κουζίνας».

Αρωματικά χόρτα η μαγεία της γεύσης!
Κάθε αρωματικό χόρτο συνδυάζεται με ορισμένα είδη τροφών και η σωστή τους χρήση μας οδηγεί σε πραγματική πανδαισία γεύσεων. Η ποικιλία τους είναι τεράστια και άκρως ενδιαφέρουσα και έτσι εμείς ξεκινάμε το πρώτο μέρος από το ταξίδι μας στον υπέροχο, αρωματικό κόσμο τους.

Βασιλικός
Εχει μία ιδιόμορφη γλυκιά μυρωδιά, καθώς και μεγάλα τρυφερά φύλλα που τραυματίζονται εύκολα. Ταιριάζει μοναδικά με τις ντομάτες, όπως και με τις μελιτζάνες και τα κολοκύθια.

Ο φρέσκος βασιλικός συνδυάζεται ιδανικά με τυρί μοτσαρέλα, πατατοσαλάτα, κοτόπουλο ή πάνω σε φασόλια σαλάτα κ.α.

Επίσης το περίφημο «πέστο αλά Τζενοβέζε» είναι ένα είδος πολτού από βασιλικό, κουκουναρόσπορους και παρμεζάνα, ενώ οι περισσότερες από τις ωραιότερες σάλτσες για σπαγγέτι περιέχουν βασιλικό.

Ανηθος
ή αλλιώς το «βαρύοσμον», έχει ανοιχτά φωτεινά και φουντωτά φύλλα, μικροσκοπικά κίτρινα άνθη, καθώς και μία μακρόχρονη ιστορία, τόσο στην κουζίνα όσο και στη θεραπευτική.

Ο άνηθος ταιριάζει μοναδικά με βραστές πατάτες ή πουρέ, καθώς και με άσπρα ψάρια. Μάλιστα, στις ευρωπαϊκές χώρες χρησιμοποιείται ευρέως στις σαλάτες και στα φαγητά με ψάρι, γιατί εκτός από το ότι αρωματίζει τα πιάτα, διευκολύνει και την πέψη των τροφών.

Εστραγκόν, ταραγκόν ή τραχούρι
Το εστραγκόν έχει γλυκιά γεύση γλυκάνισου και ταιριάζει ιδανικά με ψάρια , πουλερικά, χοιρομέρι, εντόσθια και πιάτα αβγών. Επίσης δίνει νοστιμιά σε πράσινες σαλάτες και πατατοσαλάτες, ταιριάζει με κρύο σολομό ή πέστροφα και χρησιμοποιείται στη σάλτσα μπεαρνέζ.

Ρίγανη
Στην Ελλάδα ρίγανη λέγεται η άγρια μαντζουράνα, ενώ τα παλαιότερα χρόνια ρίγανη ονόμαζαν τη σατουρέια -τη «σάλτσα των φτωχών». Η χρήση της ρίγανης είναι ιδιαίτερα διαδεδομένη στη μαγειρική και αρωματίζει μοναδικά συνταγές με κρέατα, πουλερικά, ζυμαρικά, σούπες και φυσικά την αγαπημένη μας χωριάτικη σαλάτα.

Δεντρολίβανο
Το δεντρολίβανο ταιριάζει με τα περισσότερα κρέατα, κυρίως με μοσχάρι, αρνί και χοιρινό, καθώς επίσης με κυνήγι και πουλερικά. Βέβαια, επειδή η γεύση του είναι ιδιαίτερα έντονη, πρέπει να το χρησιμοποιούμε σε μικρές ποσότητες.

Δεν ξεχνάμε ότι: ο βασιλικός πρέπει να κόβεται όταν είναι μικρός και να τρώγεται ωμός ή σχεδόν ωμός, αφού η γεύση και το άρωμά του χάνονται εύκολα.

Για να διατηρήσουμε τον βασιλικό μας, βάζουμε τα φύλλα του μέσα σε ένα βάζο ρίχνοντας λίγο αλάτι ανάμεσα στα στρώματα και στη συνέχεια, γεμίζουμε το βάζο με λάδι. Τόσο τα φύλλα όσο και το λάδι θα πάρουν ένα μοναδικό άρωμα και θα μεταφέρουν τη γεύση τους σε οποιαδήποτε συνταγή τα χρησιμοποιήσουμε.

Ακόμη, ο βασιλικός μπορεί να διατηρηθεί στην κατάψυξη, αφού πρώτα τον έχουμε λίγο ζεματίσει.

Οσον αφορά στη υγεία μας, ο βασιλικός βελτιώνει την κυκλοφορία του αίματος, βοηθά τους πονοκεφάλους και είναι ιδανικός για προβλήματα μνήμης.

Το αιθέριο έλαιο του άνηθου χρησιμοποιείται τόσο στα φάρμακα όσο και στην αρωματοποιία, τη ζαχαροπλαστική και την αρτοποιία, δηλαδή σε διάφορα ποτά, λικέρ, τουρσιά κ.α.

Μαϊντανός ή πετροσέλινο
Ισως ένα από τα πιο αγαπημένα και εύχρηστα αρωματικά βότανα για τις σαλάτες, τις σούπες και τα ψάρια.

Αν και στην αρχαία Ελλάδα δεν τον προτιμούσαν ιδιαίτερα, εντούτοις στη Ρώμη τον λάτρευαν. Μάλιστα, στις γιορτές φορούσαν στεφάνια από μαϊντανό για να αποφύγουν το μεθύσι!

Στην Ευρώπη ο μαϊντανός χρησιμοποιείται ευρέως στις διάφορες συνταγές και συγκεκριμένα οι Γάλλοι έχουν τη διάσημη «περσιλάντ», ένα ψιλοκομμένο μείγμα μαϊντανού και σκόρδου, που προστίθεται πάνω σε όλες τις παρασκευές κρεάτων και στις τηγανητές πατάτες.

Ακόμη, ο μαϊντανός χρησιμοποιείται για την παρασκευή κύβων, ενώ το περίφημο «ζαμπόν περσίγ» αποτελείται από κομμάτια χοιρομέρι μέσα σε σφιχτό ζελέ, καταπράσινο από τον ψιλοκομμένο μαϊντανό. Εάν θέλουμε να δώσουμε στα ψητά ψάρια μας μία ξεχωριστή γεύση, τότε βάζουμε ένα ματσάκι μαϊντανό σε ένα μπουκάλι με ελαιόλαδο και το ανακινούμε καλά πριν το περιχύσουμε στα ψάρια.

Ακόμη, η φρεσκάδα του μαϊντανού διώχνει με τον καλύτερο τρόπο τη δυσάρεστη μυρωδιά του σκόρδου και του κρεμμυδιού από την αναπνοή μας.

Θυμόμαστε ότι: το δεντρολίβανο είναι καλύτερο φρέσκο παρά ξηρό και μάλιστα το φρέσκο έχει το πλεονέκτημα ότι δε διαλύεται κατά το μαγείρεμα.

Οσον αφορά στην υγεία μας, το δεντρολίβανο αποτελεί ένα ισχυρό αντιοξειδωτικό, προστατεύει και ισχυροποιεί το ανοσοποιητικό σύστημα, βοηθά σε περιπτώσεις αρτηριοσκλήρυνσης και τονώνει τη λειτουργία της καρδιάς.

Μάραθο
Χρησιμοποιείται τόσο ως χόρτο όσο και για τους σπόρους του και εκτός από μάραθο, το συναντάμε και ως αγριομάραθο ή αμαραθιά. Παλιά οι Κινέζοι και οι Ινδοί θεωρούσαν το μάραθο αντίδοτο για τα δαγκώματα των φιδιών και των σκορπιών, ενώ οι Αρχαίοι Έλληνες το θεωρούσαν σύμβολο επιτυχίας.

Το μάραθο χρησιμοποιείται ψιλοκομμένο στις σαλάτες, σε διάφορες σάλτσες και συνδυάζεται με ψάρια και συνταγές με ρύζι.

Λίγα μικρά κλωνάρια είναι απαραίτητα για μπουγιαμπέσα και σαρδέλες, ενώ αν βράσουμε τις φρέσκιες καραβίδες σε νερό με άφθονο μάραθο, θα πάρουν μία εκπληκτική, πολύ λεπτή γεύση. Επίσης, με μάραθο αρωματίζονται οι ελιές, τα τουρσιά και το ξίδι που φτιάχνονται στο σπίτι, ενώ ο μαραθόσπορος μπορεί να προστεθεί στο ψωμί, αλλά και στο γαρνίρισμα των φαγητών.

Στη φαρμακευτική πάλι, χρησιμοποιείται για τον πόνο των ματιών, της κυστίτιδας και των αρθριτικών, ενώ προφυλάσσει από τη γρίπη, το βήχα, το άσθμα, τις στομαχικές διαταραχές και τη ναυτία.

Συμβουλή
Εάν θέλουμε να διατηρήσουμε τον άνηθο σωστά, τον βάζουμε στην κατάψυξη μέσα σε πλαστική σακούλα.

Για να αρωματίσουμε τα φαγητά μας, πρέπει να προσθέσουμε τον άνηθο λίγο πριν τελειώσει το μαγείρεμα, γιατί ο βρασμός τον καταστρέφει.

Υ.Γ.: Ευχαριστούμε τον κ. Κωνσταντίνο Ιωάννου Καταγά για το πολύτιμο φωτογραφικό υλικό από το βιβλίο του «Φυτά των Κυκλάδων».