2008, περιοχήΣ 0 , ΕΜΙ
Τα βίντεο των Radiohead από την αρχή της πορείας τους ως alternative ευαγγελιστές, έως σήμερα, σε ένα DVD.....................
Λίγες ροκ μπάντες έχουν υπάρξει τόσο πρωτοπόρες, δημοφιλείς και επιδραστικές όσο οι Radiohead. Λίγα συγκροτήματα επιχειρούν να επανεφεύρουν διαρκώς τον ήχο τους, δοκιμάζοντας τα όρια του «πειραματικού ροκ» χωρίς να έχουν ιδιαίτερο λόγο να διατυμπανίσουν κάτι τέτοιο, ή φροντίζουν να απορρίπτουν συνεχώς τις συμβάσεις, με αποκορύφωμα τον ασυνήθιστο τρόπο διανομής («πληρώστε αν και όσα επιθυμείτε») που επέλεξαν πέρσι για τον εξαιρετικό τελευταίο δίσκο τους, «Ιn Rainbows».
Στο «Βest of Radiohead», η Capitol συγκέντρωσε όλα τα βίντεό τους σε χρονολογική σειρά σε ένα DVD. Οπως είχε συμβεί και δέκα χρόνια πριν με το «7 Television Commercials». Και ενώ οι κυνικοί θα κατηγορήσουν την εταιρεία πως γράπωσε την ευκαιρία να εκμεταλλευτεί στο έπακρο ένα από τα «φιλέτα» της, οι υπόλοιποι ας σταθούμε στα γεγονότα: το DVD οπτικοποιεί την πορεία ενός από τα πιο σπουδαία συγκροτήματα των καιρών μας. Ακόμη κι αν οι ίδιοι καιροί δίνουν τη δυνατότητα να παρακολουθήσουμε οτιδήποτε στο Youtube, κάτι τέτοιο δεν περνά απαρατήρητο. Από το πρώτο κιόλας βίντεο του γκρουπ, το «Creep» από το «Ρablo Ηoney» συμβαίνουν οι απαραίτητες συστάσεις. Το βίντεο εστιάζει στις δύο κυρίαρχες φιγούρες του γκρουπ, εκείνες που σήκωσαν όλη τη δημιουργική διαδικασία στις πλάτες τους και την απογείωσαν: τον τραγουδιστή Τομ Γιορκ και τον ανδρόγυνο κιθαρίστα Τζόνι Γκρίνγουντ. Αντίστοιχα εξελίσσονται και τα υπόλοιπα βίντεο της εποχής του «Ρablo Ηoney», πασχίζοντας διαρκώς με το πενιχρό μπάτζετ που διέθετε η Capitol σε μια εναλλακτική μπάντα αποτελούμενη από δύσμορφους ξερακιανούς. Με τις δύο εκδόσεις του «Ηigh and Dry»- μία για τις ΗΠΑ και μία για την Ευρώπη- εγκαινιάζεται η εποχή όπου τα βίντεο των Radiohead αποκτούν πλοκή, φωτογραφία και παραγωγή της προκοπής. Από το χαμένο κλειδί σε ένα αμερικανικό diner του «Ηigh and Dry» μέχρι τους φλουό διαδρόμους ενός σουπερμάρκετ («Fake Plastic Τrees»), την ακατανόητη κατάρρευση ενός ανθρώπου στο δρόμο («Just») ή τις slo-mo πτώσεις έξω από ένα σκονισμένο τροχόσπιτο στο «Street Spirit», το βίντεο καταφέρνει να ξεφύγει από την απλή εξυπηρέτηση των εμπορικών στόχων του σινγκλ και αποκτά πνοή από μόνο του.
Ακολουθεί η περίοδος του magnum opus του γκρουπ, «Οk Computer», η οποία εγκαινιάζεται ίσως με το καλύτερο βίντεο των Radiohead: το «Ρaranoid Αndroid» που έπαιζε αλλεπάλληλα στο MTV το 1997, απεικονίζοντας την εξαιρετική animated βόλτα ενός νεαρού αγοριού. Από το εσωστρεφές άλμπουμ τους, «Κid Α», οι Radiohead δεν κυκλοφόρησαν κανένα βίντεο. Υπάρχουν αντίθετα τέσσερα κλιπ από το «Αmnesiac» -ανάμεσά τους το μικρό αριστούργημα του Μισέλ Γκοντρί για το «Κnives Οut».
Με το «Ηail to the Τhief», τελευταίο τους δίσκο στην Capitol, τα βίντεό τους γίνονται πιο εκκεντρικά. Στο «Τhere there» ο Γιορκ στριφογυρνά γύρω από ένα animated δάσος, στο «Go to Sleep» στέκει στο μέσο ενός εξίσου animated πλήθους. Στο «Sit Down. Stand Up» εμφανίζονται μονάχα νυχτερινά αστικά τοπία. Το DVD κλείνει με μια live εκτέλεση του 2+2=5 σε κάποιο φεστιβάλ στο Μπέλφορτ. Οι Radiohead είναι εξαιρετικοί κι εκεί. Ισως να μην χρειάζονται τόσο τα βίντεο, όντως. Η μουσική τους είναι τόσο δυνατή που είναι συχνά πολύ δύσκολο ένα βίντεο να της προσδώσει το οπτικό αντίστοιχο. Υπάρχουν στιγμές όμως που κάτι τέτοιο συμβαίνει θριαμβικά, όπως στο «Ρaranoid Αndroid» ή το «Just». Και γι αυτές, αξίζει κανείς να κατέχει ετούτο το DVD. (Δεν υπάρχουν extras).Ηλίας ΝικολαΪδης
