«Εφυγε» σε ηλικία 78 ετών ο Βάσος Ανδρονίδης, ένας καλλιτέχνης που άφησε ισχυρό το στίγμα του στα θεατρικά και όχι μόνο δρώμενα της Ελλάδας.
Η κηδεία του ? πολιτική- έγινε σε στενό οικογενειακό κύκλο στο Νεκροταφείο Ζωγράφου.

Ο Βάσος Ανδρονίδης γεννήθηκε το 1930 στο Κάιρο. Πρωτοεμφανίστηκε πριν ακόμη τελειώσει τη δραματική σχολή του Θεάτρου Τέχνης στη «Μικρή μας πόλη». Η πρώτη του εμφάνιση ως επαγγελματία ηθοποιού πραγματοποιήθηκε το 1955 με τον θίασο της Βίλμας Κύρου στο «Τρελοκόριτσο».
Εκτοτε έπαιξε σε παραστάσεις που κάλυπταν όλο το φάσμα του ρεπερτορίου από αρχαίο δράμα και Σαίξπηρ έως Καμί, Κοκτό και Πιραντέλο κι από ελληνικό έργο και Φεϊντό έως Μπρεχτ, Τσέχοφ και Αρμπούζοφ.
Στις σχεδόν τέσσερις δεκαετίες που υπηρέτησε το σανίδι ως ηθοποιός συνεργάστηκε με όλους τους θιάσους της εποχής του και με καλλιτέχνες όπως ο Δ. Χορν, ο Δ. Μυράτ, ο Αλ. Αλεξανδράκης, ο Δ. Παπαμιχαήλ, ο Γ. Φέρτης, η Ξ. Καλογεροπούλου, ο Στ. Ληναίος και η Ελ. Φωτίου.

Εξαιρετικά δημιουργική υπήρξε η περίοδος που συνεργάστηκε με το «Θέατρο Τέχνης» (1977-1993), όπου συμμετείχε σε ιστορικές παραγωγές των Επιδαυρίων («Βάκχες», «Οιδίπους τύραννος», «Ειρήνη», «Ιππής», «Πέρσες») αλλά και σε παραστάσεις όπως «Τα τέσσερα πόδια του τραπεζιού», «Δάφνες και πικροδάφνες», Υβόννη», «Κύκνειο άσμα», «Οι αγρότες πεθαίνουν», «Θεϊκά λόγια», «Φυντανάκι», «Οδυσσέα γύρισε σπίτι». Δέκα χρόνια νωρίτερα, πάλι με το «Θέατρο Τέχνης», ερμήνευσε τον Ευριπίδη στους «Βατράχους» και τον Εποπα στην ιστορική παράσταση των «Ορνίθων» (1967).

Στον κινηματογράφο έπαιξε σε περίπου 74 ταινίες («Ο θάνατος θα ξανάρθει», «Η αυγή του θριάμβου», «Πάρε το όπλο σου, Θανάση», «Ελευθέριος Βενιζέλος»), ενώ συμμετείχε σε τηλεοπτικές σειρές («Κεκλεισμένων των θυρών», «Εγνατία οδός», «Απόμαχοι», «Στην λάμψη των άστρων», «Κυρία Ντο Ρε Μι») και σε ραδιοφωνικές (θεατρικά έργα, εκπομπές συνέχειας, μεταγλωττίσεις). Στο Βέλγιο, όπου έδωσε και διαλέξεις για τον Κουν, σκηνοθέτησε πέντε έργα στο εκεί «Ελληνικό Θέατρο Βελγίου». Το τελευταίο (1999) ήταν η κομεντί «Αλίμονο στους νέους» των Σακελλάριου - Γιαννακόπουλου. Πέρα όμως από τη δραστηριότητά του ως ηθοποιού υπηρέτησε το θέατρο από επιτελικές θέσεις κι είχε συνδικαλιστική δράση.