Γλυπτά κοστούμια της Μαρίας Κάλλας στο Γενί Τζαμί

21.08.2008
Γλυπτά κοστούμια όπερας της Μαρίας Κάλλας από τον γλύπτη Νίκο Φλώρο με χρήση ανακυκλώσιμων υλικών εκτίθενται στο Γενί Τζαμί μέχρι και τις 19 Οκτωβρίου.

Γλυπτά κοστούμια όπερας της Μαρίας Κάλλας από τον γλύπτη Νίκο Φλώρο με χρήση ανακυκλώσιμων υλικών εκτίθενται στο Γενί Τζαμί μέχρι και τις 19 Οκτωβρίου.

Τα κοστούμια που φιλοτέχνησε ο Νίκος Φλώρος για την επετειακή εκδήλωση αφιερωμένη στη μνήμη της Μαρίας Κάλλας αποτελούν τεκμήρια της σχέσης ενδύματος και σύγχρονης εικαστικής έκφρασης.

Διότι, αν και αντίγραφα κουστουμιών, σχεδιασμένων από μεγάλους σκηνογράφους, εικαστικούς και μόδιστρους, που φόρεσε η κορυφαία υψίφωνος σε ρόλους που ερμήνευσε, αποτελούν ταυτόχρονα πρωτότυπα και μοναδικά έργα γλυπτικής, που δεν απαρνιούνται το λειτουργικό τους χαρακτήρα ως ρούχα.

Είναι αποτελέσματα επώδυνης και μακροχρόνιας δημιουργικής διαδικασίας που υπογραμμίζουν τη σχέση του καλλιτέχνη με τον χειροτέχνη. Ταυτόχρονα αναδεικνύουν τη διπλή τους ιδιότητα, χρηστική, αφού μπορούν να φορεθούν, και αμιγώς καλλιτεχνική, αφού μπορούν και μόνο να εκτεθούν ως γλυπτά.

Το ένδυμα, εκτός από τρόπος προστασίας και προφύλαξης του ανθρώπινου σώματος, είναι και κομμάτι του πολιτισμού. Ειδικότερα στην Ελλάδα, από τον 70 π.Χ. αιώνα, το ένδυμα αποτυπώνεται αρκετά λεπτομερώς στη ζωγραφική και τη γλυπτική, πλουτίζοντας με πληροφορίες τις γνώσεις μας για τις ενδυματολογικές συνήθειες και άρα για την καθημερινή έκφραση του αστικού πολιτισμού.

Η χρήση υλικών ανακύκλωσης -στη συγκεκριμένη περίπτωση αλουμινένιων κουτιών αναψυκτικών και μπύρας- που μετατρέπει ο ίδιος ο καλλιτέχνης σε μεταλλικό νήμα και η σαφής αναφορά στη οικιακή χειροτεχνία και τη βιομηχανική παραγωγή και κατανάλωση συνδέουν τα έργα με την Ρορ art. Ταυτόχρονα, η λαμπερή τελική εικόνα που προκύπτει από την "μεταμόρφωση" του ευτελούς υλικού σε "βαρύτιμο" και η μεταλλική ακαμψία των ρούχων παραπέμπουν σε γλυπτά σουρεαλιστικά, σχεδόν μεταφυσικά.

Στην τελική εικόνα γλυπτού, πέρα από την πλαστικότητα της φόρμας και την προφανή περίτεχνη επεξεργασία της ύλης, που αποτελούν το αποτύπωμα του καλλιτέχνη, συμβάλει ουσιαστικά και το ίδιο το υλικό. Το τελικό αντί-κείμενο είναι αποτέλεσμα μιας συγκριτικής προσέγγισης της απεικόνισης, ως κοινωνικού, πολιτισμικού και καλλιτεχνικού γεγονότος.

Ο Νίκος Φλώρος με τα γλυπτά-κοστούμια του, επιτυγχάνει δύο σημαντικά πράγματα: αφ' ενός να αποφύγει την πιστή νατουραλιστική απεικόνιση, μετατρέποντας το ρούχο σε "άγαλμα" και αφετέρου να φωτίσει το "φυσικό χώρο" της μεγάλης αοιδού, την σκηνή, καθώς δίνει στο θεατή διττό τρόπο προσέγγισης, όχι μόνο ως κοινού μιας Opera αλλά και ως κοινωνού μιας μεγάλης απουσίας.

Τόπος: Γενί Τζαμί (Διεύθυνση: Αρχαιολογικού Μουσείου 30, τηλ.: 2310 857978
Διάρκεια: 16/09/2008 - 19/10/2008, Ώρα: 20.30, Είσοδος Ελεύθερη