Σε συνέντευξή του στο περιοδικό People ο Θοδωρής Κουτσογιαννόπουλος ρωτήθηκε μεταξύ άλλων εάν σκέφτηκε ποτέ να αποχωρήσει.
«Όχι. Καταρχήν, ενόσω ήμουν στην Ελένη, έκανα και εκπομπή για το σινεμά στον ΑΝΤ1. Απλώς, οι ειδικές εκπομπές δεν ευδοκιμούν στην ιδιωτική τηλεόραση, ούτε καν στη δημόσια, που έχει και την υποχρέωση να τις έχει. Επειδή έχω περάσει και από εξειδικευμένα έντυπα, όπως το περιοδικό Σινεμά, αλλά και από Μέσα με πιο ευρεία γκάμα θεμάτων, όπως η LIFO, όπου συνεχίζω να γράφω με μεγάλη χαρά, μου είναι εξαιρετικά ευχάριστο και προκλητικό να απευθύνομαι σε ένα μεγάλο κοινό με τους όρους του και όχι μέσα από έννοιες σινεφίλ, δηλαδή μιας ομάδας ανθρώπων που είναι πιο μυημένοι. Αφενός γιατί πιστεύω πως το σινεμά δεν θα πάψει ποτέ να είναι –εκτός από μια μορφή τέχνης– και μια λαϊκή πλατφόρμα θεάματος. Αφετέρου, κι εμένα με βοηθάει να έχω επαφή με τον αποδέκτη του σινεμά, που είναι το τηλεοπτικό κοινό εν γένει. Η Ελένη με έχει βοηθήσει με τον τρόπο της να βάλω το μυαλό μου να δουλέψει πάνω σε αυτούς τους όρους: το πώς αυτό που μου αρέσει να γίνει κατανοητό και στους πολλούς.»
Στη συνέχεια μάλιστα, μας μαρτύρησε τη συνταγή της επιτυχίας για την ενότητα του κινηματογράφου που δίνει συνεχώς το «παρών» στην εκπομπή της Μενεγάκη:
«Εννοείται πως της αρέσει και περνάμε καλά μαζί. Βρίσκουμε και κοινό τόπο για να πω τα δικά μου, να πει τα δικά της και πολλές φορές να συναντηθούμε σε θέματα που ούτε έχουμε φανταστεί. Η Ελένη παρακολουθεί πολλές ταινίες και εγώ την ιντριγκάρω με θέματα που η ίδια δεν έχει φανταστεί ότι την ενδιαφέρουν. Ξέρω περίπου τι της αρέσει. Όταν μιλάω στην τηλεόραση, δεν μιλάω μόνο στην Ελένη –αν και θέλει να μιλάω μόνο σε εκείνη (γέλια)– για να της πω τι να δει. Έχω στο μυαλό μου πως, μιλώντας στην Ελένη, μιλάω και στους τηλεθεατές μας. Μου είναι εξαιρετικά δύσκολο, αν με ρωτήσει κάποιος που δεν γνωρίζω καλά, να του πω ποια ταινία να δει. Η Ελένη είναι ο καταλύτης. Ας μην ξεχνάμε πως στην ελληνική τηλεόραση κανείς άλλος δεν μιλά για σινεμά καθημερινά.»
Και φυσικά δε θα μπορούσε να μην απαντήσει την ερώτηση Συμφωνείς πως η Ελένη είναι η μοναδική σταρ, έτσι όπως το ορίζουν οι Αμερικανοί; Είναι δηλαδή πρόσωπο που γύρω της στήνεται μια "βιομηχανία";»
«Σίγουρα είναι η πιο γνωστή Ελληνίδα. Κάθε της κίνηση απασχολεί μια μεγάλη μερίδα κοινού, από όσο αντιλαμβάνομαι. Με αυτούς τους όρους, ναι, είναι. Από την άλλη, υπάρχει κάτι που διαφοροποιεί το φαινόμενο της παλιάς δημοσιότητας από τη νεότερη. Είναι άλλο πράγμα να παρακολουθείς κάποιον στα social media, βλέποντας να περνάει η εικόνα του στο κινητό σου και εσύ να είσαι ξαπλωμένος στον καναπέ, και άλλο αυτό που γινόταν παλιότερα, που οι άνθρωποι έφευγαν από το σπίτι τους και πλήρωναν εισιτήριο για να δουν κάποιον. Επίσης, ακόμη και όσοι δέχονται τον όρο «σταρ» οφείλουν να παραδεχτούν πως το νέο σινεμά βασίζεται πάνω στα κόνσεπτ και όχι στους σταρ. Ελάχιστοι, σε σχέση με παλιότερα, θα θέλουν να δουν τον Brad Pitt ή τον George Clooney στο σινεμά. Το παλιό σταρ σίστεμ, που όντως υπήρχε, έχει τελειώσει. Ο κόσμος δεν κινητοποιείται για να πάει να δει μια ταινία για εκείνους. Αντίθετα, το κάνει όταν πρόκειται για μια πλατφόρμα ταινίας, είτε βασισμένη σε κόμικ είτε franchise (Star Wars) είτε video game (Assassin’s Creed). Ειδικά οι νεαροί. Τα Όσκαρ δεν το έχουν αντιληφθεί αυτό, για αυτό και το κύριο κοινό τους είναι άνθρωποι μεσαίας ηλικίας και πάνω.»
