Τα λόγια είναι πολύ λίγα για να περιγράψουν αυτό που συνέβη πριν από ούτε καν δύο 24ωρα στα Τέμπη. Ακόμη και οι εικόνες που έρχονται ασταμάτητα από το σημείο που έγινε η σφοδρή σύγκρουση των δύο αμαξοστοιχιών τη Δευτέρα το βράδυ και απο΄ τα νοσοκομεία όπου νοσηλεύονται οι τραυματίες και όπου οι συγγενείς των νεκρών και των αγνοουμένων προσέρχονται προκειμένου να αναγνωρίσουν τους δικούς τους ανθρώπους είναι "λίγες" μπροστά στη σκληρή πραγματικότητα.
Τραγωδία στα Τέμπη: "Σκάστε, σήμερα ουρλιάζουν οι μανάδες"
Τη στιγμή που, δυστυχώς, ολοένα και περισσότερες οικογένειες αντιλαμβάνονται ως βεβαιότητα, πλέον, την πιθανότητα να έχουν γίνει οι άνθρωποι τους στάχτη, ιστορίες σαν κι αυτή του 20χρονου φοιτητή της Ακαδημίας Εμπορικού Ναυτικού Μακεδονίας, ο οποίος επέβαινε στο δεύτερο βαγόνι, και κατάφερε να παραμείνει ψύχραιμος και να βοηθήσει να σωθούν ακόμη, τουλάχιστον, 10 συνεπιβάτες του.
Ο ίδιος, τραυματίστηκε ελαφρά καθώς, όπως εξήγησε στην κάμερα χρειάστηκε να πηδήξει από μεγάλο ύψος και εκεί που προσγειώθηκε υπήρχαν σίδερα τα οποία και του προκάλεσαν το τραύμα, ο΄μως ούτε στιγμή δεν τον εμπόδισε αυτό να διατηρήσει την ψυχραιμία του και να βοηθήσει και άλλους που είχαν χάσει τη δική τους.
Από χθες που έγινε γνωστή η ιστορία του μέσα απο ανάρτηση της γιατρού του Νοσοκομείου Λάρισας, Έρης Τζιαστούδη, [κάτω] όλοι μιλούσαν για το θάρρος και τη δύναμη του νεαρού ήρωα.
Σήμερα, όμως, που τον ακούσαμε να μιλά στα κανάλια, περιγράφοντας ξανά και ξανά (όσο του το ζητούσαν) την εμπειρία του έγινε σαφές πως ο Ανδρέας, εκτός από το θάρρος έχει κι άλλες αρετές που αξίζουν τον θαυμασμό μας. Ήρεμος, συνεσταλμένος και διακριτικός σε ό,τι έλεγε, ο νεαρός μιλούσε σε πρώτο πληθυντικό πρόσωπο, υπογραμμίζοντας με τον τρόπο του πως δεν ήταν μόνος σε αυτή την προσπάθεια. Ούτε μία στιγμή δεν θέλησε να πάρει περισσότερα εύσημα από τα όσα του αναλογούν - ίσως ούτε κι αυτά - κάνοντας τα συγχαρητήρια προς τους γονείς που τον μεγάλωσαν που έδωσε δημόσια η κυρία Τζιαστούδη να έχουν μεγαλύτερη σημασία.
{https://www.youtube.com/watch?v=K55CkbdUKpA}
Στο ίδιο μήκος κύματος και η ανάρτηση του κυρίου Ιωάννη Παπαπανάγου, ο οποίος ως καθηγητής τους Ανδρέα στο Παναπιστήμιο, αφενός καμαρώνει, αφετέρου ευχαριστεί και υποκλίνεται ως μαθητής του πια!
