Κάθε χρόνο μου φέρνει τους κουραμπιέδες έτοιμους, λαχταριστούς η μαμά μου. Κάθε χρόνο, εδώ και χρόνια, επιστρατεύει τη συνταγή που της κληροδότησε η δική της μαμά, προσθέτει την εμπειρία που έχει αποκομίσει η ίδια και εμείς οι υπόλοιποι... απολαμβάνουμε!

Έχω ζητήσει τη συνταγή αυτή ουκ ολίγες φορές, όμως ουδέποτε αξιώθηκα να την υλοποιήσω. "Φέτος θα είναι η χρονιά μου", είπα στον εαυτό μου. Με έπιασαν οι προκοπές. Θα φτιάξω ΚΑΙ βασιλόπιτα!!! Έχω ήδη παραλάβει "ειδική συνταγή"... Μιλάμε για "οργανωμένο έγκλημα"... Επειδή όμως το ότι το είπα στον εαυτό μου δεν αρκεί -με ξέρω καλά- σκέφτηκα να μοιραστώ αυτή μου τη δέσμευση έτσι ώστε να έχω εκτεθεί και να μην μπορώ να κάνω πίσω!

Έτσι για την ιστορία, να φανερώσω κάτι που μάλλον από όσα έχουν προηγηθεί δεν είναι δύσκολο να φανταστεί κανείς: Εννοείται πως πριν από λίγο ζήτησα ακόμη μία φορά τη συνταγή από τη μητέρα μου. Και εκείνη, φυσικά, μου την έδωσε. Ακόμη μία φορά!!!

Ιδού λοιπόν. Η συνταγή της γιαγιάς Νίτσας για τους πιο νόστιμους κουραμπιέδες που έχω δοκιμάσει στη ζωή μου. Θεσσαλή η γιαγιά... Επίσης για την ιστορία -της γεύσης!

Διάβασε επίσης: Φέτος φτιάξε καινούργιες παραδόσεις για εσένα και τους αγαπημένους σου

Υλικά για μία δόση (πόσα κομμάτια θα βγουν εξαρτάται από το μέγεθος στο οποίο θα θελήσεις να πλάσεις τους κουραμπιέδες. Προτείνω μία δοκιμαστική για... τσεκάρισμα και στην επόμενη κάνουμε τα "κουμάντα" μας)

• 3 φλιτζάνια φρέσκο βούτυρο
• 1 φλιτζάνια ζάχαρη
• 5 φλιτζάνια αλεύρι
• 1 φακελάκι baking powder
• χοντροκοπανισμένα ασπρισμένα μύγδαλα (έτσι έγραφε η γιαγιά. "Τα βάζεις σε ζεστό νερό για να ξεφλουδίζονται πιο εύκολα", λέει η μαμά. "Υπάρχουν έτοιμα, λευκά" λέω εγώ! Διαλέγεις και παίρνεις! όσο για την ποσότητα; Κι εδώ σου έχω ένα "κατά το δοκούν" - "Ό,τι τραβάει η όρεξή σου", έλεγε η γιαγιά)
• ζάχαρη άχνη
• ανθόνερο

Εκτέλεση
Χτυπάμε πρώτα το βούτυρο στο μίξερ να "αφρατέψει" και μετά το ζυμώνουμε καλά στο χέρι μαζί με τη ζάχαρη, τα μύγδαλα και το αλεύρι. Προσοχή, όμως για το αλεύρι. Γράφω 5 φλιτζάνια αλλά η γιαγιά υπογράμμιζε "όσο πάρει". Τι σημαίνει αυτό; "Πρέπει η ζύμη να μην είναι ούτε σκληρή πολύ ούτε μαλακή". Θα το ρισκάρω!
Όταν, λοιπόν η ζύμη είναι έτοιμη, πλάθουμε τους κουραμπιέδες στο μέγεθος που θέλουμε και τους τοποθετούμε πάνω σε λαδόκολλα που έχουμε τοποθετήσει επάνω στο ταψί.
Ψήνουμε σε προθερμασμένο φούρνο σε μέτρια φωτιά (περίπου 150°C-170°C, όπως μαθαίνω) για περίπου 15 λεπτά!
Βγάζουμε το ταψί από τον φούρνο και ραντίζουμε τους κουραμπιέδες με ανθόνερο. Τους αφήνουμε να κρυώσουν και τους πασπαλίζουμε με ζάχαρη άχνη κατά το δοκούν -και πάλι!
Μεταφέρουμε στον δίσκο σερβιρίσματος και προσθέτουμε λίγη άχνη ακόμη για ομορφιά!

Καλή επιτυχία! Και σε εσάς και σε εμένα!!!

Ζωή Κίττα