Σύμφωνα με τον μεγάλο ιστοριογράφο του χορού Kurt Sacks "ο χορός είναι η μητέρα τέχνη που ζει μέσα στο χώρο και το χρόνο". Είναι η πιο όμορφη τέχνη μέσω της οποίας μπορούμε να εκφράσουμε τον πνευματικό, ψυχικό και κυρίως το σωματικό μας κόσμο. Μια χορεύτρια ή ένας χορευτής, χρησιμοποιώντας το σώμα του, δείχνει στο θεατή τη δεξιοτεχνία του (με το να κάνει δύσκολες κινήσεις) και την ευαισθησία της ψυχής του, καθώς οι κινήσεις του είναι εναρμονισμένες με το ρυθμό.
Ο χορός δεν είναι μόνο κλασικό ή σύγχρονο ή τζαζ ή φολκλόρ, αλλά ένα σύνολο όλων αυτών.
Αρχικά, ο πρωτόγονος άνθρωπος χόρεψε για να ικετέψει τους θεούς, έπειτα ο αρχαίος Έλληνας χόρεψε για να βελτιώσει την πνευματική και φυσική του ανάπτυξη.
Στο αρχαίο δράμα, ο χορός έγινε αναπόσπαστο κομμάτι της μουσικής και της ποίησης.
Στα μεσαιωνικά χρόνια, ήταν μια ευχάριστη ανάσα στις παρεμβολές των έργων, τα λεγόμενα ιντερμέδια.
Στην Αναγέννηση, κυριαρχεί στις αυλές των Παλατιών.
Το 18ο αιώνα, γνωρίζει τη μεγαλοπρέπεια που του αρμόζει με τις γοητευτικές μπαλαρίνες.
Ακολουθεί μια άνθηση, κυρίως της τέχνης του Μπαλέτου, και φτάνουμε στο σήμερα, που δυστυχώς η θέση του χορού έχει "καταληφθεί" από την τεχνολογία και την υλική ευχαρίστησή μας.
Παρασυρθείτε, λοιπόν, από τη δίνη του χορού και γνωρίστε τη μαγεία του!