«Στείλε μαζί μου μήνυμα αγάπης»

21.12.2006
«Η ζωή μου αποκτά νόημα μόνο μέσα από τις οικογενειακές στιγμές ευτυχίας και την προσφορά αγάπης σε όσους έχουν ανάγκη. Καλώ τους αναγνώστες σας να δώσουν καθένας μια σταγόνα χαράς σ΄αυτά τα παιδιά της Κιβωτού του Κόσμου και στον πατέρα Αντώνιο και τους εθελοντές».

Από τη Ρενέ Σαραντινού, Φωτό: Μενέλαος Μυριλλας,
Make up-Hair styling: Στέφανος Βασιλάκης

Μ αυτά τα λόγια η Καίτη Γαρμπή μάς υποδέχτηκε στη στέγη αγάπης στον Κολωνό, όπου, ευαισθητοποιημένη όπως είναι για τις παιδικές ψυχές, θέλησε να προσθέσει κι αυτή ένα λιθαράκι στο θεάρεστο έργο του πατέρα Αντωνίου. Με συγκίνηση μας ξεναγεί στο χώρο καθώς τα παιδάκια κρέμονται κυριολεκτικά από πάνω της.

Αν και ο χρόνος σου είναι περιορισμένος, παρ όλα αυτά τρέχεις παντού και πάντα όταν πρόκειται για φιλανθρωπικό σκοπό.

«Θα ήθελα να κάνω περισσότερα και όχι μόνο αυτές τις άγιες ημέρες».

Συγκινείσαι, κλαις... Το κάνεις μέσα από την καρδιά σου;

«Και βέβαια και μάλιστα φρονώ ότι ο καθένας πρέπει να δίνει τον οβολό του χωρίς να το διατυμπανίζει.

Μου έχει τύχει να αρνηθώ να συμμετάσχω σε φιλανθρωπική εκδήλωση παρέα με άλλους καλλιτέχνες, γιατί δεν ήθελα να το κάνω τόσο φανερά. Δεν υπάρχει λόγος να μας ακολουθεί μια κάμερα σ' αυτό που κάνουμε. Εκτός αν υπάρχει λόγος, όπως τώρα. Αλλιώς δεν είναι φιλανθρωπία. Μέσα από το ΛΟΙΠΟΝ θέλουμε να προσελκύσουμε κόσμο να δώσει χρήματα για την Κιβωτό. Μακάρι να μπορέσουμε να συγκεντρώσουμε όσα περισσότερα χρήματα γίνεται για να κάνουμε ό,τι καλύτερο μπορούμε».

Αν με μια μαγική δύναμη είχες απέναντί σου τον εαυτό σου, σαν καθρέφτη, και τον ρωτούσες γιατί τα κάνεις όλα αυτά;

«Πιστεύω ότι ο λόγος για τον οποίο ήρθαμε στη ζωή είναι για να κάνουμε καλό. Τίποτα δεν ευχαριστεί την ψυχή των ανθρώπων πέρα από την προσφορά. Γι αυτό το κάνω αλλά και γιατί πιστεύω πάρα πολύ στο Θεό. Η προσφορά δεν ανακουφίζει μόνο την ψυχή μου, αλλά με κάνει να νιώθω και ότι μειώνονται τα χρεωστικά μου προς τα πάνω. Άρα υπάρχει και ο φόβος Θεού εκτός από τον εγωισμό».

Επομένως η κερδισμένη είσαι εσύ;

«Ναι. Αυτό είναι και το πιο σημαντικό της φιλανθρωπίας. Η παρουσία μου εδώ δεν μπορεί να δώσει παρά λίγη χαρά. Τη μεγαλύτερη χαρά την παίρνω εγώ, γιατί πάντα κερδίζει αυτός που δίνει. Αυτό είναι νόμος».

Τι θα ήθελες να αλλάξει στον κόσμο όπου ζούμε;

«Από τότε που κατάλαβα τον εαυτό μου ονειρεύομαι να αλλάξει ο κόσμος προς το καλύτερο, χωρίς πείνα, δυστυχία και σκλαβιά.

Θα ήθελα όλοι να είμαστε πιο κοντά ο ένας στον άλλο. Να μην είναι κάποιοι πολύ πλούσιοι και άλλοι πολύ φτωχοί. Πολλή δυστυχίαόπου και να κοιτάξεις».

Από την άλλη, τι θα ήθελες να μην αλλάξει;

«Αν εξαλειφθεί ο πόνοςκαι η δυστυχία, όλα τα άλλαείναι εντάξει».

Γιατί πιστεύεις ότι έχει αυξηθεί η παιδική εγκληματικότητα στις μέρες μας;

«Φταίει η έλλειψη αγάπης, η εγκατάλειψη, η ανασφάλεια που νιώθουν αυτά τα παιδιά ακόμη και μέσα στην οικογένειά τους, η πείνα, η φτώχεια».

Ποια είναι τα όνειρά σου για το γιο σου τον Δημήτρη και τι φοβάσαι γι αυτόν;

«Εύχομαι να είναι υγιής στην ψυχή και το μυαλό, να κλαίει μόνο από χαρά, να μην αρρωστήσει ποτέ. Να τον προστατεύει πάντα ο Θεός, να έχει πίστη και να κάνει το καλό. Αυτό που θέλει στη ζωή του να το κάνει καλά. Είτε γίνει γιατρός είτε δικηγόρος, όπως λέει η ψωνάραη μάνα του, είτε γίνει αυτό που λέειο πατέρας του, δηλαδή τραγουδιστής, ποδοσφαιριστής.

Με φοβίζουν οι άνθρωποι που θα τον πλησιάσουν σ' αυτή την κοινωνία που ζούμε για το τι θα προσπαθήσουν να του περάσουν. Πρέπει να έχει ασπίδα την οικογένειά του και, αν μεγαλώνει με αγάπη, θα είναι ασφαλής. Δεν θα τον ήθελα μίζερο, καχύποπτο, κομπλεξικό, επιφυλακτικό, επειδή η κοινωνία μας είναι έτσι».

Ποια συμβουλή τού επαναλαμβάνεις;

«Να είσαι καλό παιδάκι και να πιστεύεις στο Θεό».

Έχεις ιδιαίτερη ευαισθησία στα παιδιά. Θα υιοθετούσες ένα;

«Δεν θα υιοθετούσα. Θα έκανα αναδοχή. Να το ξεχωρίσουμε.

Για να το κάνουμε, θα πρέπει να θέλει και ο Δημήτρης. Έχει λόγο πια στην οικογένεια. Να βρεθεί με αδελφάκι; Γιατί; Με τον Διονύση είμαστε ανάδοχη οικογένεια ενός αγοριού. Θα θέλαμε να το ξανακάνουμε. Κοίτα πόσα παιδάκια υπάρχουν εδώ. Δεν είναι ανάγκη να τρέχουμε στην Αφρική.

Η γραφειοκρατία βέβαια χτυπάει παντού. Το παλεύουμεκαι θα τα καταφέρουμε».

Αν σου δινόταν η δυνατότητα, θα ήθελες να εκπροσωπούσες τη χώρα μας ως πρέσβειρα καλής Θέλησης με σκοπό την οικογένεια και τα παιδιά;

«Είμαι μεγάλη θαυμάστρια της Αντζελίνα Τζολί. Για την ομορφιά της και πάνω απ όλα γι αυτό που έχει κάνει. Τα παιδιά που έχει υιοθετήσει, το ότι είναι πρέσβειρα Καλής Θέλησης. Τη ζηλεύω. Θα ήθελα πάρα πολύ να το έκανα κι εγώ».

Τι άνθρωπος είσαι;

«Έχω πολλά ελαττώματα. Θα μπορούσα να είμαι πολύ καλύτερη. Πολλά μας κάνουν κακούς, κομπλεξικούς κάθε μέρα κι εγώ τα έχω όλα αυτά. Θέλει εκπαίδευση».

Σε τι είσαι καλύτερη; Ως μητέρα, σύζυγος ή καλλιτέχνιδα;

«Σε όλα αυτά που είπες προσπαθώ. Κάθε μέρα. Είναι πολύ δύσκολο να είσαι σε όλα αυτά η καλύτερη».

Ποιο θεωρείς ως το μεγαλύτερό σου επίτευγμα;

«Το παιδί μου. Το ότι έγινα μάνα».

Τι σε κάνει αισιόδοξη;

«Η ελπίδα ότι όλα θα πάνε προς το καλύτερο. Το ότι είμαστε όλοι καλά και ότι μπορούμε μέσα από μικρά πράγματα να νιώθουμε ευτυχισμένοι».

Τι ευχή κάνεις για τον κόσμο;

«Είναι σημαντικό να υπάρχει υγεία και αγάπη. Δεν υπάρχει τίποτα χωρίς αυτά. Ψυχική και σωματική υγεία. Τα περισσότερα προβλήματα στη ζωή μας σήμερα είναι ψυχοσωματικά...».

Τι εύχεσαι σ' εσένα;

«Να είμαι δυνατή για να στηρίζω αυτούς που αγαπώ. Η καριέρα έρχεται σε δεύτερη μοίρα».

Τι θα σου φέρει ο Αϊ-Βασίλης φέτος;

«Κάτι ρούχα και κάτι παπούτσια θέλω. Του έχω γράψει γράμμα. Κι εγώ και το παιδί και ο Διονύσης. Στολίσαμε το σπίτι και είναι όλα έτοιμα. Mένει μόνο να μπουν τα δώρα κάτω από το δέντρο. Άρα, έχουμε τρέξιμο μέχρι να τα βρούμε και να τα πάρουμε».

Με τι θα ήθελες να κλείσουμε αυτή την κουβέντα...

«Θέλω όλος ο κόσμος να ευαισθητοποιείται όχι μόνο αυτές τις μέρες, αλλά και τις υπόλοιπες 364 που έχει ο χρόνος και να προσφέρει αγάπη, με όποιον τρόπο μπορεί.

Είτε υλικά είτε ηθικά. Προσφορά είναι το ζητούμενο».