Στο Bewell podcast της Χριστίνας Μπόμπα μίλησε ο Γιώργος Μαυρίδης και αποκάλυψε τις τραγικές πτυχές της παιδικής του ηλικίας όπου δεχόταν κακοποίηση από τον εθισμένο πατέρα του.
Σε πολύ ιδιαίτερο επεισόδιο, ο Γιώργος Μαυρίδης για πρώτη φορά ανοίγει δημόσια την καρδιά του και μοιράζεται τη δική του προσωπική ιστορία παιδικού τραύματος - μια ιστορία που σημάδεψε την πορεία του και διαμόρφωσε τον άνθρωπο που είναι σήμερα.
Δίπλα του, ο ψυχολόγος και ψυχοθεραπευτής Μάνος Χατζημαλωνάς αναλύει το παιδικό τραύμα, εξηγώντας πώς το φορτίο της παιδικής ηλικίας μπορεί να μετατραπεί σε δύναμη και ελευθερία στην ενήλικη ζωή.
«Επειδή ο πατέρας μου ήταν εκείνος που δημιούργησε τα προβλήματα στην οικογένεια και κατά κύριο λόγο σε εμένα, δεν ήθελα ποτέ κάποιος να πει ότι ήταν "κακός άνθρωπος". Πρώτον, γιατί δεν βρίσκεται πια στη ζωή και δεύτερον, γιατί γνωρίζω ότι ήταν άρρωστος. Οι άνθρωποι που είναι χρόνια χρήστες ναρκωτικών ουσιών δεν έχουν διαύγεια και καθαρή σκέψη. Η αρρώστια τους μεταδίδεται στους δίπλα, ανάλογα με την πνευματική τους κατάσταση. Το πρόβλημα των ναρκομανών είναι στους γύρω τους. Αυτοί τραβάνε το περισσότερο ζόρι. Εγώ ήμουν στους γύρω. Δεν είσαι ο εαυτός σου. Το ξέρω πάρα πολύ καλά το θέμα γιατί το είχα μέσα στο σπίτι μου. Το έζησα μεγαλώνοντας με τους φίλους μου προσπαθώντας να τους εξηγήσω ποιο είναι το "τέλος", γιατί εγώ το είχα δει. Δεν είσαι ο εαυτός σου. Δεν μιλάς εσύ. Γι' αυτό δεν θέλω με τίποτα να πει κανείς ότι ήταν "πολύ κακός". Αυτό που θέλω να κρατήσετε είναι ότι είμαι εδώ να το συζητήσω γιατί είμαι πάρα πολύ καλά και το εννοώ. Η άμυνά μου είναι το χιούμορ. Δεν έχω μίσος, κακία, δικαιολογώ τους πάντες και τα πάντα. Θεωρώ και πιστεύω ότι είμαι σε ένα επίπεδο που τα κατάφερα. Τα κατάφερα να μην γίνω κάτι που ήταν προδιαγεγραμμένο να γίνω».
Μιλώντας μάλιστα για τη μητέρα του ανέφερε ότι «Ήθελε να χωρίσει αλλά υπήρχε πολύς φόβος. Υπήρχαν φορές που είχε έρθει η Αστυνομία αλλά η απάντηση ήταν "είναι ο άντρας σας". Πήγε για πάρα πολλά χρόνια αυτό. Πολλές φορές ξύπνησα με σπασμένα πολύφωτα και αίματα. Τον περιμέναμε, δεν ήρθε και όταν γύρισε έσπασε όλο το σπίτι. Μια στιγμή κάπου στα 10 ο πατέρας μου είχε ένα εξοχικό στην Καλλικράτεια, πήγαμε εκεί και άρχισε το αλκοόλ. Ήταν η διαφυγή του. Όταν έπινε, γινόταν πολύ επιθετικός, συν την εμμονικότητα που είχε. Είχε μια εμμονή με τον αδελφό της μητέρας μου. Η μητέρα μου προσπαθούσε να τον ηρεμεί για να μας αφήνει να φύγει γιατί όταν του πήγαινε κόντρα είχε πολλή βία».
Περιέγραψε μάλιστα πώς ουσιαστικά η μητέρα του με εκείνον και την αδελφή του «δραπέτευσαν» από εκείνο το σπίτι, επέστρεψαν στη Θεσσαλονίκη, βρήκε δικηγόρο και «ξεκινάει ένας πραγματικός εφιάλτης για 8 χρόνια, η απόλυτη τρομοκρατία, σπασμένες πόρτες 2 το βράδυ. Οι άνθρωποι αυτοί δεν μπορούν να δεχτούν ότι θα τους πεις φύγε. Δεχτήκαμε οικογενειακά μία τεράστια τρομοκρατία, βία, υποχρεωτικά έπρεπε να έχω σχέση μαζί του. Γίναν πάρα πολύ άσχημα πράγματα αλλά έχω κρατήσει ότι η μητέρα μου δεν μίλησε ποτέ άσχημα για τον πατέρα μου, ούτε κακιά κουβέντα. Ήταν το μεγαλύτερο καλό που μου έχει κάνει. Μου έδωσε να καταλάβω ότι τα ναρκωτικά είναι πολύ κακό, ότι ο πατέρας μου ήταν ο καλύτερος άνθρωπος γι' αυτό τον παντρεύτηκε. "Δες το" μου είπε. Ήταν άλλες εποχές τότε και οι χρήστες ζούσαν αλλιώς. Ταλαιπωρημένοι άνθρωποι έβγαζαν ταλαιπωρημένα παιδιά. Είδα το τέλος του και ήρθε καθαρά γιατί έκανε χρήση ναρκωτικών. Όλοι έλεγαν πόσο καλός άνθρωπος ήταν κι εγώ τον μισούσα».
«Στα 15 μου είχα γίνει ένα αγρίμι με τεράστιο θυμό και αγριότητα, μου έβγαινε να μαλώνω συνέχεια, να παίζω ξύλο. Ήμουν ασταμάτητος, ένα παιδί με πάρα πολλά προβλήματα. Όπου μπορούσα να το κάνω το έκανα. Η μάνα μου προσπαθούσε να με συνεφέρει. Είχε τον τρελό τόσα χρόνια και μετά είχε εμένα. Ο πατέρας μου ήταν ο μεγαλύτερος φόβος μου. Στα 18 μου όταν χτύπησε το τηλέφωνο του είπα "αν έχεις κότσια έλα να δούμε ποιος είναι μάγκας" και σταμάτησε τις απειλές. Δεν ξαναήρθε ποτέ, δεν μας τρομοκράτησε ποτέ ξανά. Η μητέρα μου δεν πίστευε ότι το σταμάτησα εγώ. Μετά μου πήρε πάρα πολλά χρόνια να αλλάξω τη ζωή μου» ανέφερε.
«Ήταν μια περίεργη εποχή για τη χώρα. Ο πατέρας μου, που ήταν δηλωμένος κομμουνιστής, φυλακίστηκε κατά τη διάρκεια της Χούντας. Το 1970 μπήκε πρώτη φορά στη φυλακή. Όταν βγήκε, ήταν άλλος άνθρωπος. Η μητέρα μου είχε παντρευτεί έναν άνθρωπο και απέκτησε δίπλα της κάποιον εντελώς διαφορετικό. Τότε δεν χώριζες εύκολα. Ήταν ήδη έγκυος στην αδελφή μου και στήριξε την κατάσταση. Όμως όταν βγήκε από τη φυλακή, ήταν πιο άγριος και επιθετικός. Η μητέρα μου, άσχετη με όλα αυτά, προσπαθούσε να καταλάβει τι πρέπει να κάνει», εξήγησε ξεκινώντας την ιστορία του πατέρα του.
«Η μητέρα μου βρισκόταν σε ακραία ψυχική κατάσταση. Έμεινε έγκυος σε μένα και στην αρχή δεν ήθελε να με κρατήσει. Τελικά αποφάσισε να το κάνει. Ο πατέρας μου ξαναμπήκε φυλακή και τα προβλήματα δεν σταμάτησαν ποτέ. Όλα αυτά τα απορροφούσε η μητέρα μου, μέχρι που τα πράγματα έγιναν τόσο βαριά που άρχισαν να επηρεάζουν και τα παιδιά», ανέφερε.
Η απόπειρα αυτοκτονίας του πατέρα του
Ο παρουσιαστής περιέγραψε τη σοκαριστική στιγμή που ο πατέρας του προσπάθησε να αυτοκτονήσει παρουσία του. «Θυμάμαι να είμαι κλειδωμένος με την αδερφή μου σε ένα δωμάτιο, ενώ ο πατέρας μου επιχειρούσε να αυτοκτονήσει με χάπια. Απ' έξω υπήρχαν αστυνομία και πυροσβεστική, κι εκείνος απειλούσε ότι θα με σκοτώσει. Θυμάμαι να παίζω με τα κουτάκια από τα χάπια. Ήμουν μεταξύ 5 και 10 ετών. Πηγαίναμε επισκεπτήριο στις φυλακές και η γιαγιά μου μου έλεγε ότι ο μπαμπάς μου δουλεύει σε ξενοδοχείο, δεν μου έλεγαν την αλήθεια. Όταν βγήκε για τελευταία φορά από τη φυλακή, είχε κάνει αποτοξίνωση, κάτι που του στοίχισε σε εγκεφαλικό και νοητικό επίπεδο. Ήταν πραγματικά άρρωστος», δήλωσε.
Οι εμπειρίες του όπως είπε, τον έκαναν να πιστεύει ότι όλοι οι μπαμπάδες ήταν ίδιοι. «Μεγαλώνοντας, νόμιζα ότι όλοι οι πατεράδες ήταν έτσι, απόντες και τρομακτικοί. Όταν ήταν παρών, υπήρχαν απειλές, ξύλο, φωνές και καταστροφή αντικειμένων. Νόμιζα ότι ο "μπαμπούλας" ήταν ο μπαμπάς μου».
«Όταν αποφυλακίστηκε για τελευταία φορά, η αρρώστια του επικεντρώθηκε πάνω μου. Είχε μια υστερική εμμονή ότι θα γίνω γκέι. Έλεγε ότι φταίνε όλοι οι γκέι, ότι μιλούσα σαν "γυναικούλα" και μου ζητούσε να αλλάξω τη φωνή μου. Για δύο-τρία χρόνια με ξενυχτούσε λέγοντάς μου ότι θα γίνω γκέι, με καλούσε να βγω στο μπαλκόνι με φουστάνια και με σταματούσε την τελευταία στιγμή. Άλλαζα τη φωνή μου, κι όταν μιλούσα κανονικά, μου έλεγε "τι σου έχω πει;"», περιέγραψε.
