Την Μαίρη Συνατσάκη είχε καλεσμένη η Μαρία Σολωμού στην τηλεοπτική πια εκδοχή του "Μαρία τη νύχτα" και οι δύο γυναίκες, που είναι και φίλες στην πραγματικότητα είχαν να πουν πολλά. Με την κουβέντα να αρχίζει με το φορτωμένο πρόγραμμα της Mariboo μετά τη γέννηση της κόρης της που ξεκινάει καθημερινά στις 5 το πρωί!

«Ξυπνάω 5 και 15 και αυτό είναι το καλό σενάριο. Γιατί μπορεί να ξυπνήσω και κατά τις 4:30. Έτσι όταν κοιμίζω την Ολίβια, ενώ θέλω, δεν αντέχω και πέφτω για ύπνο... Ξενέρωτη είμαι. Γεννήθηκα 84 ετών το 1984. Πάντα έτσι ήμουν. Τα πιο πάρτι χρόνια μου ήταν στα 18-19, τότε που είχαμε να αρχίσει να μένουμε μόνες μας, όταν χώρισαν οι γονείς μου στην Γ’ Λυκείου. Ήταν τα πιο έξαλλά μου χρόνια. Μέθυσα μια φορά με τρεις βότκες ανανά στον Σταυρό του Νότου. Δεν μου άρεσε όμως αυτό το συναίσθημα, εγώ ήθελα να κάθομαι στο σπίτι με φίλους, να παραγγείλουμε να φάμε, να κάνουμε και κανά χαζό μεταξύ μας κτλ. Η διασκέδαση δεν ήταν ο θόρυβος και το πολύ το χάι χούι, αλλά το πιο ήσυχο»

-Κάνεις δουλειές όμως το πρωί...

«Πάντα. Θα μοντάρω, θα κάνω πολλά... Ξυπνάει κι η Ολίβια πολύ πρωί, γύρω στις 6:30 και δεν προλαβαίνω, ούτε μπάνιο που λέει ο λόγος...»

-Πες μου μια μέρα σου...

«Ξυπνάω, κάνω μοντάζ, βάζω το πρώτο πλυντήριο και μετά ξυπνάει η Ολίβια και μέχρι να την πάω στο σχολείο είναι η δική της ώρα... Την πήγαμε σχολείο γιατί είδαμε πόσο έχει ανάγκη να είναι κοινωνική. δεν ξέρω από που πήρε αυτό το παιδί. Από εμένα δεν πήρε, από τον Ίαν δεν πήρε... Η ίδια το χρειάζεται κι εμείς δεν έχουμε στον κύκλο μας μικρά παιδιά. Αφού την πρώτη μέρα που την πήγα και περίμενα -όπως πρέπει τις πρώτες μέρες, με άφησε κι έφυγε κανένα θέμα... Μετά αναλόγως τι έχει η μέρα»

-Θήλασες για μεγάλο διάστημα...

«Θήλασα 18 μήνες, ξεκίνησα πολύ αργά τον αποθηλασμό όταν έκλεισε και τον πρώτο χρόνο. Εγώ στην αρχή πιέστηκα κοινωνικά. Είχαν αρχίσει, εκεί στον χρόνο, τα σχόλια από ένα ευρύτερο περιβάλλον, "καλά μέχρι πότε θα θηλάζεις; Το παιδί θα πάει πανεπιστήμιο”. Δεν μου το έλεγαν στα social media, ήταν στο ευρύτερο περιβάλλον. Δεν μιλάω για τους κοντινούς μου ανθρώπους που με ξέρουν. Εγώ ήμουν πολύ αυστηρή σ’ αυτό, έλεγα σε άντρες και γυναίκες: Αυτό αφορά εμένα, εσείς θηλάστε όσο θέλετε.

Όταν φτάσαμε τους 17 μήνες, άρχισα να νιώθω κι εγώ ότι είμαι πολύ πιο έτοιμη, είχα ξεκινήσει και εγώ σταθερά μέσα μου ότι τώρα πρέπει να ολοκληρώσω το ταξίδι αυτό σιγά-σιγά. Το ένιωθα λίγες μέρες πριν τον τελευταίο θηλασμό και σκεφτόμουν να βγάλω φωτογραφία για ανάμνηση. Ένιωθα ότι αυτό το κομμάτι το αποχαιρετάμε».

-Στη σχέση σας με τον Ίαν άλλαξαν πράγματα

« Μετά τη γέννηση της Ολίβιας έχουμε ξανασυστηθεί με τον Ίαν. Με τον Ίαν γνωριστήκαμε σε μια φάση μου που είχα λύσει πολλά θέματά μου σε σχέση με το πόση ανάγκη μπορώ να έχω έναν άλλο άνθρωπο δίπλα μου. Αυτή τη συνεξάρτηση που θα μπορούσα να κάνω με τον σύντροφό μου σε προηγούμενες σχέσεις. Ήμουν πολύ ανεξάρτητη, πολύ χαρούμενη με το τι συνέβαινε στη ζωή μου, δεν χρειαζόμουν κάποιον να μου καλύψει κάποιο κενό, αντιθέτως ήθελα με κάποιον να περνάμε καλά μαζί!.

Αυτό που μου συνέβη με την εγκυμοσύνη, ήταν ότι επειδή κλείστηκα πολύ στο σπίτι και χάθηκαν πολλές δικές μου ανεξάρτητες στιγμές, μου προκλήθηκε μια τρομερή ανάγκη για τον Ίαν που ήταν πολύ δαιατρακτική για εμένα. Δεν μου ήταν αόρατος, μου ήταν πάρα πολύ αναγκαίος! Ήταν πολύ παράξενο και μπερδευτικό. Δεν κράτησε πολύ. Δεν μπορώ να νιώθω έτσι. Αλλά γίναμε συγκάτοικοι για ένα διάστημα που όλα περιστρέφονταν γύρω από το παιδί και λιγότερο γκομενικά. Θέλει δουλίτσα. Ακόμα την κάνουμε»