Ο Δημήτρης Μυταράς (αριστερά στην εικόνα) ένας από τους κορυφαίους σύγχρονους Έλληνες ζωγράφους, έφυγε από τη ζωή σε ηλικία 83 ετών υποκύπτοντας στα πολλά και σοβαρά προβλήματα υγείας που αντιμετώπιζε τα τελευταία χρόνια. Από το 2008 έδινε μάχη με την νευροπάθεια, η οποία τελικά κατάφερε να του στερήσει το 2016 την όραση.
Ο Δημήτρης Μυταράς γεννήθηκε στη Χαλκίδα τον Ιούνιο του 1934. Σπούδασε ζωγραφική στη Ανωτάτη Σχολή Καλών Τεχνών (1953-1958), έχοντας καθηγητές τον Γιάννη Μόραλη και τον Σπύρο Παπαλουκά. Συνέχισε σπουδές στη σκηνογραφία στην «École Supérieure des Arts Décoratifs», καθώς και εσωτερική διακόσμηση στη «Métiers d'Art» στο Παρίσι (1960-1964) με υποτροφία του Ι.Κ.Υ.
Το 1975 εκλέχθηκε καθηγητής της ΑΣΚΤ. Έργα του έχουν εκτεθεί στην Αθήνα, σε ατομικές εκθέσεις στις γκαλερί «Ζυγός», «Άστορ», «Μέρλιν», αίθουσα Τέχνης (Θεσσαλονίκη), καθώς επίσης και στη Μπολόνια, Φλωρεντία, Ρώμη, Γένοβα κ.ά.. To Μάρτιο του 2008 εξελέγη τακτικό μέλος της Ακαδημίας Αθηνών. Η Ακαδημία τον διέγραψε από την επετηρίδα της διότι μετά από ασθένεια έμεινε τυφλός.
Ο Γιάννης Κουνέλλης, έφυγε στα 80 του χρόνια στη Ρώμη, όπου ζούσε από το 1956, θεωρείται ο πατέρας του κινήματος Arte Povera – της τέχνης με ευτελή υλικά, που απλώνεται στο χώρο. Στα 20 του άφησε τον Πειραιά όπου γεννήθηκε, για να δοκιμάσει την τύχη του στη Σχολή Καλών Τεχνών της Ρώµης. Η πρώτη του έκθεση στην ιταλική πρωτεύουσα θεωρείται πως έθεσε τα θεµέλια για την εξέλιξη της Αrte Povera στα τέλη της δεκαετίας του ‘60.
Έχει παρουσιάσει πλήθος εκθέσεων, κυρίως στο εξωτερικό, οι οποίες σημειώνουν μεγάλη επιτυχία, ενώ έργα του βρίσκονται σε όλα τα μεγάλα μουσεία του κόσμου. Εχει ασκήσει και ασκεί τεράστια επιρροή στη ελληνική και την ευρωπαϊκή ζωγραφική και το όνομά του είναι πλέον ανάμεσα σε αυτά των σημαντικότερων εκπροσώπων των σύγχρονων ρευμάτων στην τέχνη της ζωγραφικής.
Το 2005 το Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης τίμησε τον παγκοσμίου φήμης καλλιτέχνη και διανοητή με την διάκριση του επίτιμου διδάκτορα στο Τμήμα Αρχιτεκτόνων Μηχανικών της Πολυτεχνικής Σχολής για το σπουδαίο εικαστικό έργο του, τη διεθνή του παρουσία και τη θέση του μεταξύ των σημαντικότερων προσωπικοτήτων του μοντερνισμού.
