Ενώπιον Θεών και Ανθρώπων (Des Hommes et des Dieux)
του Ξαβιέ Μποβουά

Γιατί;
Ως συμβάν πρωτίστως αισθητικό και ως εμπειρία τελικά θρησκευτική, ακόμη και για έναν άθρησκο. Η βασισμένη σε πραγματικό περιστατικό εξιστόρηση των τελευταίων εβδομάδων μιας μικρής ομάδας μοναχών στην Αλγερία του ‘90, ξεπερνά την απλή σύγκρουση θρησκευτικού και πολιτικού. Και αγγίζει την ίδια την ουσία του κινηματογραφικού μέσου, την εκλεπτύνει και την αποθεώνει.

Θα θυμόμαστε πάντα...
Τη μαγική σεκάνς του Μυστικού Δείπνου με την συγκλονιστικά ταιριαστή μουσική υπόκρουση της Λίμνης των Κύκνων. Κινηματογραφική κατάνυξη.

Ατάκα-κλειδί:
H φυγή είναι θάνατος. Θα μείνω. (Μοναχός Λικ)