«Όλα ξεκίνησαν πριν από έναν περίπου μήνα, στο πλαίσιο μιας εξέτασης ρουτίνας. Ήμουν τελείως ανύποπτη, πίστευα ότι δεν θα μου συμβεί, αν και έχω κληρονομικότητα από την πλευρά της μητέρας μου. Οι γιατροί πάντα μου έλεγαν: "Να κοιτάζεσαι, να είσαι τακτική". Πριν από έναν περίπου μήνα, όταν έκανα μια μαστογραφία, η ακτινολόγος έντρομη μου είπε: "Έπρεπε από χθες να είσαι στο γιατρό σου. Σοκαρίστηκα. Εκείνη τη στιγμή δεν σκέφτηκα τίποτα. Δεν την πίστεψα. Είπα μέσα μου: "Αποκλείεται σε μένα". Πήρα τον καθηγητή Παπανικολάου, ο οποίος είναι οικογενειακός φίλος, και με συνέστησε στον κύριο Βενιζέλο. Όταν τον επισκέφθηκα στο ιατρείο του, μου είπε: "Μαρία, γιατί ήρθες εδώ; Εγώ θαυμάζω την Ιωαννίδου και τώρα της έχω δυσάρεστα νέα. Υπάρχουν δύο όγκοι και έπρεπε χθες να έχει γίνει το χειρουργείο"».

Το χειρουργείο, ο Φρέντυ, η Ναταλία και η μητέρα της
«Πράγματι έγινε το χειρουργείο και αφαιρέθηκαν δύο μεγάλοι όγκοι. Οι φίλες μου, η Ρένα, η Μαίρη, η Έλενα και ο σύντροφός μου, ο Δημήτρης, ήταν διαρκώς στο πλευρό μου. Κάποια στιγμή σκέφτηκα τον Φρέντυ (σ.σ.: Φρέντυ Γερμανός) με παράπονο. Υπάρχει πάντα μέσα μου και σε δύσκολες στιγμές μού δίνει τα σημάδια του. Αρχικά τα σημάδια για την περιπέτεια που θα περάσω μου τα έδωσε η μητέρα μου. Όλο το χειμώνα, το βράδυ πριν κοιμηθώ, την έβλεπα πάρα πολύ θλιμμένη. Ο Φρέντυ μού έδωσε τα σημάδια του στην πορεία της ασθένειας. Όταν κάποια στιγμή τελείως ασυναίσθητα έδωσα στους γιατρούς τη διεύθυνση του σπιτιού που μέναμε μαζί με τον Φρέντυ για 20 χρόνια και τον αριθμό τηλεφώνου που έχω αλλάξει εδώ και 6 χρόνια. Τον αισθάνθηκα να μου λέει: "Υπάρχω πάντα δίπλα σου".

Η Ναταλία Γερμανού μού στάθηκε σαν μικρή μου κόρη. Πήγε και άναψε λαμπάδα για την υγεία μου. Όταν με επισκέφθηκε, μου είπε όλα κι όλα πέντε πράγματα, αλλά ήταν πολύ ουσιαστικά. Η Ναταλία είναι πάντα ο συνδετικός κρίκος ανάμεσα σε μένα και στον Φρέντυ. Πάντα είχαμε θαυμάσιες σχέσεις, αν και η πολλή δουλειά την κρατάει μακριά μου. Θα έλεγα ότι η αρρώστια μας ένωσε ξανά».

Η πάλη με την ασθένεια και η νέα αρχή
«Είναι επώδυνο. Αυτό το άγριο και ύπουλο θεριό πρέπει για ένα διάστημα να το ελέγχουμε συνέχεια. Δεν χαϊδολογώ τον καρκίνο, του βγάζω δόντια. Θα το παλέψω με δύναμη και αξιοπρέπεια. Δεν είμαι η κακομοίρα Μαρία. Είναι μια αρρώστια που ασελγεί επάνω σου. Όποιος ασελγεί επάνω μου θα τιμωρηθεί, κι εγώ τον καρκίνο θα τον τιμωρήσω. Υπήρξαν βέβαια και στιγμές που είπα: "Γιατί να μου συμβεί;", αλλά από τη στιγμή που μου έτυχε θα το πολεμήσω. Υπάρχει βέβαια και το πεπρωμένο... Έχω βγει νικήτρια από πολλές καταστάσεις. Το μόνο που με πειράζει πάρα πολύ είναι που φέτος το καλοκαίρι δεν θα κάνω μπάνια, καθώς ξεκινάω άμεσα ακτινοθεραπείες. Πιστεύω στη ζωή και πιστεύω στη δύναμη που μου δίνει η δουλειά μου και τα φιντανάκια μου».

Και η ευχή στον εαυτό της...

«Να είναι πιο τυχερή η Μαρία την επόμενη φορά...».